เริ่มจากที่ผู้กองหลังจากได้มือมัมมี่มาจากหมอแล้วก็มานั่งมองพระจันทร์เพ้อถึงหน้านางไป มองผ้าพันแผลที่มือไป ยิ้มบ้าอยู่คนเดียวอย่างมีความสุข..รึผู้กองชั้นจะซาดิส ชอบความเจ็บปวด




มิหลุดรอดสายตาหน่วยกระทิง แหม่..ก็หัวหน้าหน่วยแอบมาเพ้อมองจันทร์ซะขนาดนี้ ต้องมีแซวหน่อย



"หน่วยกระทิง" แบบว่าเสียงเข้มเชียว



หน่วยกระทิงเรียงแถว เตรียมเล่น..หัวหน้าซะหน่อย



มีแอบกระซิบถามหน่วยกระทิงเสียงเบาๆ "หน่วยแพทย์เคลื่อนที่อยู่ไหน?" หมั่นใส้... ทำหน้าตาแบบว่าถามไปงั้นๆนะไม่ได้สนใจอะไร ทำเก๊กขรึมต่อหน้าลูกน้อง



"ห๊ะ..ผู้กองว่าไงนะคับ ไม่ค่อยได้ยิน" อิ อิ



"หน่วยแพทย์เคลื่อนที่อยู่ไหน?" ยังถามเบาอยู่
"ห๊ะ..ว่าไงนะครับ ไม่ค่อยได้ยินครับ"
"หน่วยแพทย์เคลื่อนที่อยู่ไหน๊นนนน...." คราวนี้ตะโกนอย่างแมน เริ่มโมโห 5555



"แล้วผู้กองจะไปหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ทำไมครับ ไปทำไมน๊าาาาา"...ยัง..ยังคงแกล้งต่อ



"จะไปหาหมอนภัส(ว๊อยยย) หน่วยแพทย์เคลื่อนที่อยู่หน๊ายยยยยยย" หมดความอดทน หมดท่า หมดความเก๊ก[img][/img]https://f.ptcdn.info/651/052/000/otlahmi3hEOpVoK0yCL-o.jpg[img]

"อ๋อ.... หาหมอนภัส...ทางโน้นเลยคร้าบบบ" ประสานเสียงฮาลั่น ฮิ้วววววววว สู้ๆครับผู้กอง



วิ่งหน้าเริ่ดด ตามหาหัวใจ....พอเห็นสาวแล้วแกล้งวิ่งผ่าน แต่สาวดันไม่เรียก ...แป่ววววว



อันที่จริงหมอแอบตกใจ อะไรชั้นจะจิตแรงปานนั้น คิดถึงๆอยู่ดีๆตัวเป็นๆวิ่งมาปาดหน้า คนหรือผี เลยไม่ทันเรียก