สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ติดอยู่ในใจเราตั้งแต่วัยเด็ก
ถึงตอนนั้นเราเองจะเด็กมาก ๆ แต่ไม่เคยลืมมันเลย..
เราอาศัยอยู่กับพ่อแม่ที่เป็นข้าราชการ เมื่อเวลาปิดเทอม
พ่อกับแม่ จะพาเรากับพี่สาวมาส่งที่บ้านย่า เพื่ออยู่ช่วงปิดเทอม
เราชอบไปบ้านย่ามากค่ะ เพราะเพื่อนแถวบ้านย่าเยอะ
เล่นกันแบบเด็กบ้านนอกสมัยก่อนค่ะ ตำรวจจับโจร เตะบอล
ปั่นจักรยาน แบบที่เราซึ่งอาศัยในเมืองไม่เคยได้เล่นเลย
อีกอย่างที่เด็ก ๆ อย่างพวกเราชอบเล่นคือ 'ซ่อนแอบ' ซึ่งเป็นที่มาของเหตุการณ์นี้ค่ะ
บ้านที่เกิดเหตุที่เราไปเล่น ถัดจากบ้านย่าไปแค่สองหลังค่ะ เป็นบ้านมีใต้ถุงแบบบ้านสมัยก่อน จะมีห้องน้ำแยกออกจากตัวบ้านอยู่ชั้นล่าง และบ้านนั้นเป็นครอบครัวใหญ่ มีคุณตาคุณยายอยู่บ้านตลอดเวลา
ซึ่งบ้านนี้เหมือนเป็นที่รวมตัวเด็กเวลามาเล่นกันค่ะ
ปกติ เวลาเล่นซ่อนแอบ เราจะชอบไปแอบในห้องน้ำที่แยกออกมา
แล้วจะไม่ค่อยมีคนหาเราเจอเลยค่ะ เราเลยชอบไปซ่อนในนั้น
แต่วันนึงที่เราลืมไม่ได้เลยคือ ขณะที่เราหลบอยู่ในห้องน้ำ พ่อของเพื่อนได้เปิดประตูเข้ามาค่ะ เราก็ตกใจคิดว่า เพื่อนหาเราเจอแล้ว แต่พอเราเห็นเป็นพ่อเพื่อน เลยบอกว่าเดี๋ยวหนูออกไปค่ะ
พ่อเพื่อนจับเราไว้ แล้วบอกซ่อนในนี้แหละ จะได้ไม่มีใครหาเจอ
แล้วค่อย ๆ เอามือล้วงเข้ามาในกางเกงเราค่ะ แล้วจับตรงอวัยวะเพศเรา เราขัดขืน แต่ไม่ได้ร้องโวยวายค่ะ แค่บอกว่า หนูจะออกไป แล้วดิ้นๆ จนเค้ายอมปล่อยออกมาค่ะ เราออกมาก็เจอเพื่อนจับได้
เราก็ไม่ว่าไร ซักพัก พ่อเพื่อนคนนั้นก็เดืนออกมา ทำท่าเฉย ๆ ไม่มีไรเกิดขึ้น
ตอนนั้นเรากลัวมาก ถึงเราจะอายุประมาณ 8 ขวบ ไม่เคยรู้จักเรื่องเพศเลย แต่แม่บอกเราเสมอค่ะ ให้ระวังตัว
แต่พ่อแม่ ย่าเรา คงไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องขึ้นใกล้ ๆ บ้าน และเป็นคนใกล้ตัวขนาดนั้นค่ะ
เรามาคิดตอนโตขณะเกิดเหตุเด็กเต็มบ้าน และมีคนแก่อยู่ด้วยทำไมพ่อเพื่อนถึงได้กล้าทำ ถ้าวันนั้นเราไม่ดิ้น ไม่บอกว่าหนูจะออกจากห้องน้ำ จะเป็นยังไง
เรื่องนี้ไม่เคยมีใครรู้เลยค่ะ เป็นความลับอย่างเดียวที่เราปกปิดไว้ได้ถึง 20 ปี
ตอนที่เราพิมพ์อยู่นี้ ใจเราเต้นแรงมาก
ทุกวันนี้เวลาเราไปบ้านย่า เรายังเห็นพ่อเพื่อนคนนี้ค่ะ เค้าอาจจะคิดว่าเรายังเด็กคงจำเหตุการณ์วันนั้นไม่ได้แล้ว
แต่ไม่ใช่เลยค่ะ เรายังจำทุกวินาทีได้ดี
คุณได้สร้างบาดแผลในใจให้เราอย่างที่ลืมไม่ได้ซักที
เราอยากจะเข้าไปถามมาก ว่าเกิดอารมณ์อะไรกับเราในขณะที่เราเด็กมาก ๆ
ทำไมวันนั้นเราไม่กรี๊ด หรือตะโกนเสียงดัง ๆ ออกไป
ฝากเตือนพ่อแม่ที่มีลูกเล็กเลยนะคะ เหตุการณ์ไม่ไกลตัวเลยค่ะ
อยากให้สอนน้อง ๆ ไว้เลย ว่ามีใครทำไรแบบนี้ให้กรี๊ดดัง ๆ เลย
ถ้าเราย้อนกลับไปได้ เราจะกรี๊ด ๆ แล้ววิ่งออกมาบอกทุกคนให้หมดเลยค่ะ
เมื่อฉันถูกล่วงละเมิดทางเพศตอนวัยเด็ก
ถึงตอนนั้นเราเองจะเด็กมาก ๆ แต่ไม่เคยลืมมันเลย..
เราอาศัยอยู่กับพ่อแม่ที่เป็นข้าราชการ เมื่อเวลาปิดเทอม
พ่อกับแม่ จะพาเรากับพี่สาวมาส่งที่บ้านย่า เพื่ออยู่ช่วงปิดเทอม
เราชอบไปบ้านย่ามากค่ะ เพราะเพื่อนแถวบ้านย่าเยอะ
เล่นกันแบบเด็กบ้านนอกสมัยก่อนค่ะ ตำรวจจับโจร เตะบอล
ปั่นจักรยาน แบบที่เราซึ่งอาศัยในเมืองไม่เคยได้เล่นเลย
อีกอย่างที่เด็ก ๆ อย่างพวกเราชอบเล่นคือ 'ซ่อนแอบ' ซึ่งเป็นที่มาของเหตุการณ์นี้ค่ะ
บ้านที่เกิดเหตุที่เราไปเล่น ถัดจากบ้านย่าไปแค่สองหลังค่ะ เป็นบ้านมีใต้ถุงแบบบ้านสมัยก่อน จะมีห้องน้ำแยกออกจากตัวบ้านอยู่ชั้นล่าง และบ้านนั้นเป็นครอบครัวใหญ่ มีคุณตาคุณยายอยู่บ้านตลอดเวลา
ซึ่งบ้านนี้เหมือนเป็นที่รวมตัวเด็กเวลามาเล่นกันค่ะ
ปกติ เวลาเล่นซ่อนแอบ เราจะชอบไปแอบในห้องน้ำที่แยกออกมา
แล้วจะไม่ค่อยมีคนหาเราเจอเลยค่ะ เราเลยชอบไปซ่อนในนั้น
แต่วันนึงที่เราลืมไม่ได้เลยคือ ขณะที่เราหลบอยู่ในห้องน้ำ พ่อของเพื่อนได้เปิดประตูเข้ามาค่ะ เราก็ตกใจคิดว่า เพื่อนหาเราเจอแล้ว แต่พอเราเห็นเป็นพ่อเพื่อน เลยบอกว่าเดี๋ยวหนูออกไปค่ะ
พ่อเพื่อนจับเราไว้ แล้วบอกซ่อนในนี้แหละ จะได้ไม่มีใครหาเจอ
แล้วค่อย ๆ เอามือล้วงเข้ามาในกางเกงเราค่ะ แล้วจับตรงอวัยวะเพศเรา เราขัดขืน แต่ไม่ได้ร้องโวยวายค่ะ แค่บอกว่า หนูจะออกไป แล้วดิ้นๆ จนเค้ายอมปล่อยออกมาค่ะ เราออกมาก็เจอเพื่อนจับได้
เราก็ไม่ว่าไร ซักพัก พ่อเพื่อนคนนั้นก็เดืนออกมา ทำท่าเฉย ๆ ไม่มีไรเกิดขึ้น
ตอนนั้นเรากลัวมาก ถึงเราจะอายุประมาณ 8 ขวบ ไม่เคยรู้จักเรื่องเพศเลย แต่แม่บอกเราเสมอค่ะ ให้ระวังตัว
แต่พ่อแม่ ย่าเรา คงไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องขึ้นใกล้ ๆ บ้าน และเป็นคนใกล้ตัวขนาดนั้นค่ะ
เรามาคิดตอนโตขณะเกิดเหตุเด็กเต็มบ้าน และมีคนแก่อยู่ด้วยทำไมพ่อเพื่อนถึงได้กล้าทำ ถ้าวันนั้นเราไม่ดิ้น ไม่บอกว่าหนูจะออกจากห้องน้ำ จะเป็นยังไง
เรื่องนี้ไม่เคยมีใครรู้เลยค่ะ เป็นความลับอย่างเดียวที่เราปกปิดไว้ได้ถึง 20 ปี
ตอนที่เราพิมพ์อยู่นี้ ใจเราเต้นแรงมาก
ทุกวันนี้เวลาเราไปบ้านย่า เรายังเห็นพ่อเพื่อนคนนี้ค่ะ เค้าอาจจะคิดว่าเรายังเด็กคงจำเหตุการณ์วันนั้นไม่ได้แล้ว
แต่ไม่ใช่เลยค่ะ เรายังจำทุกวินาทีได้ดี
คุณได้สร้างบาดแผลในใจให้เราอย่างที่ลืมไม่ได้ซักที
เราอยากจะเข้าไปถามมาก ว่าเกิดอารมณ์อะไรกับเราในขณะที่เราเด็กมาก ๆ
ทำไมวันนั้นเราไม่กรี๊ด หรือตะโกนเสียงดัง ๆ ออกไป
ฝากเตือนพ่อแม่ที่มีลูกเล็กเลยนะคะ เหตุการณ์ไม่ไกลตัวเลยค่ะ
อยากให้สอนน้อง ๆ ไว้เลย ว่ามีใครทำไรแบบนี้ให้กรี๊ดดัง ๆ เลย
ถ้าเราย้อนกลับไปได้ เราจะกรี๊ด ๆ แล้ววิ่งออกมาบอกทุกคนให้หมดเลยค่ะ