การที่เป็นคนพิการในสังคมปัจจุบัน เป็นชีวิตที่เหมือนจะโดนตีกรอบ ให้อยู่แต่ในเขตที่จำกัด ไม่ว่าจะการทำงาน สังคม การเงิน แหล่งเงินทุน ชีวิต สุขภาพ ครอบครัว อารมณ์ ความรู้สึก ความรักกดดันเหมือนโดนบีบให้ออกจากสังคมที่อยู่ด้วยเหตุผล มนุษยธรรม จากปัญญาชน ทั้งคนรอบตัวและครอบครัว แต่ชีวิตทุกชีวืตก้อต้องดำเนินต่อไม่ว่าพิการหรือไม่ ประมาณว่า คุณไม่ดิ้นรน จะเอาที่ไหนกิน ใครจะมาเลี้ยงดูเอาใจตลอด รู้สึกหดหู่แทนกับสถานการณ์ บางอย่าง เหตุการณ์บางอย่าง แต่ก้อขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน ทั้งพิการและไม่พิการ ดำเนินชีวิตต่อไปอย่างมีความสุข