ขออธิบายรายละเอียดนิดนึงนะคะ คือเราเรียนวิศวะมีเพื่อนผู้ชายอยู่เยอะมากในห้องเรามีผู้หญิงน้อยคะเหมือนเราจะสนิดกับเพื่อนผู้ชายในห้องมากที่สุดส่วนเพื่อนผู้หญิงเรา เราไม่ค่อยได้คุยไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันส่วนใหญ่จะไปใหนมาใหนกับเพื่อนผู้ชายตลอดเหมือนเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มคะคือตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดเหนื่อยมากคือตอนนี้เราฝึกงานอยู่ที่ระยอง เรามีบ้านย่าอยู่ที่นั่นส่วนเพื่อนๆเราที่ไปฝึกด้วยกันจะอยู๋หอพักแถวโรงงาน จากที่เราไปกลับบ้านทุกวันเราก็ไม่ค่อยได้ไปใหนกับเพื่อนส่วนเพื่อนๆเวลาเลิกงานก็จะไปนั่งมิตติ้งกับพวกพี่โรงงานกันต่อ ปัญหาของเราตอนนี้เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนนอกคะคือเวลามีงานอะไรพวกพี่ที่โรงงานก็จะเรียกเพื่อนเราไปทำสอนเเต่เพื่อนเราเเล้วบอกกับเพื่อนเราว่าให้มาสอนเพื่อนต่อ ส่วนเราที่เป็นผู้หญิงคะไม่ค่อยได้ทำงานอะไรเลยยยยทั้งที่เราอยากทำงานมากคือเราเรียนวิศวะเราก็อยากทำเป็นเหมือนเพื่อนเเต่สิ่งที่ได้ทำคือเพื่อนทำงานเสร็จเราก็คอยเก็บกวาด คอยเดินเอาของมาให้เค้า เวลาใหนกันเราก็จะเหมือนเป็นคนที่ไม่มีใครต้องการแบบคำพูดที่ว่า "นั่งนั่นอะดีแล้ว" "เป็นอะไร" "หลอนหรอ" คือเราก็พยามไม่คิดมาก พอเวลาว่างนั่งอยู่ด้วยกันก็คุยเรื่องผู้หญิง บ้างครั้งพี่ที่โรงงานบอกเบาๆมีเพื่อนผู้หญิงนั่งอยู่ด้วย พวกมันก็บอกว่า ช่างมันเถอะพี่ เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะเพราะเราชินเเล้วเรื่องนี้ไม่ได้ถือสาอะไรเเต่พอทำงานเราออกความคิดเห็นก็เหมือนเราเป็นอากาศ ไม่สนใจสิ่งที่เราพูด พอเราทำก็ค่อยพูดอย่างโน้นอย่างนี้ พอเราเสนอความคิดไปแล้วมีคนพูดทุกคนก็จะเเท็กทีมกันเเย้งในสิ่งที่เราพูดจนสุดท้ายเราทำให้เห็นว่ามันทำได้จริงๆ พวกมันก็เปลี่ยนเรื่อง บอกก่อนนะคะนิสัยเราคือเราเป็นคนพูดเสียง ชอบการเเต่งหน้าเหมือนผู้หญิงทั่วไป แต่ไม่ค่อยเรียบร้อยเหมือนผู้หญิง ชอบทำงาน ชอบงานลุยๆเราเป็นคนพูดมาก เเต่พอมาฝึกงานเรารรู้สึกเหนื่อยใจไม่อยากพูดกับใครเลย เรารรู้สึกว่าเราทำอะไรต้องมีข้อติตลอด ตออนี้เหมือนเราอยู่ตัวคนเดียวเลยคะ รู้สึกยากไปฝึกงานคนเดียวอยู่ที่นี่เเล้วรู้สึกอึดอัดมากเลยเคยไปนั่งร้องไห้ในห้องน้ำด้วยคะ บอกก่อนอีกนิดคะเราจบเทคนิคมาเคยผานการฝึกงานมาเเล้ว แล้วก็เคยทำงานมาเเล้วคะงานพวกงานพาททาม เเต่ไม่เคยรู้สึกอึดอัดขนาดนี้เลย ทั้งๆที่ผ่านมาเราช่วนเหลือนเพื่อนตลอดค่อยติว ค่อยตามงานตามจี้โทรปลุกไปเรียน ขับรถไปติวให้ถึงหอวางแผนการเรียน ลงทะเบียนเรียนถึงขนาดเดินล่าลายเซนอาจารย์แทนก็ทำมาแล้วคือแบบมีอะไรโทรหาเราพร้อมช่วยตลอด เราเคยคิดว่าเราสนิดกับเพื่อนกลุ่มนี้มากๆเเล้วมันก็คงคิดเหมือนเราเเต่ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ เราควรทำยังไงดีคะ ยิ่งตอนนี้เริ่มทำโปรเจคด้วยแล้วความคิดไม่ตรงกันเลยคะ