เป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจในหน้าตาตัวเองมากเพราะหน้าผมคงเหมือนผีน่าตากลัวกลัวหันไปมองเเล้วคนอื่นตกใจเพื่อนชอบถามว่าทำไมคุยเเล้วไม่ชอบสบตาชอบก้มหน้าผมไม่รุ้จะบอกยังไงกลัวเพื่อนหาว่าปัญญาอ่อนในเรื่องเเค่นี้เเต่มันส่งผลต่อชีวิตผมมากมันทำให้ผมขาดเรียนเพราะเรื่องหน้าตาคนชอบมองหน้าผมเเปลกเหมือนว่าผมเป็นผีเเล้วซ้ำม.4นี้ก้ยังไม่หายตอนนี้ผมขาดเรียนมาอีกเเล้ว2อาทิตรอตกชั้รรอบ2หรืออาจเสียอนาคตเลย หาจิตเเพทย์มาก้ไม่หายไม่มีใครรู้นอกจากผมเเละจิตเเพทว่าผมเปนเเบบนี้ เพื่อนเเละพ่อเเม่ชอบคิดว่าติดเกมเลยเปนเเบบนี้ เเต่ผมจะหาที่นั่งที่ไม่มีคนเลยที่เงียบๆคนเดียวเพราะไม่มีใครมาสังเกตหน้าผมเเต่ถ้าผมเดินไปไหนจะกังวลเเละเครียดยิ่งถ้ามีคนเยอะๆจะเครียดเเบบมากอ่ะรุ้สึกว่าหน้าตาคนอื่นดีๆกันทั้งนั้น