เรื่องของผมคือ ผมเป็นนักศึกษาแผนกวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจครับ จากวิทลัยการอาชีพพยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม
และได้มาสมัครงานเป็นนักศึกษาฝึกงานที่ร้านอิงค์เจ็ทแห่งหนึ่งในอำเภอชุมพลบุรี จังหวัดสุรินทร์ (บ้านผมกับอำเภอชุมพลติดกันครับ ขับรถมอ'ไซค์ 10-15นาที)
อยู่ที่ร้านนี่ก็ทำหลายอย่างครับ และผมก็ต้องเรียนรู้งานทุกอย่าง ทั้งถ่ายเอกสาร ปริ้นรูป เข้าเล่ม และที่สำคัญผมก็เรียนกราฟิฟกในโฟโต้ชอปมา เลยมีบางงานที่ได้หัดออกแบบตามเจ้าของร้านบ้าง
ทุกๆวันผมไปทำงานด้วยความหวังที่จะได้กลับไปเรียนเร็วๆ (ระยะเวลาฝึก 4เดือน) เพราะคิดถึงเพื่อนที่กระจัดกระจายกันไปฝึกงานในรูปแบบๆต่างในสถานที่ที่ต่างกัน
และเดือนนี้ (สิงหาคม 60) ก็จะเป็นเดือนสุดท้ายของการฝึกงาน สาเหตุที่ผมต้องมาระบายลงพันทิปนี่คือ ผมแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนนึง พี่เค้าอายุ 25 ผม อายุ 18 ระยะห่างของอายุถึง 7 ปี
และเป็นการแอบชอบที่ลมๆแล้งๆมาก เพราะ ผมเจอกับพี่เค้าเคยเจอกันแค่ที่ร้าน ประมาณ 2-3ครั้ง โดยพี่เค้ามาทำงานเอกสารของที่ทำงาน และครั้งแรกนั้น เป็นวันที่ 4 กรกฎาคม 60 (จำแม่น) ผมกำลังจะกลับบ้านเพราะถึงเวลาเลิกงานของผม แต่ร้านยังไม่ปิดนะ ผมได้เก็บโน๊ตบุ๊คใส่กระเป๋า เตรียมตังค์ไปซื้อกับข้าวก่อนกลับบ้าน พี่คนนั้นเค้าเดินมา บอกกะพี่พนักงานผุ้หญิงว่า จะมาเคลือบบัตร ประมาณ 10 กว่าใบ ผมปิ๊งพี่เค้าตั้งแต่ตอนนั้น ด้วยสเป้คของผมที่ชอบผู้หญิงที่มีอยายุมากกว่า  ผมจึงยังไม่ออกจากร้าน เเละเข้าไปเสนอหน้ากับตัวใกล้พี่เค้า เพื่อเรียกร้องความสนใจ พี่ตุ้ง(พนักงานผู้หญิง)ก็เรียกมาช่วย
โป๊ะเชะ!! เข้าทาง  พี่ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็หันไปถามพี่ตุ้งว่า "พนักงานใหม่เหรอ ?" พี่ตุ้งก็อธิบายว่าเป็นนักศึกษาฝึกงาน พี่เค้าก้อหันมาถาม ชวนคุย ผมนี่เขิน ว่ารุ้จักกะพี่เจ้าของร้านเหรอ ถึงได้มาไกล
ผมก็ตอบว่า"ไม่ครับแค่มาหาประสบการณ์&ตามหารักแท้" พี่เค้าก็หัวเราะ กะมุขโบราณของผม และในขณะที่กำลังคุยกันอยู่นั้น พี่ยศ(เจ้าของร้าน) ที่พึ่งออกแบบป้ายเสร็จก็เดินมาแซว " แอน รู้มั้ยอะริวมันชอบคนแก่นะ เวลานี้มันควรจะรบกลับบ้านละ นี่มันยังไม่ไป ต้องมีไรซักอย่างแน่ " (ชื่อพี่แอนนี่เองง) พี่แอนเค้าก็โดนพี่ยศหยอกอยู่ประจำ พอพี่ยศเดินออกไป ผมก็เผลอพึมพำกะตัวเอง "พูดอย่างกะอ่านใจเราออกแฮะ" พี่แอนแกได้ยิน
"ห๊ะ ว่าไรนะ " ผมเลยแก้เขินไป "ป๊าวว"เสียงสูงมาก) คุยกันไปพักนึง พี่เค้าก็ถามว่า"อยู่บ้านไหน" "ทำไมรีบขนาดนั้นครับ (แซวในทำนองว่าถามหาบ้านเลยเหรอพึ่งรู้จักกันไรงี้) "
"โอ๊ย บักหล่าาา!!! (เรียกผมภาษาถิ่น ประมาณว่า เด็กน้อย ผมนี่อายเยย) ...."อำเภอพยัคฆฯครับ"ผมตอบอีกครั้ง.... พี่แก่ก็ว่า.... "ไม่ชอบคนมางนั้นเท่าไหร่"  ..... เฮ๋ คนทางนั้นไม่ดียังไงฮะ ผมถาม
พี่ยศที่นั่งอยู่ห่างๆก็แซว "คุยกันกะหนุงกะหนิงเชียว" ผมกะพี่เค้าก็หัวเราะ แต่ทว่า เวลาแห่งรักแรกพบของผมคงจบแค่นั้น เพราะ เหลือไปเห็นนาฬิกา คือ เกือบ6โมงเย็น บวกกับงานที่พี่แอนทำก็จะเสร็จ
ผมต้องเผื่อเวลาซื้อกับข้าวในตลาดนัด กับเวลาขับรถกลับบ้านด้วย ผมเลยต้องเดินออกไปตลาดนัด พอกับมาพี่เค้ากะไปแล้ว
คือผมรู้จักพี่เค้าจากพี่ตุ้ง(พี่ที่ทำงาน)(รู้จักเค้ากว่าที่เค้ารู้จักเรา) พี่เค้าชื่อ แอน ธีราพร (ที่จริงรู้กะทั้งนามสกุลแต่ขออนุญาติเก็บนะครับ) พี่เค้าเรียนจบครูจากมหาลัยในบุรีรัมย์(มั้ง)
และเมื่อปีที่ผ่านมาพี่เค้ามาเป็นครูฝึกสอนที่รร.มัธยมของอำเภอชุมพลบุรี แต่คงยังไม่ได้ใบประกอบวิชาชีพ แต่ไม่รู้อีท่าไหน พี่แกไปสมัครงานที่กรมปกครองของอำเภอชุมพลฯ ดันติด และได้เป็น
พนักงานของกรมปกครองนั้นโดยปริยาย ผมยังรู้อีกเยอะ ผมยังรู้แม้ทะเบียนรถพี่เค้าเพราะพี่เค้าขับไปมาหน้าร้านทุกวัน
ผมไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองไปมีสเป็คชอบผู้หญิงที่อายุมากกว่าตั้งแต่เหมือนไหร่ แต่ตอนพบพี่แอนใหม่ๆนั้น ผมยัง อยู่ในภาวะปิ๊งคนที่หน้าตาน่ารักแบบผู้ชายทั่วไป แต่พอผมรู้ตัวอีกที ความคิดที่อยากทำความรู้จัก
มันก็มากขึ้น แต่ผมคงไม่ได้หลงรักแบบหน้ามืดอไรขนาดนั้น เพราะผมยังเจียมตัวอยู่บ้าง ทั้งระยะห่างของอายุที่มากถึง 7 ปี และฐานะทางสังคม ฐานะด้านหน้าที่การงาน ที่เค้าเป็นพนักงานของรัฐ
ส่วนผมเป็นเพียงนักศึกษาการอาชีพที่กำลังฝึกงาน ที่ยังไม่มีอะไรมั่นคง มันเลยทำให้ผมสับสนว่าควรจะบอกไปดีมั้ยว่าชอบพี่เค้า บางที ก็อยากบอกไปให้รับรู้เพราะผมไม่มีอะไรต้องเสีย(นอกจากความเขิน)
บางทีก็คิดว่าไม่บอกออกไปจะดีกว่า มันคงจะดีต่อพี่เค้า ผมไม่รู้เลยว่าควรทำไงแน่.....เฮ้อออ
คือที่ผมมาระบายครั้งนี้คือ ผมอยากสารภาพ ให้พี่เค้ารู้ว่าผมชอบพี่เค้า ก่อนที่จะครบเวลากำหนดฝึกงาน เพราะต้องกลับไปเรียนเหมือนเดิม ผมเลยอยากขอความกล้าจากคนที่ผ่านจุดๆนี้ของผมไปแล้ว
รบกวนแนะนำด้วยครับบ T_T สิ้นเดือนสิงหานี้ ผมจะต้องกลับไปเรียนแล้ววว