คือเราสับสนมาก..ระหว่างการกระทำและคำพูดที่มันสวนทางกันของสามีเรา...คือเราลาออกจากงานเพื่อมาดูแลครอบครัวคือลูกๆและสามี...สามีบอกว่าไม่อยากให้เราเหนื่อยเค้าจะดูแลครอบครัวเอง....แค่ให้เราอยุ่ข้างๆเค้าก้อพอทุกครั้งที่มีเราไปไหนด้วยเค้ารุ้สึกอบอุ่นและสบายใจ...คือเราจะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดคะ...แต่ตอนนี้แฟนเราทำฟาร์มปลุกผักที่บ้านโดยแฟนเอาเพิลที่เค้าคุ้นเคยกันมามาช่วยเป็นลูกมืออีกคน...จากนั้นมาแฟนเราก้อแปลกๆไปคือ สิ่งที่เราเคยทำกลายเป็นเราไม่ต้องทำสิ่งที่เราเคยรับรุ้กลายเป็นไม่รับรุ้...สิ่งที่แฟนเคยปรึกษาเรากลายเป็นไม่ปรึกษาเรา......เรารุ้สึกว่าแฟนรุ้สึกเฉยๆกะเรามากไม่ว่าเราจะพุดอะไรทำอะไรเค้าจะไม่เคยเอ่ยถามความคิดเราเลย...ไปไหนก้อยังคงเอาเราไปด้วยเหมือน......พอเราเงียบไม่พุด...ก้อหาว่าเราคิดมากคิดไปเองคิดอยุ่คนเด่ว....มีอะไรก้อถาม......พอเราถามไปก้อกลับไม่พุด....ทุกวันนี้เวลาไปไหนจากที่มี แค่ครอบครัวเรา4คน ก้อกลายเป็นว่าต้องเอาเพิลเค้าไปด้วยตลอดถ้าลุกไปเรียนก้อจะเหลือแค่เราแฟนเราแล้วก้อเพิลแฟนเรา....ซึ่งบางครั้งเรารุ้สึกอึดอัดมาก...มันไม่เป็นส่วนตัวเลยคะ...เราก้ออยากมีช่วงเวลาอยุ่กับแฟนบ้าง....อีดอัดมาก...กว่าจะทำงานเสร้จแต่ล่ะเก็บของเคลียเงินก้อทุ่มกว่าทุกวัน....ซึ้งมันก้อหมดเวลาแล้วได้เวลาพักผ่อน..ซึ้งเราไม่มีโอกาศได้คุยกับแฟนเรามากนักจนทุกวันนี้กลายเป็นว่าเราพุดกันน้อยลง....พุดกันที่รัยก้อมีแต่ทะเลาะกัน.........แต่เวลาเค้าคุยกับเพิลเค้าคุยกันดี....เราควรทำงัยดี...จะไม่ไปไหนด้วยเค้าก้อจะว่าเราอีก..เราอึดอัด...เราต้องทำงัย