สวัสดีค่ะ เรากับแฟนรู้จักกันมาเกินสองปีครึ่งแล้วค่ะ ตอนแรกเขาเป็นพลทหาร
พอพ่อแม่เรารู้ว่าเป็นแค่พลทหาร ไม่ใช่ทหารแบบมียศจริงๆ
จึงสั่งห้ามไม่ให้เราติดต่อกับเขา แต่แฟนเราโทร.ยิกเลย เราสงสารเขาจึงรับสาย
และบอกความจริงเขาไป เขาเสียใจ เขาบอกเขารับได้ พอเขาปลดทหารมาทำงาน
เราก็เรียนจบมีงานทำ เรากับเขาอยู่ด้วยกัน
พอพ่อแม่เรารู้เรื่อง ก็โทร.มาด่าเราเลยค่ะ ถึงที่ทำงาน
บอกให้กลับบ้านเดี๋ยวนี้ ให้เขามาขอให้ถูกต้อง เรากับเขาก็กลับไป
แต่ทีนี้แม่เขาไม่ยอมมา เพราะพ่อเลี้ยงเขา เข้าใจว่าแม่เขาเอาเงินมาให้เขาหมด
เพราะเป็นเงินพ่อเลี้ยงที่จะเอามาขอเราไงค่ะ พอไม่ได้หมั้นกัน ไม่มีผู้ใหญ่มาขอ
พ่อแม่จึงให้เราตัดขาดจากแฟนเลยค่ะ เราก็หางานทำใกล้บ้าน แต่ยังแอบติดต่อแฟนอยู่
ก็คุยกันต่างฝ่ายทำงานช่วยกันเก็บเงิน ให้เขาพิสูจน์ให้พ่อแม่เราเห็นว่าเลี้ยงเราได้
พ่อแม่เราก็หัวโบราณ เขาบอกฝั่งเขาหมั้นก็ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แต่พ่อแม่เราไม่ให้ไงค่ะ
แกก็บอกอายุ 27 28 ค่อยแต่ง คือ แกกะให้เราลืมแฟนเลยทีเดียว
จนมาถึงวันที่พ่อแม่จับได้ยังติดต่อกัน วันนั้นเราเลิกงานกลับมาถึงบ้าน
ถูกแม่ด่าว่าทุบตีหนักมากค่ะ ทั้งตบ ตี ทั้งเตะ จนช้ำไปหมดทั้งตัว และขังเราในห้อง
ใส่กุญแจ แม่โทร.ด่าแฟนเราด้วยให้เลิกยุ่งกับเรา แฟนเราก็สงสารพอเห็นแผลที่เราถูกแม่ทุบตี
เรายอมเงียบไม่คุยกับแฟน ให้เรื่องมันซา เพราะกลัวแม่ทุบตีเราอีก
แต่เราก็มักจะโดนแม่ด่าด้วยถ้อยคำหยาบคาย คำดูถูกเสมอค่ะ
จนเราร้องไห้ทุกวัน พอถึงวันที่ทุกอย่างดีขึ้น เรากับแฟนก็ยังติดต่อกัน แต่พ่อแม่ไม่รู้เรื่อง
สาเหตุหลักๆตอนนั้น คือแฟนเราไม่มีงานทำที่มั่นคง ไม่มีเงินไงค่ะ พ่อแม่จึงจะให้ตัดขาดให้ได้
แต่คนเคยอยู่ด้วยกันเกือบปี เรารักกันมาก เคยกินด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน ลำบากด้วยกัน ป่วยก็ดูแลกัน
จึงได้แต่ให้กำลังใจกันค่ะ ได้แต่ภาวนาให้เราได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก
ปัจจุบันเราเป็นอิสระมากขึ้นล่ะคะ จากทีแรกพ่อห้ามเล่นไลน์ เฟซ ให้เราตัดขาดจากโลกภายนอกเลยค่ะ
ไม่ให้เราติดต่อใคร บางทีเพื่อนโทร.มา พ่อยังแกล้งบอกว่าเราหลับแล้ว
ตอนนี้แฟนกับเราจึงได้แต่ช่วยกัน กายไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ใจยังอยู่ เขาไปไหนมาไหน ไปทำงานเลิกงาน จะทักบอกเราตลอด
ไม่ให้เราคิดมาก พยายามโทร.หาทุกวัน เราก็เหมือนกันไม่อยากให้เขาคิดมาก เพราะแค่งานที่เขาทำก็เหนื่อยมากพอแล้ว
ตอนนี้เราจึงทำได้แค่พยายามหาเงิน เก็บเงินให้ได้มากที่สุด เราก็บอกให้เขาเก็บด้วยนะคะ เขาตั้งใจทำงานน่าสงสารมาก ตากแดด ตากลม
เพื่อที่สักวันในอนาคตเรากับแฟนอาจได้กลับมาอยู่ด้วยกัน
ถ้าไม่มีใครตายก่อนนะคะ เราภาวนาทุกวันให้เราได้เจอกับเขาตัวเป็นๆ ก่อนเราตายค่ะ
ปล. เราออกจากบ้านนานๆ แม่ก็โทร.ตามแล้วค่ะ ไปไหนมาไหนพ่อแม่คุมตลอด เหมือนกลัวเราหนี
ความจริงถ้ามีเวทมนตร์ หรือวาร์ปได้ คงดีนะคะ เราอยากหายตัวไปไหนก็ได้จังเลยค่ะ
เวลาเห็นคนรักเดินควงกัน เวลาเห็นรูปคู่ เราร้องไห้ตลอดเลย 😢
ถ้าเป็นคุณเจอปัญหาแบบนี้จะทำอย่างไรคะ?
ถ้าคุณกับแฟนรักกันมาก แต่ต้องเลิกกัน เหตุถูกพ่อแม่อีกฝ่ายจับแยก คุณจะทำอย่างไรคะ?
พอพ่อแม่เรารู้ว่าเป็นแค่พลทหาร ไม่ใช่ทหารแบบมียศจริงๆ
จึงสั่งห้ามไม่ให้เราติดต่อกับเขา แต่แฟนเราโทร.ยิกเลย เราสงสารเขาจึงรับสาย
และบอกความจริงเขาไป เขาเสียใจ เขาบอกเขารับได้ พอเขาปลดทหารมาทำงาน
เราก็เรียนจบมีงานทำ เรากับเขาอยู่ด้วยกัน
พอพ่อแม่เรารู้เรื่อง ก็โทร.มาด่าเราเลยค่ะ ถึงที่ทำงาน
บอกให้กลับบ้านเดี๋ยวนี้ ให้เขามาขอให้ถูกต้อง เรากับเขาก็กลับไป
แต่ทีนี้แม่เขาไม่ยอมมา เพราะพ่อเลี้ยงเขา เข้าใจว่าแม่เขาเอาเงินมาให้เขาหมด
เพราะเป็นเงินพ่อเลี้ยงที่จะเอามาขอเราไงค่ะ พอไม่ได้หมั้นกัน ไม่มีผู้ใหญ่มาขอ
พ่อแม่จึงให้เราตัดขาดจากแฟนเลยค่ะ เราก็หางานทำใกล้บ้าน แต่ยังแอบติดต่อแฟนอยู่
ก็คุยกันต่างฝ่ายทำงานช่วยกันเก็บเงิน ให้เขาพิสูจน์ให้พ่อแม่เราเห็นว่าเลี้ยงเราได้
พ่อแม่เราก็หัวโบราณ เขาบอกฝั่งเขาหมั้นก็ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แต่พ่อแม่เราไม่ให้ไงค่ะ
แกก็บอกอายุ 27 28 ค่อยแต่ง คือ แกกะให้เราลืมแฟนเลยทีเดียว
จนมาถึงวันที่พ่อแม่จับได้ยังติดต่อกัน วันนั้นเราเลิกงานกลับมาถึงบ้าน
ถูกแม่ด่าว่าทุบตีหนักมากค่ะ ทั้งตบ ตี ทั้งเตะ จนช้ำไปหมดทั้งตัว และขังเราในห้อง
ใส่กุญแจ แม่โทร.ด่าแฟนเราด้วยให้เลิกยุ่งกับเรา แฟนเราก็สงสารพอเห็นแผลที่เราถูกแม่ทุบตี
เรายอมเงียบไม่คุยกับแฟน ให้เรื่องมันซา เพราะกลัวแม่ทุบตีเราอีก
แต่เราก็มักจะโดนแม่ด่าด้วยถ้อยคำหยาบคาย คำดูถูกเสมอค่ะ
จนเราร้องไห้ทุกวัน พอถึงวันที่ทุกอย่างดีขึ้น เรากับแฟนก็ยังติดต่อกัน แต่พ่อแม่ไม่รู้เรื่อง
สาเหตุหลักๆตอนนั้น คือแฟนเราไม่มีงานทำที่มั่นคง ไม่มีเงินไงค่ะ พ่อแม่จึงจะให้ตัดขาดให้ได้
แต่คนเคยอยู่ด้วยกันเกือบปี เรารักกันมาก เคยกินด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน ลำบากด้วยกัน ป่วยก็ดูแลกัน
จึงได้แต่ให้กำลังใจกันค่ะ ได้แต่ภาวนาให้เราได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก
ปัจจุบันเราเป็นอิสระมากขึ้นล่ะคะ จากทีแรกพ่อห้ามเล่นไลน์ เฟซ ให้เราตัดขาดจากโลกภายนอกเลยค่ะ
ไม่ให้เราติดต่อใคร บางทีเพื่อนโทร.มา พ่อยังแกล้งบอกว่าเราหลับแล้ว
ตอนนี้แฟนกับเราจึงได้แต่ช่วยกัน กายไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ใจยังอยู่ เขาไปไหนมาไหน ไปทำงานเลิกงาน จะทักบอกเราตลอด
ไม่ให้เราคิดมาก พยายามโทร.หาทุกวัน เราก็เหมือนกันไม่อยากให้เขาคิดมาก เพราะแค่งานที่เขาทำก็เหนื่อยมากพอแล้ว
ตอนนี้เราจึงทำได้แค่พยายามหาเงิน เก็บเงินให้ได้มากที่สุด เราก็บอกให้เขาเก็บด้วยนะคะ เขาตั้งใจทำงานน่าสงสารมาก ตากแดด ตากลม
เพื่อที่สักวันในอนาคตเรากับแฟนอาจได้กลับมาอยู่ด้วยกัน
ถ้าไม่มีใครตายก่อนนะคะ เราภาวนาทุกวันให้เราได้เจอกับเขาตัวเป็นๆ ก่อนเราตายค่ะ
ปล. เราออกจากบ้านนานๆ แม่ก็โทร.ตามแล้วค่ะ ไปไหนมาไหนพ่อแม่คุมตลอด เหมือนกลัวเราหนี
ความจริงถ้ามีเวทมนตร์ หรือวาร์ปได้ คงดีนะคะ เราอยากหายตัวไปไหนก็ได้จังเลยค่ะ
เวลาเห็นคนรักเดินควงกัน เวลาเห็นรูปคู่ เราร้องไห้ตลอดเลย 😢
ถ้าเป็นคุณเจอปัญหาแบบนี้จะทำอย่างไรคะ?