เราแต่งงานแล้ว  มีลูก 1 คน ตลอดเวลาการแต่งงาน 7 ปี  มีทั้งสุขและทุกข์  แต่จะทุกข์มากกว่สเพราะเกิดปัฐหามาตลอด 3-4  ปี เคยจะเลิก แยกกันอยู่ก็หลายครั้งแต่เพราะเรารักสามี   ไม่ว่สเค้าจะคุยกับคนอื่น  ถึงขั้นไหนอันนี้ไม่รู้จริงๆ  จะเสพยา  จะติดการพนัน  เราเลิก แต่เราก็ให้อภัย  ตามง่อด้วยซ้ำเพราะเรารัก เราคิดถึงคำว่าครอบครัว..จนเค้าเปลี่ยนเป็นคนใหม่ รักลูก รักเมีย  เลิกทุกอย่าง  แต่เค้าเป็นคนพูดแรงไม่คาอยรักษานำ้ใจ..พอเข้าปีที่  6  ต่างคนตาางได้งานใหม่ที่ กทม.  เราแยกกันอยู่แต่จะเจอกันทุก ศ-ส-อ  แล้วก็เป็นช่วงทีางานหนักมาก  ไม่ถนัด เหนื่อยท้อ  แต่ด้วยอยากได้กำลังใจจากสามี  แต่สามีก็ไม่เข้าใจคิดแต่อย่างเดียวอยู่ห่างกันภรรยาทำหน้าที่ของภรรยาในเรื่องบนเตียงไม่ได้ทำให้เป็นปัญหาในใจเค้าตลอด  คิดว่าเรามีคนอื่น  เราไปหากินจากทีาอื่นแล้ว
แตาเค้าก็คิดถูกของเค้า  ..เราแอบคุยกับแฟนเก่าที่เคยรักกันมาก  คบกันมานาน..คุยกันใน line  จริงๆจังก็  2  เดือน  แต่ข้อความที่สามีเราเห็นเป็นข้อควาใการโต้ตอบกันในเชืงที่เป็นแฟนกัน  รักนะ  ฝันดีนะ  แล้วจุดพีคคือ  เมื่อไหร่จะได้เจอกัน การคุยเป็นการมโนขึ้นว่าได้เจอ  แต่มันเป็นข้อความที่ถูกลบไปแล้วสามีเราเลยคิดว่าเรามีชู้ ไปนอนกับเค้ามา   อธิบายก็ไม่ฟัง  เชื่อในสิ่งที่เห็น เพราะภรรยาไม่มีอารมณ์กับเค้าเวลาที่อยู่กะสามี ...จนขอหย่า อยากถามความคิดเห็นค่ะการที่เป็น ญ  แล้วเป็นแบบนี้ผิดมากเลยใช่มั๊ย   (ออ เราพึ่งมาแอบคุย แต่ตลอด  6  ปีทีาผ่านมาไม่เคยแม้แต่จะคิดมี มีคนมาจีบ มาสนใจ เราก็ไม่เคยเล่นด้วย) เราผิดรับยอมรับผิดทุกอย่าง   เรื่องนี้ควรที่จะโอกาสกันได้มั๊ยค่ะ (สามีเราเป็นคนเอาศักดิ์ศรีตัวเอฃดป็นที่ตั้งมาก) รึเราเลวมากเกินจะอภัย