เริ่มเรื่องนะคะ คือเรากับแฟนคบกันได้ปีกว่าๆแล้วค่ะ พ่อแม่ทั้งสองฝั่งรับรู้ ก่อนหน้าที่จะมาคบกันเขาไม่ได้ทำงานบาร์โฮส แต่เขาทำเด็กเสิร์ฟร้านเหล้า มีคนสนใจในรูปร่างหน้าตาเขาจึงทาบทามให้เขาลองไปทำโฮสเพราะรายได้ดี เขาก็มาขอเราหลายครั้งค่ะขอทำโฮสเราก็ปฎิเสธตลอด เขาขอทุกวิถีทางสัญญาทุกอย่างจะเป็นเด็กดี จนเราใจอ่อนให้เขาไปทำ ต้องบอกก่อนว่าก่อนหน้าที่เจาจะเริ่มทำโฮส รายได้ของเราเป็นหลักค่ะ เราจ่ายให้เขาทั้งค่าอยู่ค่ากินค่าห้องเราจ่ายคนเดียว หลังจากที่เขาทำโฮสได้ไม่กี่วันก็มีลูกค้ามาติดเยอะแยะ งานที่นั้นเข้า 22.00 เลิกงาน ตี3-ตี4 แต่เขากลับเช้าทุกวันค่ะ เหตุผลข้ออ้างคือไปกินข้าวกับลูกค้า พาลูกค้าไปเที่ยวต่อ เราก็พยายามที่จะเชื่อใจไว้วางใจเขามากที่สุด จนมาลูกค้าคนล่าสุดนี้ เขาบอกเราว่า อายุ 30 คุยกันแบบพี่น้อง ไม่ได้คิดอะไร เราก็ไม่รุ้หรอกค่ะว่า 30 จิงหรือป่าว หรือคุยกันแบบพี่น้องจิงๆไหม แต่เขารู้จักกันแค่ไม่ถึงอาทิตย์ ลูกค้า ผญ. ที่เขาอ้างว่าอายุ 30 ซื้อโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดยี่ห่อหนึ่งเครื่องเกือบ 30000 แถมเวลาไปกินข้าวก็มีตังกลับมารอบละเป็นพัน คือเราก็งงว่าเพิ่งรู้จักกันนิทำไมกล้าซื้อให้ เราก็ทำได้แค่คิดค่ะ พยายามเข้าใจว่าคงไม่มีอะไหรอกมั้ง แต่ที่มันเริ่มพีคคือ งานแบบนี้แน่นอนว่าห้ามใครรู้ว่ามีแฟน คือเราก็เหมือนคนไร้ตัวตนอะค่ะ เวลาอยู่กับเราลูกค้าโทรมาคือต้องคุยเป็นชั่วโมง ให้เราเงียบเพื่อให้เขาคุยกัน หรือเวลาคุยโทรศัพท์กับเราอยู่ ลูกค้าโทรมาก็ต้องวางสายเราเพื่อไปคัยกับลูกค้าคนนั้นเหตุผลของเขาคือเงินค่ะ แต่เราเริ่มไม่โอเคไม่มีใครชอบหรอกที่แฟนตัวเองทำแบบนี้ แต่พอจะพูดถึงเรื่องนี้ทีไร เขาต้องหาเรื่องทำให้เราผิดให้ได้ ตอนนี้เขาเริ่มปีกแข็งโบยบินได้โดยไม่ต้องพึ่งเราเหมือนแต่ก่อน เขาจะไม่แคร์เราแม้แต่น้อยทั้งคำพูดทั้งการกะทำ แม้กะทั้งเราโทรไปยังโกหกเราว่าจะนอนด่าเราคนจะหลับจะนอนรำคาน แต่เฟสยังออนไลน์ไว้ ทั้งๆที่ผ่านมาเราเป็นคนดึงเขาขึ้นมาจากต่ำตม ตอนนี้ด่าเรายังกะหมูกะหมาทำเหมือนเราไม่มีพ่อไม่มีแม่ ทำไมเงินมันมีอิทธิพลมากขนาดนี้ นี้เราจะเสียคนรักไปเพราะเงินจิงๆหน่ะหรอ ?