คือต้องบอกก่อนเลยว่า ผมเป็นน้องคนสุดท้อง มีพี่ 2 คนซึ่งโต และ ทำงานกันหมดแล้ว ตอนนี้ผมอายุ 17 กำลังจะ 18 พ.ย นี้ โดยที่ พ่อและแม่แยกทางกันอยู่ พ่อตอนนี้บวชอยู่ ตจว. ตอนนี้อยู่กับแม่ซึ่งท่านเริ่มที่จะแก่แล้ว โดยผมเนี่ย กำลังฝึกงานอยู่ ปวช. ปี3 อีกเทอมเดียวก็จะจบแล้ว และตัดสินใจว่าจะไม่เรียนต่อ เพราะไม่อยากเป็นหนี้ และเหตุผลหลายๆอย่างปั่นรวมกันจนเกิดอะไรบางอย่างที่เรียกว่า "กำลังจะอยู่คนเดียว" เพราะแม่พึ่งบอกกับผมว่า ถ้าผมจะทำงานเลยเนี่ย ท่านจะย้ายไปอยู่ ตจว. บ้านเกิดท่าน ทำให้เหลือแค่ผมกับพี่คนโต และพี่คนโตได้วางแผนว่าจะออกไปอยู่คนเดียว ซึ่งความหนักใจสุดก้นบึ้งของผมก็บังเกิด คือบ้านเนี่ย เป็นของป้า ซึ่งแก่เขี้ยวมาก ไม่ยอมขายให้พี่ผมซักที ถ้าเกิดลากยาวอีกหน่อย หรือ พี่ผมไม่สามารถซื้อได้จนถึงตอนที่ผมเรียนจบ ผมจะไม่มีบ้านอยู่เป็นหลักแหล่ง ความกังวลมากมายหลั่งเข้ามาในหัว
1.คือผมไม่รู้ว่าการย้ายบ้านไปอยู่ห้องเช่าหรือคอนโดทำยังไง
2.คือผมไม่รู้ว่าจะไปรอดมั้ย แต่ไม่อยากไปไกลจากแถวนี้เพราะแฟนอยู่แถวนี้
3.ผมจบกราฟิกและมีที่ทำงานในหัวเยอะพอสมควร
4.การที่คนที่อยู่กับครอบครัวมาตลอดต้องเคว้งคว้างแบบนี้เนี่ย เขาปรับตัวกันยังไงครับ
5.ถ้าผมไปไม่รอด ผมควรจะมีแผนสำรองมั้ย ?
6.ผมเคยเป็นเด็กงี่เง่ามาก่อน และกำลังพยายามปรับตัวให้ผู้ใหญ่ ผมรู้แหล่ะว่าวันนึงก็ต้องพึ่งตัวเอง แต่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเร็วขนาดนี้
7.ถ้าในมุมผู้ใหญ่ที่อยู่ตัวแล้ว เค้าทำกันยังไงครับ
(ผมค่อนข้างมั่นใจว่า เวลาอยู่กับแฟน เวลาอยู่กับเกม เวลาหาความสุขมันจะน้อยลงแน่ๆ เรียกว่าตอนนี้เครียดในระดับนึงเลยหล่ะครับ)
ถ้าเพื่อนๆพี่ๆเป็นแบบผม คิดในมุมมองของผม พวกคุณจะทำยังไงครับ