คุยกับพี่คนนึงแล้วรู้สึกเป็นตัวเองสบายใจแต่เราก็แอบปลื้มพี่คนนึงอยู่
คือเรารู้จักพี่คนนึงค่ะ
เราคุยกันทุกวันเลยค่ะ
ทุกเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอนเราบะคุยกันตลอด
เรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องทั่วไปเราว่างบ้าง ไม่ว่างบ้าง
พี่เค้าก็ว่างบ้างไม่ว่างบ้าง
คุยกันแบบปกติหยอกล้อกันบ้างกวนตีนกันบ้าง
เวลาพี่เค้ามีปัญหาเค้าก็จะระบายให้เราฟัง
เวลาเรามีปัญหาเราก็ระบายให้เค้าฟัง
เป็นความสัมพันธ์ที่ดีเลยทีเดียวค่ะ
เราไม่ค่อยจะแคร์เรื่องการอ่านไม่ตอบของอีกฝ่ายด้วย
คือเวลาคุยกับเค้าแล้วเรารู้สึกสบายใจ
ไม่ต้องพยายามหาเรื่องคุยเพราะยังไงก็คุยกันได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว มีเป็นห่วงกันบ้างเวลาอีกฝ่ายหายไปนานๆ แต่เราก็ปลื้มรุ่นพี่คนนึงแต่รุ่นพี่ที่เราปลื้มเราต้องพยายามทุกอย่างเลย แต่กับอีกคนไม่ต้องพยายามอะไรเลยสบายใจดีด้วย เพื่อนๆว่าเราควรทำยังไงกับเรื่องแบบนี้คะ