เจอผี วันที่ 29 เดือนเมษายน 2559

         ผีตัวล่าสุด เกิดขึ้นในคืนวันโกน คืนที่ผ่านมานี่เอง เริ่มเลยนะ ปกติคุณป๊ามาทำงานเพชรบุรี ถ้าไม่ติดงานเช้า ก็จะไปนอนด้วยทุกวันใกล้สิ้นเดือน มีงานต้อง วิเคราะห์หลายงาน ตัดสินใจว่าคืนนี้จะหอบงานไปทำด้วยที่ห้องพักของคุณป๊า สองทุ่มแล้วนั่งทำงานไป ง่วงตาจะปิดให้ได้ จน 5 ทุ่ม ปิดคอม นอน....   

          ตอนนั้น ป๊าขยับให้นอนหนุนแขน แล้วเราก็ต่างหลับไปอย่างไวเลยไม่รู้ตอนนั้นกี่โมงหลับสนิทไปแล้ว แต่จิตไม่หลับ เหมือนคอยเฝ้ายามให้เล่าในมุมที่เราเจอก่อนครั้งนี้เราเจอผีในช่วงที่หลับสนิท มันแปลกกว่าทุกครั้ง ที่จะเจอตอนลืมตาปกติ และ ที่เคยเจอแบบกำลังกึ่งหลับกึ่งตื่นเราหลับสนิท จิตยังตื่นอยู่     

         แล้วก็มีบางสิ่งเกิดขึ้น เราเห็นมันผ่านประตูเข้ามา มาหาคุณป๊าที่นอนติดประตู เล่นงานคุณป๊า ด้วยการหลอกให้กลัว ป๊าดูหวาดกลัวมาก เราสัมผัสได้ว่า ป๊าต้องการให้ช่วย เวลามันเร็วมาก ผีตัวนี้ ข้ามจากค่อมตัวป๊า มาลอยเหนือตัวเรา ลอยแบบแนวราบนะ หน้ามันจะแนบกับหน้าเราล่ะ มีแสงออกส้มๆ แดงๆ เหลืองๆ สว่างขึ้นแต่ไม่มากที่หน้ามัน เราเพ่งมองเพื่อจะดูหน้าตาของมัน แต่ก็มองไม่ชัด เหมือนแสงพวกนั้นเป็นแรงจิตที่เราอยากให้มันสว่างจะได้เห็นมัน มันเป็นผู้ชาย มันเองก็พยายามทำให้แสงนั้นดับลง     

         ในใจคิดสองเรื่องพร้อมกัน ห่วงป๊าไม่อยากให้ผีตัวนี้มันแกล้ง อยากช่วยป๊า แต่มันอยู่ตรงหน้าเราแล้ว มันปล่อยป๊ามาหาเรา จะรอดได้ยังไง มันมาร้ายและตั้งใจมาแกล้ง เสี้ยววินาทีนั้น พยายามให้จิตคุมร่างกายให้ตื่น ยากสุดๆ ทำให้คนหลับสนิทขยับปากพูด พอเข้าใจไหมเอ่ย    แต่ในที่สุดปากก็ขยับอย่างยากเย็นว่า "ป๊า ท่อง"   

         ป๊า ได้ยิน รับรู้ว่า เราสองคนกำลังเจอสิ่งเดียวกันแน่ๆ ทั้งที่ไม่ได้พูดอะไรกันสักคำ และต่างคนต่างหลับป๊า ขยับปากเบาๆ นะโม ตัสสะ... เสียงเบาๆอยู่ข้างหู เราเปล่งเสียง สวดตามให้ทันป๊า พร้อมๆกัน ภะคะวะโต อะระหัสโต สัมมา สัมพุทธะสะ   (รอบที่ 1)

       รอบที่ 2  เสียงชัดขึ้นแต่ไม่ได้ดังมาก แต่พร้อมกัน รอบที่ 3  เสียงชัดมีน้ำหนัก แต่ก็ไม่ได้ดังมาก   ไอ้ผีตัวนี้หายไปเมื่อสวดจบ   ครั้งนี้ ร่างกายเรา SHUT DOWN เลย หลับต่อ!!!

       จิตบังคับตัวเองที่กำลังหลับให้ขยับปาก พอไล่ผีมันไปได้ ก็เหมือนคนหลับปกติ เราไม่ได้ตื่นลืมตา หรือ รู้สึกตัวเลยแต่ ไม่กี่วินาทีหลังจากน็อคหลับไปตามปกติ เราได้ยินเสียงป๊า ร้องอะไรไม่รู้ ฟังไม่ได้ศัพท์ จนเราตกใจตื่น (ป๊ามาบอกว่า เสียงที่เราตกใจตื่น คือ ยังสวดมนต์ต่อ เพราะไม่รู้ว่า ให้หยุดตอนไหน ผีไปรึยังก็ไม่รู้)    เราตกใจลุกขึ้นมานั่งทันที  (ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้สนิทเลย)

ถามป๊าว่า "ป๊าเป็นอะไรๆๆๆ ไปหาหมอไหม "
ป๊าบอก  "ไม่เป็นไร แค่แขนชาเฉยๆ "
แล้วเราก็ดุว่า "ตกใจหมด นึกว่าไม่สบายจะพาไปโรงพยาบาล"     

      แล้วเราก็นอนลงหลับแบบ SHUT DOWN เลย

ป๊าคิดในใจว่า มันจำไม่ได้เลยเหรอว่า เมื่อกี้พูดว่าอะไร เกิดอะไรขึ้น

          เช้ามา เราก็ตื่นอาบน้ำปกติ ป๊าไปส่งทำงาน ขับรถออกมาพ้นตัวอพาร์ทเม้น นิดเดียว
ป๊าพูดว่า " รู้ไหมเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน"   
เราก็นึกได้ว่า " รู้ดิ ป๊าตื่นมาร้องโวยวาย อรก็ตกใจนึกว่าไม่สบาย คนกำลังนอนสบายๆ โมโหเลย"   
ป๊าบอกว่า  " เมื่อคืนเจอผีอำ มันเข้ามาทางประตูเป็นเงาดำ มันขึ้นมาที่เตียง ผ่านแขนป๊าไป ตอนที่มันผ่านรู้สึกวูบๆที่แขน แล้วมันก็ข้ามตัวป๊าไปหาคุณอรแล้วคุณอรก็พูดออกมาว่า "ป๊า ท่อง" ป๊าก็สวดมนต์ คุณอรก็สวดมนต์ นะโม ตัสสะไปพร้อมๆกัน"   

เราพูดว่า     "เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ ทำไมคุ้นๆจัง คำนี้ ทำไมรู้สึกเหมือน ว่า อรพูดคำนี้เมื่อคืนนะ หรือว่า อรฝัน แต่ทำไม ที่ป๊าเล่าเหมือนในฝันอรเลย แต่อรลืม!! ถ้าไม่บอก จำไม่ได้ด้วยซ้ำ "   

       เราตกใจมาก พยายามรวบรวม สติ ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง สรุปแล้ว มันเกิดขึ้นจริง ผีตัวนั้นมันมาจริง เจอกันทั้งคู่   ป๊าเจอในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น แต่เราไม่เจอแบบนั้น เราหลับสนิท แต่จิตเราต่างหากที่มันเจอผี และจิตของเรานั้น ใช้เราเป็นหุ่นเชิดร่างกายที่หลับสนิทไปแล้ว ให้ช่วยป๊า   

     เป็นการเจอผีแบบ แพคคู่ครั้งแรก ที่ต้องช่วยกันให้รอดจากความกลัวนี้ เราน่ะ ครั้งสุดท้ายเจอผีที่เกาะล้าน ผีผู้หญิงคนนั้นมาดี พอได้เพชรหน้าทั่งมาก็พกติดตัวเก็บไว้ในกระเป๋าตังค์ ป้องกันผีดีนักแล   

    คืนที่เกิดเหตุ ป๊าจะมารับจากห้องพักที่ทำงาน ไปนอนหอที่ป๊าพัก แต่เราหากระเป๋าตังค์ไม่เจอ เลยไม่พกกระเป๋าตังค์ไปด้วย ตอนไปนอนห้องป๊า   

     จนลืมคิดว่าในกระเป๋าเราเก็บเพชรหน้าทั่งไว้ ผีไม่มายุ่ง ช่วงที่เขา  (ผี) ตามขึ้นห้องมาได้ คงเป็นช่วงเราลงไปทิ้งขยะข้างล่าง ตอนนั้นหน้าจะสองทุ่มแล้ว ขึ้นมาก็ง่วงสุดๆ จากที่ไม่มีทีท่าว่าจะง่วง อาการเนี้ยเราจะรู้เลยว่า คืนนี้เจอผีแน่ๆ แต่ด้วยที่คิดว่า มีเพชรหน้าทั่งกันผีไง เลยลืมสัญญานเตือนนี้   

    ป๊า กังวล พูดก่อนเราจะลงรถว่า สงสัยต้องทำบุญหน่อยล่ะ พอเราว่าง เลยโทรบอกคุณป๊าว่า จะพาไปสวดมนต์ที่วัดหลวงของเพชรบุรีนะ นั่นล่ะค่ะ จบ..

โปรดใช้ วิจารณญานในการอ่าน   คนที่เคยเจอเท่านั้น  ที่จะเข้าใจ