เพิ่งดูตอนล่าสุดจบ ฟีลมันค้างในใจมาก อยากรีวิว 5555555
ตอนแรกพิมพ์ลงเฟซบุ๊คตัวเอง แต่ยาวเกิ๊นนน คนเลื่อนผ่านๆ คงไม่อ่าน
เลยคิดว่ามาตั้งกระทู้ในพันทิปดีกว่า จะได้พูดคุยกันในวงกว้างด้วย
ก่อนอื่นต้องยอมรับเลยว่า GDH เป็นค่ายผลิตซีรี่ส์ชั้นดีจริงๆ
ตั้งแต่ฮอร์โมนส์ เรื่อยมาจนถึง Project S The Series ชุดนี้
ชอบตั้งแต่หยิบกีฬามาเป็นธีมหลัก ดูสร้างสรรค์ แปลกใหม่
แบบที่หาดูไม่ได้จากค่ายอื่นในบ้านเราอะ โดยเฉพาะ side by side
ที่มีตัวละครหลักเป็นเด็กออทิสติก เล่นประเด็นเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัว
ผ่านการเชื่อมโยงเรื่องราวด้วยกีฬาแบดมินตัน แค่เห็นทีเซอร์ก็ปักหมุดไว้ในใจเลยว่าต้องดูให้ได้
พอมาดูจริงๆ เฮ้ย ดีกว่าที่คิดอีก เซอร์ไพรส์ตรงตัวเอกอย่าง 'ต่อ ธนภพ'
ในบท 'พี่ยิม' คือทำไมเล่นดีจังอะ เราเองมีโอกาสได้เรียนร่วมกับเด็กพิเศษ
มาเกือบสิบปีในโรงเรียน บอกเลยว่าต่อสอบผ่านมากๆ ทั้งสายตา ท่าทาง
จังหวะการพูด มี 100 ให้ 1000 เลยอะะ ทีมผกก.ทำการบ้านมาโคตรดีเลย
เอาจริงๆ ตอนแรกคิดว่ามาดูการแสดงต่ออย่างเดียวก็คุ้มแล้ว
แต่พอเห็น 'สกาย' ในบท 'น้องโด่ง' โอโห มาไกลจากบทพละมากกกกกกกกก
เล่นดีขึ้นมาก คือบทน้องโด่งก็ยากไม่แพ้กัน เป็นตัวละครที่เก็บความรู้สึก
มีอะไรในใจอยู่เยอะ ซึ่งสกายก็ถ่ายทอดมาได้ดีมาก นี่มองว่างานหนักนะ
ต้องประกบต่อที่มาเต็มตลอด แต่สกายก็รับ-ส่งกับต่อได้ดีเลย เล่นด้วยกันแล้วไม่มีใครจม
พีคอีกคือรุ่นใหญ่อย่าง 'สู่ขวัญ' กับ 'เปิ้ล หัทยา' อันนี้ของจริงเลย อินเนอร์มาเต็มมากกก
ส่วนตัวชอบคาแรคเตอร์ 'แม่ตั้ม' เป็นพิเศษ ดูแบกรับอะไรเยอะ มีความเครียดในหน้าอยู่ตลอดเวลา
ไม่ค่อยพูด แต่แสดงออกด้วยสายตา ยิ่งตอนเข้ากับพี่ยิม ลูกชายที่เป็นออทิสติก
คือแค่สายตาก็เห็นถึงความรักและความเจ็บปวดได้ในเวลาเดียวกันอะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อย่างตอนที่พี่ยิมบอกว่า เกลียดอีตั้ม แม่ตั้มควาย แล้วสายตาพี่เปิ้ลคือบั่บบบ
โอ๊ยย TwT ทำไมชั้นต้องเศร้าตามขนาดนั้น
สู่ขวัญในบท 'แม่แตง' ก็เล่นได้อบอุ่นมากกกกก มากๆๆๆ
เวลาพูดแต่ละที มีความเป็นแม่สุดๆ อ่อนโยน ใจดี แต่พอดราม่าทีก็ใส่เต็มเหมือนกัน
ซีนปะทะอารมณ์นี่ไม่อยากดูเลย น้ำตาจะไหลตาม โดยเฉพาะตอนเฉลยปมเมื่อคืน
ที่ทำให้คนดูเข้าใจว่าทำไมแม่แตงถึงได้เอาใจใส่พี่ยิมที่เป็นหลานมากกก
จนบางทีมองข้ามความรู้สึกของลูกชายแท้ๆ อย่างโด่งไป พอรู้แล้วอินหนักกว่าเดิมอีกกก
ส่วนนักแสดงคนอื่นๆ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ก็ทำได้ดีมากๆ ในบทของตัวเอง
คือไม่มีใครเป็นจุดอ่อนให้รู้สึกสะดุดเลย ยิ่งส่งให้เรื่องราวไหลลื่นดีมาก
ตอนนี้เราดูมาครึ่งทาง รู้สึกว่าละความสนใจจากตัวละครไหนไม่ได้เลย
ตอนแรกที่เริ่มดูก็คิดว่าเออคงเรียกน้ำตาอยู่แหละ ความสัมพันธ์พี่น้องงี้
แต่นี่มันหนักกว่าที่คิดไว้มาก!!! (กะจะให้ร้องทุกวีคเลยใช่มะคะ)
มันเป็นเรื่องราวของครอบครัว ที่ได้เห็นความสัมพันธ์หลากหลายรูปแบบ
แม่-ลูก, ลูก-แม่, พี่-น้อง ที่ทำให้เรารู้สึกลุ้น อยากเอาใจช่วยไปทั้งหมด
ลุ้นว่าจะคลี่คลายยังไงต่อไปด้วย
เรื่องนี้ไม่ได้มีซีนหวือหวา ไม่ฉูดฉาดอะไร แต่ดราม่าน้ำตาซึม อบอุ่นหัวใจมากๆ
มันดีไปหมดเลย ทั้งบท นักแสดง ฉากอะไรก็ดูเรียล อยากให้มีแบบนี้เยอะๆ นะ
มาช่วยกระจายความหลากหลายของสื่อให้เลือกเสพ มีบทดีๆ ชี้นำสังคมได้
(อย่างเรื่องนี้เราชื่นชมวิธีนำเสนอเด็กพิเศษนะคะ เชื่อว่าหลายคนเข้าใจเด็กเหล่านี้มากขึ้นเมื่อได้ดูซีรี่ส์นะ)
ขอบคุณทีมผลิตทุกคนจริงๆ ตั้งแต่ทีมเขียนบท ผู้กำกับ ทีมงาน นักแสดง ฯลฯ
ที่ทุ่มเททำซีรี่ส์ดีๆ แบบนี้มาให้ดู เป็นกำลังใจให้ผลิตงานดีๆ ต่อไปนะคะ
เราว่ามีคนรักเรื่องนี้เหมือนเราไม่น้อยเลยแหละ
ป.ล. ใครอยากติดตาม ดูได้ที่
https://tv.line.me/projectstheseries ทุกวันเสาร์ค่ะ
Side by Side พี่น้องลูกขนไก่ ซีรี่ส์น้ำดี นักแสดงปล่อยของเต็มที่มาก
ตอนแรกพิมพ์ลงเฟซบุ๊คตัวเอง แต่ยาวเกิ๊นนน คนเลื่อนผ่านๆ คงไม่อ่าน
เลยคิดว่ามาตั้งกระทู้ในพันทิปดีกว่า จะได้พูดคุยกันในวงกว้างด้วย
ก่อนอื่นต้องยอมรับเลยว่า GDH เป็นค่ายผลิตซีรี่ส์ชั้นดีจริงๆ
ตั้งแต่ฮอร์โมนส์ เรื่อยมาจนถึง Project S The Series ชุดนี้
ชอบตั้งแต่หยิบกีฬามาเป็นธีมหลัก ดูสร้างสรรค์ แปลกใหม่
แบบที่หาดูไม่ได้จากค่ายอื่นในบ้านเราอะ โดยเฉพาะ side by side
ที่มีตัวละครหลักเป็นเด็กออทิสติก เล่นประเด็นเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัว
ผ่านการเชื่อมโยงเรื่องราวด้วยกีฬาแบดมินตัน แค่เห็นทีเซอร์ก็ปักหมุดไว้ในใจเลยว่าต้องดูให้ได้
พอมาดูจริงๆ เฮ้ย ดีกว่าที่คิดอีก เซอร์ไพรส์ตรงตัวเอกอย่าง 'ต่อ ธนภพ'
ในบท 'พี่ยิม' คือทำไมเล่นดีจังอะ เราเองมีโอกาสได้เรียนร่วมกับเด็กพิเศษ
มาเกือบสิบปีในโรงเรียน บอกเลยว่าต่อสอบผ่านมากๆ ทั้งสายตา ท่าทาง
จังหวะการพูด มี 100 ให้ 1000 เลยอะะ ทีมผกก.ทำการบ้านมาโคตรดีเลย
เอาจริงๆ ตอนแรกคิดว่ามาดูการแสดงต่ออย่างเดียวก็คุ้มแล้ว
แต่พอเห็น 'สกาย' ในบท 'น้องโด่ง' โอโห มาไกลจากบทพละมากกกกกกกกก
เล่นดีขึ้นมาก คือบทน้องโด่งก็ยากไม่แพ้กัน เป็นตัวละครที่เก็บความรู้สึก
มีอะไรในใจอยู่เยอะ ซึ่งสกายก็ถ่ายทอดมาได้ดีมาก นี่มองว่างานหนักนะ
ต้องประกบต่อที่มาเต็มตลอด แต่สกายก็รับ-ส่งกับต่อได้ดีเลย เล่นด้วยกันแล้วไม่มีใครจม
พีคอีกคือรุ่นใหญ่อย่าง 'สู่ขวัญ' กับ 'เปิ้ล หัทยา' อันนี้ของจริงเลย อินเนอร์มาเต็มมากกก
ส่วนตัวชอบคาแรคเตอร์ 'แม่ตั้ม' เป็นพิเศษ ดูแบกรับอะไรเยอะ มีความเครียดในหน้าอยู่ตลอดเวลา
ไม่ค่อยพูด แต่แสดงออกด้วยสายตา ยิ่งตอนเข้ากับพี่ยิม ลูกชายที่เป็นออทิสติก
คือแค่สายตาก็เห็นถึงความรักและความเจ็บปวดได้ในเวลาเดียวกันอะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สู่ขวัญในบท 'แม่แตง' ก็เล่นได้อบอุ่นมากกกกก มากๆๆๆ
เวลาพูดแต่ละที มีความเป็นแม่สุดๆ อ่อนโยน ใจดี แต่พอดราม่าทีก็ใส่เต็มเหมือนกัน
ซีนปะทะอารมณ์นี่ไม่อยากดูเลย น้ำตาจะไหลตาม โดยเฉพาะตอนเฉลยปมเมื่อคืน
ที่ทำให้คนดูเข้าใจว่าทำไมแม่แตงถึงได้เอาใจใส่พี่ยิมที่เป็นหลานมากกก
จนบางทีมองข้ามความรู้สึกของลูกชายแท้ๆ อย่างโด่งไป พอรู้แล้วอินหนักกว่าเดิมอีกกก
ส่วนนักแสดงคนอื่นๆ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ก็ทำได้ดีมากๆ ในบทของตัวเอง
คือไม่มีใครเป็นจุดอ่อนให้รู้สึกสะดุดเลย ยิ่งส่งให้เรื่องราวไหลลื่นดีมาก
ตอนนี้เราดูมาครึ่งทาง รู้สึกว่าละความสนใจจากตัวละครไหนไม่ได้เลย
ตอนแรกที่เริ่มดูก็คิดว่าเออคงเรียกน้ำตาอยู่แหละ ความสัมพันธ์พี่น้องงี้
แต่นี่มันหนักกว่าที่คิดไว้มาก!!! (กะจะให้ร้องทุกวีคเลยใช่มะคะ)
มันเป็นเรื่องราวของครอบครัว ที่ได้เห็นความสัมพันธ์หลากหลายรูปแบบ
แม่-ลูก, ลูก-แม่, พี่-น้อง ที่ทำให้เรารู้สึกลุ้น อยากเอาใจช่วยไปทั้งหมด
ลุ้นว่าจะคลี่คลายยังไงต่อไปด้วย
เรื่องนี้ไม่ได้มีซีนหวือหวา ไม่ฉูดฉาดอะไร แต่ดราม่าน้ำตาซึม อบอุ่นหัวใจมากๆ
มันดีไปหมดเลย ทั้งบท นักแสดง ฉากอะไรก็ดูเรียล อยากให้มีแบบนี้เยอะๆ นะ
มาช่วยกระจายความหลากหลายของสื่อให้เลือกเสพ มีบทดีๆ ชี้นำสังคมได้
(อย่างเรื่องนี้เราชื่นชมวิธีนำเสนอเด็กพิเศษนะคะ เชื่อว่าหลายคนเข้าใจเด็กเหล่านี้มากขึ้นเมื่อได้ดูซีรี่ส์นะ)
ขอบคุณทีมผลิตทุกคนจริงๆ ตั้งแต่ทีมเขียนบท ผู้กำกับ ทีมงาน นักแสดง ฯลฯ
ที่ทุ่มเททำซีรี่ส์ดีๆ แบบนี้มาให้ดู เป็นกำลังใจให้ผลิตงานดีๆ ต่อไปนะคะ
เราว่ามีคนรักเรื่องนี้เหมือนเราไม่น้อยเลยแหละ
ป.ล. ใครอยากติดตาม ดูได้ที่ https://tv.line.me/projectstheseries ทุกวันเสาร์ค่ะ