เรื่องมันยาวรบก่วนอ่านให้จบด้วยนะครับ
เริ่มต้นที่ ผมกับแฟนทะเลาะกับผมอารมณ์ร้อนนิดนึง
เผลอไล้เธอไปครับ สาเหตุมาจากผมทำงานมาเหนื่อย
แต่เธอกลับนั้งดูแต่ทีวี พอผมบอกใก้เธอทำงานบ้าน
เธอก้อบอกว่าผมก้อยังไม่ทำเลย พอผมกวาดบ้านเธอก้อ
เอาแต่ดูละคร ผมก้อเลยโมโหพอหลังกินข้าวเสด ผมก้อบอกเธอว่า พอดีก่อนหน้านั้นเราคุยกันไว้ว่าจะให้เธอไปทำงานต่างจังหวัด ผมเลยพูดขึ้นว่าไปทำงานที่ต่างจังหวัดเถอะก่อนที่เราจะเกลียดกันไปมากกว่านี้เธอไม่ช่วยทำอะไรเลย ให้ผมทำคนเดียวแบบนี้ทั้งชีวิตคงทำไม่ไหว เลี้ยงหมายังดีกว่าเลี้ยงเธอเลย เราสองคนก้อทะเลาะกันมานานครับกับเรื่อวนี้พอทะเลาะกัน ผมก้อจะว่าเธอแบบนี้ แต่ไม่ถึงกับว่าหมานะครับ มีครั้งนี้ที่ว่าแรงไปทุกครั้งพอทะเลาะกันเธอก้อจะเข้าใจและก้อทำงานบ้านตามปกติ หลังจากที่ทะเลาะกันเราก้อคุยกันธรรมดาไม่ถือว่าปกติ หลังจากนั้นสามสี่วันเธอก้อบอกว่าจะไปทำงานต่างจังหวัด แต่เงินยังเดือนเธอยังไม่ออก ขอเงินผมก่อนได้มั้ย พอดีเราสองคนแยกกันเก็บเงินน่ะครับ
ผมก้อให้เธอ ตอนเธอจะไปผมก้อถามเธอว่ารถมอไซไม่เอาไปหรอ แล้วจะหาข้าวกินยังไงหม้อหุงข้าวละไม่เอาไปด้วยหรอ  แล้วจะนอนยังไงผ้าห่มไม่เอาไปด้วยหรอ เธอบอกว่าไม่จำเป็นที่พี่ชายเป็นเพราะเธอจะไปทำงานกับพี่เอาเงินให้พี่แล้วช่วยกันแชก้อได้
แล้วเธอก้อให้น้าเธอมารับไปผมก้อคิดว่าเธอจะไปทำงานต่างจังหวัดจิงๆเลยไม่็นอะไร
คิดว่าเธอคงเอาลูกไปฝากไว้ที่แม่เพราะเห็นเธอคุยกับแม่ไว้อย่างนั้น แต่แม่ก้อบอกว่าเธอไม่ได้เอาลูกไปฝากไว้ผมก้อเลยรอเธอใจเย็น ผ่านไปสองวันผมก้อเฟชไปหาเธอถามเธอว่า คิดดีแล้วหรอที่ทำแบบนี้เธอตอบผมกลับมาว่าคิดดีแล้วไม่ต้องมายุ่งกันอีกต่างใช้ชีวิตอย่ามาเจอกันอีกผมเลยถามเธอแล้วเรื่องลูกละเธอบอกว่าเป็นสิทของเธอตามกฏหมายเพราะไม่ได้จดทะเบียนสมรส. เลยรอให้เธอใจเย็น. ระหว่างนั้นผมมาทบทวนดู  ปัญหาใหญ่กว่านี้เราสองคนก้อผ่านมัมาได้ปัญหาแค่นี้จะผ่านมันไปไม่ได้หรอ เวลาผ่านมาเกิบเดือนผมพึ่งมารู้ว่าเธอมีคนใหม่ เมื่อก่อนเราคุยกันไว้ว่าถ้าเลิกกันเธอจะไม่มีคนใหม่จะทำงานเลี้ยงลูก พ่อผมรู้ว่าเธอมีคนใหม่ตัวมันก้อแข็งไปหมดเลยไม่อยากกินข้าวกินอะไรเลยผมพยามที่จะอธิบายที่จะขอโทษเธอ แต่เธอก้อบล็อกทั้งหมดไม่ว่าจะเฟช ไลน์ เบอร์ รวมถึงเบอร์ญาติของผมทุกคนด้วย ที่อยู่เธอผมก้อไม่รู้ ลูกก้อคิดถึง ยิ่งแม่กับพ่อของผมเลี้ยงหลานมาตั้งแต่เล็ก หน้าของท่านนี้เศร้ามากเลย
ความรู้สึกของผมตอนนี้คือมากอยากเสียเธอไปคิดถึงลูก
ละก้ออีกความคิดนึงผมสัญญากับเธอไว้ว่าจะอยู่ดูโลกนี้ให้นานๆ เพราะที่สัญญาแบบนี้กับเธอเธอป่วยเป็นโรค Hiv. แต่ผมไม่เป็น เรารู้ตอนที่มีลูกครับ ก้เลยเป็นห่วงเธอกับลูก ผมไม่ได้รังเกียจเธอที่เธอเป็นแบบนี้
แต่ผมแป็นคนที่เน้นการกระทำมากกว่าคำพูดเลยไม่ได้บอกว่ารักเธอ อีกอย่างผมว่าคนทุกคนมีสิทเลือกถ้าเทใจให้ใครซักคนแล้วมันจะเลือกยาก ผมควรที่จะบอกแฟนใหม่เธอมั้ยครับ ถ้าผมไม่อยากเสียเธอไปผมควรทำยังไงครับ ใครมีประสบการช่วยแนะนำด้วยครับ ขอบคุณไว้ล่วงหน้าครับ บางคำอาจจะพิมผิดจอมือถือมันเล็กขออภัยด้วยนะครับ