คือเราเป็นคนนึงที่เรียนไม่เก่งเลยค่ะ คณิตศาสตร์เราได้เกรด 1-2.5ค่ะที่ได้เพราะเราตามส่งงานค่ะแต่เราก็ไม่ได้ขยันนะคะเราเป็นพวกขี้เกียจ ชอบผลัดวันประกันพรุ่ง ไม่ใช่แค่คณิตนะคะที่ไม่เก่งเหมือนจะทุกวิชาเลยบางวิชาก็พอถูไถ บางทีเราก็คิดว่าตัวเองถนัดวิชาภาษาไทยนะคะแต่ไม่ค่ะเราสอบตก อังกฤษก็เหมือนเราจะได้ค่ะแต่ไม่เลยค่ะเราอ่านอังกฤษออกแต่ก็แปลได้นิดนึงแต่เราโง่พวกสิ่งที่ครูเขาสอนอ่ะค่ะ เราเกลียดการเรียนมากค่ะตอนประถมเรามั่นใจมากว่าตัวเองเก่งหรืออยู่ในระดับกลางๆพอขึ้นมัธยมมาเรารู้สึกว่าเราโง่ค่ะ เราขี้เกียจจนตัวเองว่างเปล่าเลยค่ะตอนม.3เราคิดไว้ว่างอยากลองเป็นสัตวแพทย์ค่ะแล้วก็อยากวาดรูปไปด้วยเราเลยเลือกเข้าสายวิทย์-คณิตค่ะแต่ตอนนี้จบเทอม1แล้วค่ะเรามีงานค้างเยอะมาก เราต้องมาเรียนที่บ้านเพราะโควิดค่ะบ้านของเราเป็นแหล่งที่ทำให้เราขี้เกียจแบบสุดยอดค่ะ ช่วงแรกๆเราขยันมากค่ะเราตั้งเป้าหมายว่าจะตั้งใจเรียนค่ะพอช่วงหลังมาเราขี้เกียจแบบดองงานเป็นเดือนตอนนั้นเราขี้เกียจแต่เราก็เข้าไปเช็คชื่อตลอดค่ะแต่พอมาหลังๆเราอยากขาดเรียนค่ะเราอยากนอนอยากไปนั่งอ่านการ์ตูนมากกว่า ตอนม.3เราเคยเครียดมากค่ะว่าตัวเองจะไม่ไหวอยากลาออกจากโรงเรียนแต่ตอนนั้นก็จำใจเรียนให้จบ พอตอนนี้เราอยากลาออกค่ะเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่เราอยากไปนั่งวาดรูปมากกว่าเราอยากทำอย่างอื่นมากกว่าค่ะการเรียนไม่ทำให้เราตั้งใจเลยค่ะตอนนี้เราไม่รู้เลยค่ะว่าโตไปจะเป็นอะไร ตอนเราไปปรึกษากับแม่เราบอกเขาว่าอยากลาออกแกก็บอกว่าถ้าออกมาจะทำไรอะไร เราเคยคิดว่าถ้าลาออกไปเราจะไปสอบGEDค่ะแต่เราก็คิดว่าเราคงเก่งไม่พอ เราเป็นพวกที่ชอบพูดให้คนอื่นเขาไม่สบายใค่ะเราชอบไปพูดเสียดสีแม่เราค่ะบางทีเราก็โทษท่านบ้างจนตอนนี้ท่านแทบจะไม่คุยกับเราแล้วค่ะเราร้องไห้ตลอดค่ะเคยคิดที่จะตายด้วยคิดบ่อยอยู่ค่ะแต่ว่าตอนนี้เรายังไม่ได้อ่านการ์ตูนที่ตัวเองรอเลยเรายังไม่ได้วาดรูปที่ตัวเองอยากวาดเลย เคยบีบคอตัวเองครั้งนึงแต่เจ็บก็เลยเลิกทำค่ะ555555555 แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าตัวเองว่างเปล่ามากค่ะไม่ค่อยอยากทำอะไร ยาวมากกกกกกแค่มาระบายมั้งนะคะ