เรามีเพื่อนคนนึงเรารู้จักกันมา5ปีแล้วเรารักเขาตอนที่เราเพิ่งพบกันเขาดูเป็นคนฮอต อบอุ่น ตลก น่าสงสาร ในเวลาเดียวกันคือตอนที่เราพบกันเขาดูหล่อมีออร่าบวกกับเหงื่อแล้วมาหยุดพักข้างๆเราทั้งที่ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักกันเออความจริงอาจจะมีแค่เราที่ไม่รู้จักเขามั้งน่ะเราเป็นพวกเด็กมีปัญหาแล้วไม่ชอบ
เข้าสังคมด้วยเลยไม่ค่อยรู้จักใครนอกจากเพื่อนห้องเดียวกันทั้งๆที่เราเรียนรุ่นเดียวมา5ปีแล้วคือตอนนั้นก็งงว่าใครว่ะรู้จักเราเหรอแล้วเพื่อนเเราก็โผล่มา
แล้วแนะนำเราให้รู้จักกันแล้วที่เขาเหงือออกก็เพราะวิ่งหนีกะเทยคนนึงที่ไล่ตามเขาอยู่ซึ่งก็เป็นเพื่อนเราอีกคนนั่นเองน่าสงสารเนอะแล้วเราก็เริ่มคุยกันบ้าง
พอขึ้นมอปลายเราได้อยู่ห้องเดียวกันก็คุยกันมากขึ้นได้ทำงานกลุ่มทำงานคู่ด้วยกันแต่หลังจากที่ปิดเทอมและเปิดเทอมใหม่มาเราก็เริ่มคุยกันน้อยลงคงเพราะงานเยอะยิ่งเรียนสายวิทย์นี่โคตรเหนื่อยเลยวันนึงหลังจากที่ไม่ค่อยได้คุยกันในห้องเรียนเรานั่งหน้าเยื้องๆกันเวลามองกระดานเราจะเห็นข้างของเขาวันนั้น
ครูจัดกลุ่มให้เราก็ตื่นเต้นขอให้ได้อยู่กลุ่มเดียวกับเขาด้วยความที่เราอยู่ข้างหลังเยื้องๆทำให้เราต้องเห็นข้างหลังเขาแล้วอายเบาๆแต่จู่ๆเขาก็หันมาสบตากับเราแล้วยิ้มมุมปากเบาๆแล้วหันกลับไปเรานี่แทบหัวใจวายแต่ก็ต้องเก็บอาการแต่เขาก็หันมาอีกครั้งแล้วก็สบตากันหน้าแดงเล็กน้อยก่อนหันหนีเป็นอย่างนั้นประมาณ2-3รอบเขินโคตรเลยสุดท้ายเราก็ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันเศร้า