หนังสงครามโลกที่สร้างกันมาหลายสิบรอบแล้ว แต่ละเรื่องก็พยายามหามุมมอง ประเด็น วิธีการเล่าเรื่องที่แตกต่างกันไป ก็มีทั้งที่ออกมา ยอดเยี่ยม ดีมาก ดีน้อย งั้นๆและห่วย ก็มาถึงคราวของ คริสโตเฟอร์ โนแลน ที่กำกับหนังดังมาหลายแนวแล้ว คราวนี้เป็นการกำกับหนังครั้งแรกของโนแลนที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์สงครามโลก ซึ่งก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจว่าโนแลนจะมีวิธีการเล่าเรื่องสงครามโลกแบบไหนให้แตกต่างจากหนังเรื่องอื่นๆ

โนแลนก็เลยเลือกที่จะไม่เล่าเรื่องเกี่ยวกับประเด็นการสู้รบ หรือความกล้าหาญของทหาร เพราะประเด็นพวกนี้มันก็ไปซ้ำซากกับหนังก่อนหน้านี้หมดแล้ว เขาก็เลยเลือกที่จะหยิบประเด็นที่ง่ายๆไม่เหมือนใคร นั่นก็คือทหารที่เหนื่อยจากสงครามและอยากเดินทางกลับบ้านแล้ว ไม่ต้องไปสู้รบอะไรกับใครทั้งนั้น แค่เดินทางเอาชีวิตรอดกลับบ้านให้ได้ก็ได้ชื่อเป็นวีรบุรุษแล้ว ก็ฟังดูน่าสนใจดีนะ แปลกแหวกแนวดี และยังใช้วิธีการเล่าเรื่องแบบนิ่งๆเงียบๆ บทพูดน้อยๆ เหมือนไม่มีบทหนัง เล่าเรื่องโดยปราศจากการปรุงแต่งให้มากที่สุด แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะดูน่าสนใจ แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันก็ทำให้หนังทั้งเรื่องเบาบางจนจับอะไรเป็นชิ้นเป็นอันไม่ได้สักอย่าง

แม้โนแลนจะได้ชื่อว่าเป็นผู้กำกับที่มีวิสัยทัศน์ดีเยี่ยม และหนังของเขาที่ผ่านมาก็เป็นที่ชื่นชอบของทั้งคอหนังสายคุณภาพและสายดูเอามันส์ แต่สำหรับเรื่อง Dunkirk ต้องบอกว่าไม่ใช่หนังสำหรับคนที่จะดูเพื่อความบันเทิงแน่นอน ส่วนคนที่จะดูเพื่อคุณภาพหรือความเป็นศิลปะก็คงไม่ได้อะไรมากจากหนังเรื่องนี้เช่นกัน เพราะหนังมันนิ่งและปราศจากมิติใดๆในการนำเสนออย่างสิ้นเชิง เข้าใจว่าโนแลนพยายามจะใช้ความเงียบ ความนิ่ง เล่าเรื่องให้เรียบง่ายที่สุด เพื่อสะท้อนความจริงและความโหดร้ายของสงคราม แม้จะทำได้ผลในบางฉาก แต่โดยรวมแล้วผลลัพธุ์ที่ได้กลับทำให้หนังทั้งเรื่องขาดแก่นสารที่หนังต้องการนำเสนอจนกลายเป็นหนังที่ไม่มีอะไรให้น่าจดจำ

งานถ่ายภาพ แม้จะดูสวยงาม และตัดต่อได้ดี จนน่าชมเชย และหนังมียี่ห้อโนแลน เป็นผู้กำกับ แต่ก็ช่วยอะไรหนังเรื่องนี้ไม่ได้มาก ถ้าหากว่าใครไม่ได้เป็นสาวกของโนแลนแบบเข้าเส้นจริงๆ คงหาความดีหรือความสนุกจากหนังเรื่องนี้แทบไม่ได้

2 ดาว


ติดตามชมข่าวสารและพูดคุยเรื่องหนังกันได้ที่ แฟนเพจ สารวัตรโรงหนัง นะครับ

www.facebook.com/moviepolice