มันมีคำถามที่อยู่ในใจเยอะแยะไปหมดเลยค่ะ แต่คนที่จะตอบคำถามของเราได้ เค้าไม่ได้อยู่ตอบคำถามเราแล้ว
เรามีโอกาสได้รู้จักผู้ชายคนนึงผ่านโปรแกรมแชทตัวนึงค่ะ ออกตัวก่อนว่าเราเป็นคนที่สนิทกับใครค่อนข้างยาก เวลามีคนเข้ามาจีบจะมีกำแพงสูงระดับนึงเลยเป็นโสดมาค่อยข้างนานปีกว่า จนมีโอกาสได้ไปเล่นโปรแกรมแชทตัวนึง ด้วยความที่อายุเท่ากันและเค้าค่อยข้างคุยถูกใจ อารมณ์แบบมาถูกทาง เราก็คุยกับเค้ามาเรื่อยๆผ่านโปรแกรมแชทตัวนั้นเกือบเดือนเค้าเลยขอไลน์เราไป เราก้อให้ไปเราก็คุยกันผ่านโปรแกรมไลน์มาตลอด ( เรากับเค้าเป็นคนละจังหวัดนะคะ แต่จังหวัดใกล้เคียงกันใช้เวลาขับรถประมาณชั่วโมครึ่ง) ด้วยความที่เค้าต้องมาดูงานที่นี้บ่อยๆแต่เรายังไม่เคยเจอกันนะคะ จะมีโทหา วีดีโอคอลหากันตลอด เรียกได้ว่าว่างเมื่อไหร่เค้าจะโทหาเราทันที
เราคุยกันทุกเรื่องค่ะ ออกแนวกวนตีนกันสะมากกว่ามีบางวันคุยจนหลับกันไปทั้งคู่ ซึ่งจิงๆเราก้อไม่ได้เด็กขนาดจะต้องมาคุยละหลับไปพร้อมกัน(อายุ20 ปลายๆ) เราคุยกันแบบนี้มาตลอดค่ะ จนวันนึงเรามีโอกาสได้คุยกันเรื่องแฟน เรื่องสถานะ เค้ายอมรับกับเราค่ะว่าเค้ามีแฟนแล้ว เค้าถามเราว่ายังคุยยังเจอกันได้ไหม ตอนนั้นเราก้อไม่คิดอะไรมากค่ะ อารมณ์แค่เป็นเพื่อนคุยเล่นๆ ซึ่งจริงๆเราก้อมีคนเข้ามาคุยเยอะพอสำควรเรื่องนี้เค้าก้อพอจะรู้ แต่เราไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกับใคร อาจจะยังไม่เจอคนที่ถูกใจด้วยส่วนนึง
หลังจากนั้นเรามีโอกาศได้เจอกัน เค้ามาดูงานแถวบ้านเรา ก้อเลยนัดเจอกันที่ร้านนมร้านนึง เจอกันครั้งแรกค่อนข้างประหม่า เค้าก้อจะดูเป็นผู้ชายขี้อายหน่อยๆแต่เค้าน่ารักดีค่ะ เราก้อนั่งคุยกันประมาณ 2ชั่วโมง ก้อแยกกัน หลังจากนั้นก้อคุยกันปกติเหมือนเดิม หลังจากเจอเราเค้าก้อยิ่งโุพยายามจะคุยกับเรามากขึ้น เค้าชอบถามเราว่า เธอก้อสวยทำไมไม่มีแฟน อะไรประมาณนี้ ซึ่งดูจากตรงนี้เราว่าเรื่องหน้าตาคงไม่ใช่ปัญหา พอหลังๆมาเรายอมรับเลยค่ะว่าค่อนข้างหวั่นไหวและคุยกับเค้าแค่คนเดียว คนอื่นๆที่เข้ามาจีบเราตัดทิ้งหมด เรารู้ว่าทำผิดเพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่ตอนนั้นมันเลิกคุยกับเค้าไม่ได้จิงๆค่ะ ยอมรับว่าเห็นแก่ตัวด้วยส่วนนึง
จนมาล่าสุดเค้าก้อต้องมาดูงานที่นี้อีกหลังจากเสร็จงานเค้าก้อชวนเราไปดูหนัง เราก้อโอเคไปก้อไปพอดีมันเป็นวันหยุดของเราด้วย ดูหนังจบเราก็กลับ ลืมบอกไปว่าเค้ามารับเราที่บ้าน ขากลับเค้าก้อมาส่ง ตอนแรกเราตั้งใจให้เค้ามาส่งแค่หน้าบ้านลแ้วแยกกันเพราะเค้าต้องขับรถกลับบ้านอีก แต่พอดีเราซื้อของมาด้วยหลังดูหนังเสร็จ ของค่อยข้างหนัก เค้าเลยอาสาถือมาส่ง ส่งเสร็จเราก้อถามกลับเลยไหม เค้าบอกยังก่อน (เราเริ่มระแวง) เราก้อถามไม่รีบกลับละเด่วค่ำขับรถลำบาก เค้าก้อยังยืนยันว่าไว้เย็นๆค่อยกลับ ตอนนั้นก้ออยู่ในห้องกันสองคน เปิดทีวี คุยกันปกติ ทิ้งระยะห่างกันพอสมควร พอรู้ตัวอีกทีเค้ามาอยู่ข้างๆเราค่ะ เริ่มแกล้งและเริ่มถึงเนื้อถึงตัว และวันนั้นก้อจบที่แค่จูบกันค่ะ เพราะเราเบรกเค้าไว้ว่าเราไม่โอเค ถ้ายังยืนยันจะทำต่อ เราจะเลิกคุยเลิกติดต่อเค้าอีกเลย เค้าก้อหยุดค่ะ และค่ำๆเราก้อไล่เค้ากลับ พอเค้าถึงบ้านก้อไลน์มาบอกเราปกติ แต่พอเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเรารู้สึกไม่สบายใจค่ะ เรารู้ว่าเราทำไม่ถูกและรู้สึกผิดกับทุกฝ่ายและรู้สึกผิดกับตัวเองด้วย เราเลยเลือกที่จะไม่ตอบไลน์เค้า จนสายๆอีกวันเราถึงตอบไป
พอเราตอบกลับรอบนี้เค้ากลับดูเฉยๆแค่ถามว่าเราหายไปไหนว่าคุยกันไม่กี่ประโยคเค้าขอไปทำธุระแล้วเค้าก้อไม่อ่านไลน์เราอีกเลย ทุกวันนี้เรายังอยากรู้คำตอบ อยากรู้เหตุผลของเค้าอยู่เลยค่ะว่าทำอยู่ดีดีเค้าถึงเลือกที่จะหายไปแบบไใ่บอกอะไรเราสักคำ หลังจากนั้น1วัน เราบล๊อคเค้าทุกช่องทางการติดต่อค่ะ เราไม่รู้ว่าหลังจากที่เราบล๊อคเค้า เค้าได้ติดต่อเรามีรึเปล่า ถ้าไม่ เค้าจะมีเหตุผลอะไรบ้างค่ะที่อยู่ก้อหายไปเลย ถ้าจะไม่คุยกันต่อจิงๆทำไมถึงไม่บอกมาว่าไม่โอเคที่จะคุยกันต่อแล้ว เราจะรู้สึกดีกว่านี้หลายเท่าเลยค่ะ นี้ยังนั่งถามตัวเองว่ามันเกิดอะไรขึ้น เรายังอยากรู้เหตุผลของเค้าอยู่เลยค่ะ ว่าทำไม แต่ถ้าให้เรากลับไปถามเค้าก้อคงไม่แล้วละค่ะ เพื่อนๆละคะ มีเหตุผลอะไรกันบ้างที่จะหายไปจากใครสักคน
มีใครเคยเลือกที่หายไปจากชีวิตคนๆนึงบ้างคะ มีเหตุผลอะไรกันบ้าง?
เรามีโอกาสได้รู้จักผู้ชายคนนึงผ่านโปรแกรมแชทตัวนึงค่ะ ออกตัวก่อนว่าเราเป็นคนที่สนิทกับใครค่อนข้างยาก เวลามีคนเข้ามาจีบจะมีกำแพงสูงระดับนึงเลยเป็นโสดมาค่อยข้างนานปีกว่า จนมีโอกาสได้ไปเล่นโปรแกรมแชทตัวนึง ด้วยความที่อายุเท่ากันและเค้าค่อยข้างคุยถูกใจ อารมณ์แบบมาถูกทาง เราก็คุยกับเค้ามาเรื่อยๆผ่านโปรแกรมแชทตัวนั้นเกือบเดือนเค้าเลยขอไลน์เราไป เราก้อให้ไปเราก็คุยกันผ่านโปรแกรมไลน์มาตลอด ( เรากับเค้าเป็นคนละจังหวัดนะคะ แต่จังหวัดใกล้เคียงกันใช้เวลาขับรถประมาณชั่วโมครึ่ง) ด้วยความที่เค้าต้องมาดูงานที่นี้บ่อยๆแต่เรายังไม่เคยเจอกันนะคะ จะมีโทหา วีดีโอคอลหากันตลอด เรียกได้ว่าว่างเมื่อไหร่เค้าจะโทหาเราทันที
เราคุยกันทุกเรื่องค่ะ ออกแนวกวนตีนกันสะมากกว่ามีบางวันคุยจนหลับกันไปทั้งคู่ ซึ่งจิงๆเราก้อไม่ได้เด็กขนาดจะต้องมาคุยละหลับไปพร้อมกัน(อายุ20 ปลายๆ) เราคุยกันแบบนี้มาตลอดค่ะ จนวันนึงเรามีโอกาสได้คุยกันเรื่องแฟน เรื่องสถานะ เค้ายอมรับกับเราค่ะว่าเค้ามีแฟนแล้ว เค้าถามเราว่ายังคุยยังเจอกันได้ไหม ตอนนั้นเราก้อไม่คิดอะไรมากค่ะ อารมณ์แค่เป็นเพื่อนคุยเล่นๆ ซึ่งจริงๆเราก้อมีคนเข้ามาคุยเยอะพอสำควรเรื่องนี้เค้าก้อพอจะรู้ แต่เราไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกับใคร อาจจะยังไม่เจอคนที่ถูกใจด้วยส่วนนึง
หลังจากนั้นเรามีโอกาศได้เจอกัน เค้ามาดูงานแถวบ้านเรา ก้อเลยนัดเจอกันที่ร้านนมร้านนึง เจอกันครั้งแรกค่อนข้างประหม่า เค้าก้อจะดูเป็นผู้ชายขี้อายหน่อยๆแต่เค้าน่ารักดีค่ะ เราก้อนั่งคุยกันประมาณ 2ชั่วโมง ก้อแยกกัน หลังจากนั้นก้อคุยกันปกติเหมือนเดิม หลังจากเจอเราเค้าก้อยิ่งโุพยายามจะคุยกับเรามากขึ้น เค้าชอบถามเราว่า เธอก้อสวยทำไมไม่มีแฟน อะไรประมาณนี้ ซึ่งดูจากตรงนี้เราว่าเรื่องหน้าตาคงไม่ใช่ปัญหา พอหลังๆมาเรายอมรับเลยค่ะว่าค่อนข้างหวั่นไหวและคุยกับเค้าแค่คนเดียว คนอื่นๆที่เข้ามาจีบเราตัดทิ้งหมด เรารู้ว่าทำผิดเพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่ตอนนั้นมันเลิกคุยกับเค้าไม่ได้จิงๆค่ะ ยอมรับว่าเห็นแก่ตัวด้วยส่วนนึง
จนมาล่าสุดเค้าก้อต้องมาดูงานที่นี้อีกหลังจากเสร็จงานเค้าก้อชวนเราไปดูหนัง เราก้อโอเคไปก้อไปพอดีมันเป็นวันหยุดของเราด้วย ดูหนังจบเราก็กลับ ลืมบอกไปว่าเค้ามารับเราที่บ้าน ขากลับเค้าก้อมาส่ง ตอนแรกเราตั้งใจให้เค้ามาส่งแค่หน้าบ้านลแ้วแยกกันเพราะเค้าต้องขับรถกลับบ้านอีก แต่พอดีเราซื้อของมาด้วยหลังดูหนังเสร็จ ของค่อยข้างหนัก เค้าเลยอาสาถือมาส่ง ส่งเสร็จเราก้อถามกลับเลยไหม เค้าบอกยังก่อน (เราเริ่มระแวง) เราก้อถามไม่รีบกลับละเด่วค่ำขับรถลำบาก เค้าก้อยังยืนยันว่าไว้เย็นๆค่อยกลับ ตอนนั้นก้ออยู่ในห้องกันสองคน เปิดทีวี คุยกันปกติ ทิ้งระยะห่างกันพอสมควร พอรู้ตัวอีกทีเค้ามาอยู่ข้างๆเราค่ะ เริ่มแกล้งและเริ่มถึงเนื้อถึงตัว และวันนั้นก้อจบที่แค่จูบกันค่ะ เพราะเราเบรกเค้าไว้ว่าเราไม่โอเค ถ้ายังยืนยันจะทำต่อ เราจะเลิกคุยเลิกติดต่อเค้าอีกเลย เค้าก้อหยุดค่ะ และค่ำๆเราก้อไล่เค้ากลับ พอเค้าถึงบ้านก้อไลน์มาบอกเราปกติ แต่พอเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเรารู้สึกไม่สบายใจค่ะ เรารู้ว่าเราทำไม่ถูกและรู้สึกผิดกับทุกฝ่ายและรู้สึกผิดกับตัวเองด้วย เราเลยเลือกที่จะไม่ตอบไลน์เค้า จนสายๆอีกวันเราถึงตอบไป
พอเราตอบกลับรอบนี้เค้ากลับดูเฉยๆแค่ถามว่าเราหายไปไหนว่าคุยกันไม่กี่ประโยคเค้าขอไปทำธุระแล้วเค้าก้อไม่อ่านไลน์เราอีกเลย ทุกวันนี้เรายังอยากรู้คำตอบ อยากรู้เหตุผลของเค้าอยู่เลยค่ะว่าทำอยู่ดีดีเค้าถึงเลือกที่จะหายไปแบบไใ่บอกอะไรเราสักคำ หลังจากนั้น1วัน เราบล๊อคเค้าทุกช่องทางการติดต่อค่ะ เราไม่รู้ว่าหลังจากที่เราบล๊อคเค้า เค้าได้ติดต่อเรามีรึเปล่า ถ้าไม่ เค้าจะมีเหตุผลอะไรบ้างค่ะที่อยู่ก้อหายไปเลย ถ้าจะไม่คุยกันต่อจิงๆทำไมถึงไม่บอกมาว่าไม่โอเคที่จะคุยกันต่อแล้ว เราจะรู้สึกดีกว่านี้หลายเท่าเลยค่ะ นี้ยังนั่งถามตัวเองว่ามันเกิดอะไรขึ้น เรายังอยากรู้เหตุผลของเค้าอยู่เลยค่ะ ว่าทำไม แต่ถ้าให้เรากลับไปถามเค้าก้อคงไม่แล้วละค่ะ เพื่อนๆละคะ มีเหตุผลอะไรกันบ้างที่จะหายไปจากใครสักคน