ปัจจุบันคนไทยเริ่มให้ความสนใจโรคและภาวะเหล่านี้มากขึ้นเนื่องจากเราเห็นความรุนแรงของโรคจากเหตุการณ์ต่างๆในสังคม ไม่ว่าจะศิลปินดาราฆ่าตัวตาย คนในโซเชียลฆ่าตัวตายโชว์ เราเลยคิดว่ามันเป็นช่วงที่เหมาะอย่างมากที่คนในประเทศควรได้รับความรู้ความเข้าใจ เพื่อรับมือได้ถูกต้อง ทันถ่วงทีเมื่อเกิดโรคเหล่านี้กับตัวเองหรือคนใกล้ตัว
โดยทั้งคนที่เป็นโรคหรือมีภาวะซึมเศร้า โรคไบโพล่า โรคหรือภาวะเครียด ฯลฯ คนประเภทมีอยู่ในสังคมมากมายเพราะเป็นกันได้ง่ายเหมือนเป็นหวัด อย่างเช่น ภาวะซึมเศร้าเกิดเมื่อร่างกายอ่อนแอ พักผ่อนไม่เพียงพอและปัจจัยอื่นๆร่วม ซึ่งคนส่วนใหญ่ไม่สามารถแยกแยะคนป่วยออกจากคนปกติได้ ทำให้บางคนปฏิบัติกับคนป่วยโดยขาดความเข้าใจ คิดว่าคนเหล่านี้เป็นคนนิสัยแย่ อ่อนแอ ทำร้ายตัวเอง ทำตัวเรียกร้องความสนใจ อารมณ์แปรปรวนไม่น่าเข้าใกล้ซึ่งมันเป็นอาการของโรค ไม่ใช่นิสัยที่แท้จริงของคนๆนั้น
เมื่อเกิดความไม่เข้าใจ ไม่เฝ้าสังเกตุ ไม่มีทักษะการเป็นผู้ฟังที่ดี ก็มักเกิดการปฏิบัติต่อผู้ป่วยที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์และเกิดการทวีความรุนแรงของอาการป่วยมากขึ้น เช่น การด่าซ้ำเติม การไม่สนใจ ไม่รับฟัง ทำให้ผู้ป่วยบางรายรู้สึกไร้ค่ามากขึ้น อาการอาจลุกลามไปจนถึงขั้นทำร้ายตัวเอง/ทำร้ายคนอื่นหรือฆ่าตัวตายก็มี
มันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่เราสามารช่วยชีวิตคนๆนึงได้โดยการแค่รับฟัง การเข้าใจ การอยู่ข้างๆเค้าเวลาที่เค้าต้องการ ไม่ต้องเสียเงินอะไรเลย ไม่ต้องใช้ยาอะไรเลย แต่คนส่วนใหญ่กลับไม่มีความรู้เรื่องนี้
ถ้าเรารู้ว่าเค้าแค่ป่วย เราเข้าใจ เรารับฟัง ถ้าเราคิดว่ารับมือไม่ไหวก็แนะนำเค้า พาเค้าให้ไปพบแพทย์เฉพาะทาง สร้างความรู้ให้คนในสังคมเข้าใจตรงกันว่าคนป่วยไม่ใช่คนบ้า สามารถรักษาหายได้ แบบนี้น่าจะลดจำนวนคนเสียชีวิตจากโรค/ภาวะทางจิตได้มากขึ้น
ตัวเราเองไม่ใช่คนที่เรียนเฉพาะทางด้านจิตวิทยา แต่เราเป็นแค่คนที่เพื่อนๆชอบมาระบายปัญหาชีวิตต่างๆและเรารู้สึกเต็มใจที่จะรับฟัง เราเลยพยายามศึกษาเกี่ยวกับการเป็นผู้ฟังที่ดี ปัญหาด้านจิตวิทยาต่างๆมากขึ้น เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองพลาดให้คำปรึกษาผิดๆ หรือปฏิบัติผิดๆกับคนเหล่านี้จนมีผลให้เค้าป่วยมากขึ้น
ซึ่งเพื่อนบางคนเคยคิดจะฆ่าตัวตาย บางคนเครียดถึงขั้นปวดหัว ป่วย กินไม่ได้นอนไม่หลับ เราจะรับฟังเฉยๆและแนะนำให้พาไปหาหมอเฉพาะทางตลอด ส่วนใหญ่เข้าใจและกลายเป็นคนเข้มแข็งมากขึ้น แต่ก็มีส่วนหนึ่งที่อายในการจะไปพบแพทย์เพราะสังคมไทยส่วนใหญ่เข้าใจว่าการไปพบจิตแพทย์นั้นคือคนบ้า กลัวสังคมรังเกียจ
เราจะแก้ปัญหานี้กันอย่างไรดี..
หลักสูตรการเรียนการสอนประเทศไทยควรใส่เนื้อหาความรู้เกี่ยวกับปัญหาภาวะทางจิตมากขึ้นกว่านี้ไหมคะ?
ทุกโรงเรียน ทุกมหาลัย สถาบัน ที่ทำงานต่างๆ ควรมีคลินิกรับปรึกษาปัญหาทางจิตโดยผู้เชี่ยวชาญไหมเหมือนต่างประเทศดีไหมคะ?
เราจะแก้ยังไงดี หรือทุกคนมีความเห็นกันอย่างไรบ้างค่ะ ช่วยแชร์ทีค่ะ
(ลิ้งอ้างอิงเกี่ยวกับความรู้สาเหตุอาการของภาวะซึมเศร้าที่เจ้าของกระทู้ได้กล่าวในเนื้อหาด้านบน
http://med.mahidol.ac.th/ramamental/generalknowledge/general/09042014-1017 )
เราจะแก้ปัญหาคนไทยขาดความรู้ความเข้าใจคนที่มีปัญหาภาวะทางจิตกันอย่างไรดีคะ?
โดยทั้งคนที่เป็นโรคหรือมีภาวะซึมเศร้า โรคไบโพล่า โรคหรือภาวะเครียด ฯลฯ คนประเภทมีอยู่ในสังคมมากมายเพราะเป็นกันได้ง่ายเหมือนเป็นหวัด อย่างเช่น ภาวะซึมเศร้าเกิดเมื่อร่างกายอ่อนแอ พักผ่อนไม่เพียงพอและปัจจัยอื่นๆร่วม ซึ่งคนส่วนใหญ่ไม่สามารถแยกแยะคนป่วยออกจากคนปกติได้ ทำให้บางคนปฏิบัติกับคนป่วยโดยขาดความเข้าใจ คิดว่าคนเหล่านี้เป็นคนนิสัยแย่ อ่อนแอ ทำร้ายตัวเอง ทำตัวเรียกร้องความสนใจ อารมณ์แปรปรวนไม่น่าเข้าใกล้ซึ่งมันเป็นอาการของโรค ไม่ใช่นิสัยที่แท้จริงของคนๆนั้น
เมื่อเกิดความไม่เข้าใจ ไม่เฝ้าสังเกตุ ไม่มีทักษะการเป็นผู้ฟังที่ดี ก็มักเกิดการปฏิบัติต่อผู้ป่วยที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์และเกิดการทวีความรุนแรงของอาการป่วยมากขึ้น เช่น การด่าซ้ำเติม การไม่สนใจ ไม่รับฟัง ทำให้ผู้ป่วยบางรายรู้สึกไร้ค่ามากขึ้น อาการอาจลุกลามไปจนถึงขั้นทำร้ายตัวเอง/ทำร้ายคนอื่นหรือฆ่าตัวตายก็มี
มันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่เราสามารช่วยชีวิตคนๆนึงได้โดยการแค่รับฟัง การเข้าใจ การอยู่ข้างๆเค้าเวลาที่เค้าต้องการ ไม่ต้องเสียเงินอะไรเลย ไม่ต้องใช้ยาอะไรเลย แต่คนส่วนใหญ่กลับไม่มีความรู้เรื่องนี้
ถ้าเรารู้ว่าเค้าแค่ป่วย เราเข้าใจ เรารับฟัง ถ้าเราคิดว่ารับมือไม่ไหวก็แนะนำเค้า พาเค้าให้ไปพบแพทย์เฉพาะทาง สร้างความรู้ให้คนในสังคมเข้าใจตรงกันว่าคนป่วยไม่ใช่คนบ้า สามารถรักษาหายได้ แบบนี้น่าจะลดจำนวนคนเสียชีวิตจากโรค/ภาวะทางจิตได้มากขึ้น
ตัวเราเองไม่ใช่คนที่เรียนเฉพาะทางด้านจิตวิทยา แต่เราเป็นแค่คนที่เพื่อนๆชอบมาระบายปัญหาชีวิตต่างๆและเรารู้สึกเต็มใจที่จะรับฟัง เราเลยพยายามศึกษาเกี่ยวกับการเป็นผู้ฟังที่ดี ปัญหาด้านจิตวิทยาต่างๆมากขึ้น เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองพลาดให้คำปรึกษาผิดๆ หรือปฏิบัติผิดๆกับคนเหล่านี้จนมีผลให้เค้าป่วยมากขึ้น
ซึ่งเพื่อนบางคนเคยคิดจะฆ่าตัวตาย บางคนเครียดถึงขั้นปวดหัว ป่วย กินไม่ได้นอนไม่หลับ เราจะรับฟังเฉยๆและแนะนำให้พาไปหาหมอเฉพาะทางตลอด ส่วนใหญ่เข้าใจและกลายเป็นคนเข้มแข็งมากขึ้น แต่ก็มีส่วนหนึ่งที่อายในการจะไปพบแพทย์เพราะสังคมไทยส่วนใหญ่เข้าใจว่าการไปพบจิตแพทย์นั้นคือคนบ้า กลัวสังคมรังเกียจ
เราจะแก้ปัญหานี้กันอย่างไรดี..
หลักสูตรการเรียนการสอนประเทศไทยควรใส่เนื้อหาความรู้เกี่ยวกับปัญหาภาวะทางจิตมากขึ้นกว่านี้ไหมคะ?
ทุกโรงเรียน ทุกมหาลัย สถาบัน ที่ทำงานต่างๆ ควรมีคลินิกรับปรึกษาปัญหาทางจิตโดยผู้เชี่ยวชาญไหมเหมือนต่างประเทศดีไหมคะ?
เราจะแก้ยังไงดี หรือทุกคนมีความเห็นกันอย่างไรบ้างค่ะ ช่วยแชร์ทีค่ะ
(ลิ้งอ้างอิงเกี่ยวกับความรู้สาเหตุอาการของภาวะซึมเศร้าที่เจ้าของกระทู้ได้กล่าวในเนื้อหาด้านบน http://med.mahidol.ac.th/ramamental/generalknowledge/general/09042014-1017 )