เราเจอเค้าในเกมส์ ออดิชั่น แล้วก็คุยกัน ตอนแรกก็เฉยๆ แต่พอได้คุยกันทุกวันก็เริ่มรู้สึกมากขึ้น ผ่านไป 2-3 เดือน เราก็ถามเค้าว่าเค้ารู้สึกยังไง แต่เค้ากลับบอกว่า “ ก็ชอบ แต่ไม่ถึงขนาดอยากได้เป็นแฟน” เราก็อืม.. โอเค เราจะได้ไม่ล้ำเส้น
แต่เราก็คุยกันมาเรื่อยๆนะ นานไป ยิ่งคุยกัน ยิ่งเหมือนเป็นแฟนกัน คุยแบบแฟนเลยก็ว่าได้ อ้อ .. เราคุยกันแค่ในแชทเฟส ไม่มีเบอร์ คอลเฟสก็ไม่ได้ พอคอลไปก็ไม่รับ อารมณ์แบบเหมือนไม่อยากโทรคุยอะ เราเคยขอเบอร์หลายครั้งก็ไม่ให้ ทำเป็นเปลี่ยนเรื่องคุย เราสับสนและก็อึดอัดมากกับความสัมพันธ์แบบนี้ แต่เราก็ยอมนะ คุยมาเรื่อยๆ เล่นเกมส์ด้วยมาเรื่อยๆ จนปีกว่า เราทนไม่ไหว...
เราเปิดประเด็นถามเค้า ว่าจริงๆ แล้ว เค้ามีแฟนหรือป่าว ถึงไม่อยากให้เราล้ำเส้นเค้า เค้าก็ตอบว่าไม่มีนะ แต่เรื่องของเรากับเค้ายังไงมันก็เป็นไปไม่ได้ ให้เราไปหาคนที่มีตัวตนเหอะ ... อ้าว แล้วไงละ ที่ผ่านมาคือไรวะ แล้วคือไม่มีตัวตนหรอ เราช็อกเลย แล้วพูดแบบ ถ้าอึดอัด ก็ไม่ต้องคุยกันก็ได้นะ เราก็ถามไปอีกว่า.. ที่คุยกันมานี่ไม่รู้สึกอะไร ไม่เคยเปิดใจเลยหรอ เค้าก็บอกเราแบบ เอาตรงๆ ก็ไม่เปิดใจ พยายามไม่เปิดใจให้มากที่สุด ... อื้มม สรุปกูคิดไปเองสินะ เค้าบอกไม่อยากให้เรามาทนกับเค้า เพราะถ้าคุยกับเค้า ก็จะต้องคุยแบบนี้ต่อไป หยอกกัน เล่นกัน ทำเหมือนว่ารักกัน แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของกัน แบบนี้ก็ได้หรอวะ ..
เราคิดไรไม่ออกเลยตอนนั้น แล้วอยู่ๆ เค้าก็บอกเราว่า ให้เราเลิกคุยกัน เค้าไม่อยากรู้สึกแย่ไปกว่านี้ เอ้า.. สรุป ต้องเป็นกุป่าววะที่ต้องรู้สึกแย่อะ // ทิ้งตัวเลยทีนี้ เราไม่ตอบไม่อะไรเลย เบลอไปหมด พยายามถอย แต่เย็นวันนั้น เค้ากลับทักเรามา บอกว่า “ขอโทษ ขอเห็นแก่ตัวต่อได้มั้ย อีกสัก 2-3 วันก็ได้ หรือจนว่าเราจะเบื่อแล้วทิ้งเค้าไปก็ได้ แต่ทิ้งตอนนี้ไม่ได้นะ.. เค้าทำใจไม่ได้.. “ เอาแล้วไง ใจกลับมาชื้นอีกแล้ว .. เริ่มมีความหวัง แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง เค้าบอกว่า “เค้าก็ไม่รู้ทำไมถึงเป็นแบบนั้น พอบอกให้เลิกคุย ก็อยู่เฉยๆไม่ได้ เข้าออกเฟสทั้งวัน สุดท้ายก็ต้องทักมาง้อ” ..
ยอมรับว่าเราใจอ่อน กลับไปคุยนะ หลังจากนั้น เค้าดูสนใจเรามากขึ้น ตอบไวขึ้น คุยกันเยอะขึ้น แต่เราบอกตามตรงว่าเรายังอึดอัด สับสนกับการกระทำของเค้ามาก เค้าบอกคิดถึงเราตลอด บอกว่าจะไม่ปล่อยให้เราไปไหนแล้ว ... แต่พอเราเปิดประเด็นถามคำถามเดิมๆ เค้ากลับบอกว่า....
“ชอบคุยแต่ไม่ชอบให้ความสัมพันธ์มันมากกว่านี้ แต่ก็ขาดไม่ได้”
................. แบบนี้เราควรทำยังไงต่อดี TT
“ชอบคุยแต่ไม่ชอบให้ความสัมพันธ์มันมากกว่านี้ แต่ก็ขาดไม่ได้” แบบนี้เราควรทำยังไงต่อดี TT
แต่เราก็คุยกันมาเรื่อยๆนะ นานไป ยิ่งคุยกัน ยิ่งเหมือนเป็นแฟนกัน คุยแบบแฟนเลยก็ว่าได้ อ้อ .. เราคุยกันแค่ในแชทเฟส ไม่มีเบอร์ คอลเฟสก็ไม่ได้ พอคอลไปก็ไม่รับ อารมณ์แบบเหมือนไม่อยากโทรคุยอะ เราเคยขอเบอร์หลายครั้งก็ไม่ให้ ทำเป็นเปลี่ยนเรื่องคุย เราสับสนและก็อึดอัดมากกับความสัมพันธ์แบบนี้ แต่เราก็ยอมนะ คุยมาเรื่อยๆ เล่นเกมส์ด้วยมาเรื่อยๆ จนปีกว่า เราทนไม่ไหว...
เราเปิดประเด็นถามเค้า ว่าจริงๆ แล้ว เค้ามีแฟนหรือป่าว ถึงไม่อยากให้เราล้ำเส้นเค้า เค้าก็ตอบว่าไม่มีนะ แต่เรื่องของเรากับเค้ายังไงมันก็เป็นไปไม่ได้ ให้เราไปหาคนที่มีตัวตนเหอะ ... อ้าว แล้วไงละ ที่ผ่านมาคือไรวะ แล้วคือไม่มีตัวตนหรอ เราช็อกเลย แล้วพูดแบบ ถ้าอึดอัด ก็ไม่ต้องคุยกันก็ได้นะ เราก็ถามไปอีกว่า.. ที่คุยกันมานี่ไม่รู้สึกอะไร ไม่เคยเปิดใจเลยหรอ เค้าก็บอกเราแบบ เอาตรงๆ ก็ไม่เปิดใจ พยายามไม่เปิดใจให้มากที่สุด ... อื้มม สรุปกูคิดไปเองสินะ เค้าบอกไม่อยากให้เรามาทนกับเค้า เพราะถ้าคุยกับเค้า ก็จะต้องคุยแบบนี้ต่อไป หยอกกัน เล่นกัน ทำเหมือนว่ารักกัน แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของกัน แบบนี้ก็ได้หรอวะ ..
เราคิดไรไม่ออกเลยตอนนั้น แล้วอยู่ๆ เค้าก็บอกเราว่า ให้เราเลิกคุยกัน เค้าไม่อยากรู้สึกแย่ไปกว่านี้ เอ้า.. สรุป ต้องเป็นกุป่าววะที่ต้องรู้สึกแย่อะ // ทิ้งตัวเลยทีนี้ เราไม่ตอบไม่อะไรเลย เบลอไปหมด พยายามถอย แต่เย็นวันนั้น เค้ากลับทักเรามา บอกว่า “ขอโทษ ขอเห็นแก่ตัวต่อได้มั้ย อีกสัก 2-3 วันก็ได้ หรือจนว่าเราจะเบื่อแล้วทิ้งเค้าไปก็ได้ แต่ทิ้งตอนนี้ไม่ได้นะ.. เค้าทำใจไม่ได้.. “ เอาแล้วไง ใจกลับมาชื้นอีกแล้ว .. เริ่มมีความหวัง แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง เค้าบอกว่า “เค้าก็ไม่รู้ทำไมถึงเป็นแบบนั้น พอบอกให้เลิกคุย ก็อยู่เฉยๆไม่ได้ เข้าออกเฟสทั้งวัน สุดท้ายก็ต้องทักมาง้อ” ..
ยอมรับว่าเราใจอ่อน กลับไปคุยนะ หลังจากนั้น เค้าดูสนใจเรามากขึ้น ตอบไวขึ้น คุยกันเยอะขึ้น แต่เราบอกตามตรงว่าเรายังอึดอัด สับสนกับการกระทำของเค้ามาก เค้าบอกคิดถึงเราตลอด บอกว่าจะไม่ปล่อยให้เราไปไหนแล้ว ... แต่พอเราเปิดประเด็นถามคำถามเดิมๆ เค้ากลับบอกว่า....
“ชอบคุยแต่ไม่ชอบให้ความสัมพันธ์มันมากกว่านี้ แต่ก็ขาดไม่ได้”
................. แบบนี้เราควรทำยังไงต่อดี TT