พอดีว่า เมื่อวานเป็นวันไหว้พระราหู จขกท.ก็ตั้งใจไปไหว้ที่วัดดังแห่งหนึ่ง เพื่อความเป็นสิริมงคล เพื่อทำให้ตัวเองสบายใจขึ้น ตอนแรกก็วางแผนไว้ว่าจะจัดเตรียมหาของไหว้ไปเอง แต่เนื่องด้วยติดธุระตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น ประกอบกับฝนตกหนักมาก จึงไม่มีเวลา เลยตรงไปที่วัดเลย คิดว่าแถววัดน่าจะมีคนจัดเตรียมเป็นชุดไว้ขาย

พอไปถึงวัด คนแน่นวัดมาก พระกำลังสวด มีคนต่อแถวเพื่อรอซื้อชุดของเซ่นไหว้พระราหู จขกท.ก็ได้ไปต่อแถว พอใกล้ถึงคิวก็เห็นว่าที่โต๊ะ ชุดของไหว้มันหมดแล้ว คนข้างหน้าก็ยืนรอ สักพักก็มีคนถือถาดที่มีของเซ่นไหว้มาจากหน้าโต๊ะของคนที่ไหว้แล้ว นำมาขายต่อ คนขายก็บอกให้ใส่เงินในตู้ ชุดละ 100 บาท....

จขกท.รู้สึกแบบเสียความรู้สึกนิดนึงตรงที่ ของในถาดนั้น เป็นดอกไม้เหี่ยวๆ ของไหว้ก็แค่อย่างละอย่างหน่อย หน่อยเดียวจริงๆ และของกินก็ดูเป็นช้ำยับๆ ไม่สมราคา คือจขกท.ไม่ว่าห่วงว่ามันแพงนะ แต่แบบ คือ จะคิดราคายังไงไม่ว่า ขอของดูดีนิดนึงได้มั้ยค่ะ ไม่ใช่เป็นของเวียนซ้ำจากคนอื่นแบบนี้...แต่ก็พยายามคิดบวก ให้ตัวเองสบายใจ ครั้งนี้มาทำบุญ ก็ช่วยวัดละกัน ครั้งหน้าก็ต้องหาเวลาเตรียมเองดีกว่า

ปล.นี่ไม่ใช่ครั้งแรกและที่แรกที่เจอสถานการณ์แบบนี้ที่คนนำของไหว้พระมาเวียนขายต่อในสภาพที่ไม่น่าดู แต่เห็นเป็นแบบนี้จากหลายๆวัด หลายๆศาลเจ้า เช่น สังฆทานเวียน(มีแทบทุกวัด) จนบางทีกทำให้รู้สึกไม่อยากไปทำบุญที่วัด ก็เข้าวัดน้อยลง...ส่วนมากจะทำบุญด้วยการนั่งสมาธิ สวดมนต์ที่บ้านด้วยตนเอง

จากสถานการณ์นี้ จึงอยากถามมุมมองของ คน 2 ฝ่าย คือ พ่อค้าแม่ค้า และก็คนซื้อ

1. พ่อค้าแม่ค้า
..คิดอย่างไร ที่ลักนำของที่คนเขาซื้อ ไปไหว้แล้วมาขายเวียนต่อ...สังฆทานเวียนนี่ยังพอเข้าใจ ทางวัดอาจจะหาทางลดปริมานสังฆทานที่ล้น  แต่ดอกไม้กับอาหารนี่สิ มันเหี่ยวช้ำจนดูไม่ได้ นำมาเวียนขายต่อ ไม่กลัวบาปหรือค่ะ

2. คนซื้อ รู้สึกแบบเดียวกับจขกท.หรือเปล่าค่ะ