วันนี้ได้ดูคลิป ความในใจของ ปนัดดา หน้ากากเต่า


ทำให้คิดว่า ... ยังมีศิลปินอีกมากมายที่โดนบังคับให้ร้องในสิ่งที่ไม่อยากร้อง ทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ
ไม่ใช่แค่ case ปนัดดา เคสนี้เคสเดียวแน่นอน เราเห็นกันมาเยอะแล้ว ที่ศิลปินต้องกล้ำกลืนฝืนทนทำในสิ่งที่ตัวไม่ชอบ
จุดเริ่มต้นความเจ็บปวดนี้ ใครเป็นคนเริ่มล่ะ
คนฟัง ค่ายเพลง หรือตัวนักร้องเอง


ทุกวันนี้โมเดลวงการเพลงมันเป็นแบบนี้
อย่าเถียงว่าไม่จริง มันเป็นอย่างนี้มานานแล้วในวงการเพลงบ่านเรา

คนฟังมันห่วยไร้รสนิยม ชอบเสพอะไรง่าย ๆ ----> ค่ายเพลงเลยต้องผลิตเพลงห่วย ๆ ตามใจคนฟัง ----> ค่ายเพลงไปกดดันบังคับนักร้องให้ร้องตามใบสั่งของค่าย ----> นักร้องจุกอกพูดไม่ออกได้แต่ทำตาม ๆ เขาไป ไม่งั้นตกงาน ----> คนฟังเลยได้ฟังเพลงห่วย ๆ รสนิยมก็ย่ำอยู่กับที่ เมื่อรสนิยมต่ำก็มองเพลงเป็นแค่สินค้าไร้ราคา ฟังฟรีใน youtube โหลดตามเวปเอาก็ได้
(ย้อนกลับไปอ่าน Loop วนไปเรื่อยๆ) (ไม่ต้องเอาคนฟังขึ้นต้นก็ได้ ลองเอาค่ายเพลงขึ้นต้นดูซิ ก็ได้ผลลัพธ์เดิม ๆ )


คุณลองคิดดูซิ ที่วงการเพลงไทยมันแย่ลงทุกวันเพราะมันมี Loop แบบนี้หรือเปล่า
Loop นี้มีจุดเริ่มต้นที่ใคร ?????
คนฟังหรือเปล่า ??
ค่ายเพลงหรือเปล่า ??
ตัวนักร้องเองหรือเปล่า ??


ถ้าเราเปลี่ยน โมเดล เป็นแบบนี้ล่ะ
คนฟังมีรสนิยม ชอบเสพงานศิลปะจริงจัง  -----> ค่ายเพลงสนองคนฟังด้วยการทำเพลงมีชั้นเชิงมากขึ้น มีศิลปะมากขึ้น ----> ศิลปินได้ร้องเพลงที่อยากร้อง ทำเพลงที่อยากทำ ใส่ความคิดสร้างสรรค์ได้ไม่ยั้ง ไม่ต้องกลัวขายไม่ได้ ไม่ต้องกลัวไม่มีงาน
----> คนฟังได้ฟังงานดี ๆ จิตใจยกระดับ มีรสนิยมมากขึ้น สนับสนุนแต่งานดี ๆ ซื้อของแท้  ((อ่าน Loop วนไป))


คุณมองเห็นอะไรหรือยัง ถ้าอยากให้วงการเพลงไทยมันดีขึ้น
มันต้องเริ่มที่ตัวเองก่อนทั้งนั้น

เริ่มที่คนฟัง
หัดเสพอะไรที่มีรสนิยมเพื่อยกระดับตัวเอง เมื่อยกระดับตัวเองได้ก็จะเข้าใจศิลปะและเห็นใจคนทำงาน ไม่ซื้อของเถื่อน และ ไม่สนับสนุนเพลงห่วย ของที่ไม่ได้มาตรฐาน ไม่ตั้งใจทำงาน

เริ่มที่ค่ายเพลง - นักร้องนักดนตรี
ให้เกียรติคนฟัง อย่าดูถูกคนฟังว่าเสพเป็นแต่เพลงขยะ กล้าลงทุนและเชื่อมั่นในคนฟังว่าถ้าเราทำของดี ยังไงคนมันต้องซื้อ


เราไม่รู้ว่าตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา ... Loop แห่งความเส็งเคร็งนี้ได้ทำร้าย นักร้อง นักดนตรี ให้ต้องเลิกร้องเพลงไปกี่คน ไปขายก๋วยเตี๋ยว ไปขายน้ำเต้าหู้ ไปทำงานอื่น ๆ แทนที่จะเป็นงานเพลงที่เขารักแล้วกี่คน บางคนท้อแท้หนักเป็นโรคซึมเศร้า ทำร้ายตัวเองถึงชีวิตก็มี

นอกจากนี้มันยังทำร้าย หูคนฟัง รสนิยมคนฟัง ให้ห่วยแตกเสพเป็นแต่ของง่าย ๆ ใครทำงานดีมีคุณภาพแต่ฟังยาก เตรียมตัวตายได้เลย
ขายไม่ได้หรอก มองงานเพลงเป็นของไร้ค่าหาเสพหาฟังได้ฟรี ๆ ใน internet MP3 ในยุคที่ผ่าน ๆ มา

แล้วยังทำร้ายวงการธุรกิจเพลงทำให้ค่ายเพลง ทั้งค่ายใหญ่ ค่ายเล็ก ไม่กล้าทำอะไรฉีกแนว
บางค่ายจงใจทำร้ายวงการด้วยการทำขยะออกมาขายเลยด้วยซ้ำ เพราะมันขายง่าย กำไรดี

มันถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่พวกเราทุกฝ่าย ทั้งคนฟัง ค่ายเพลง นักร้อง
ต้องร่วมมือกันเปลี่ยนแปลงวงการ เอาน้ำดี ไล่น้ำเสีย


ข้อความนี้ขอพูดเฉพาะคนฟังเพลง
เริ่มที่ตัวเราเองก่อนเลย หัดเสพอะไรให้มันหลากหลายขึ้น ขัดเกลารสนิยมตัวเองให้ดีขึ้น หาทฤษฏีดนตรีใส่ตัวบ้างจะได้รู้ว่า นักร้องเขาทำเพลงอะไร ร้องยังไง เขาใส่เทคนิคอะไรในการร้อง เขาเล่นดนตรีด้วยเทคนิคอะไร แยกแยะแนวเพลงเป็น แยกแยะงานดีงานห่วยเป็น เราจะได้รู้ใครร้องดี ทำเพลงดี ใครมันห่วยทำของชุ่ย ๆ มาขายเรา และที่สำคัญเมื่อเรารู้แล้วว่า ... เห้ยยยย งานคนนี้มันเจ๋งดีนี่หว่า ไม่ใช่ขี้ ๆ ไม่ได้ทำลวก ๆ มาให้เราฟัง ขอให้เราคนฟังทั้งหลาย สนับสนุนของแท้ด้วย ทั้ง CD หรือ ดิจิตอลดาวโหลด
(จริง ๆ ไม่ต้องขอหรอก เมื่อคนฟังมีระดับมากขึ้นมันจะรู้ตัวเองว่าควรสนับสนุนของแท้ และ รังเกียจของปลอม โหลดเถื่อน)

ขอย้ำตรงนี้ว่า
"อย่าฟังเพลงเพื่อความบันเทิงอย่างเดียว จงฟังเพื่อ ความรู้ ขัดเกลารสนิยม และ ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้นด้วย"