สวัสดีค่ะ🙏เราชื่อธัญนะ(เป็นชื่อสมมุตินะคะ)ธัญเป็นคนลาวเวียงจันทน์มาทำงานที่ไทยตั้งเเต่10ขวบจนตอนนี้ธัญจะ19แล้วค่ะธัญจะมาเล่าเรื่องที่ธัญก็ฆาตไม่ถึงว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง(เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ธัญก็จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ความจำค่อนข้องที่จะสั้นนิดหนึ่งธัญอยากจะเล่าให้มันเหมือนนิยายเล็มนึงอาจมีความมโนหน่อยๆบางส่วนอาจจะดูเวอร์ไปดูเกิดความจริงไปฃะบ้างแต่ก็อย่างว่าว่าธัญอยากให้เป็นเป็นเหมือนนิยาย(เมื้อเรื่องค่อนข้างจะสมมุติ)แล้วก็สำรับภาษาพิมพ์ผิดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ
ก็มาตอนที่ธัญอายุ14ปีนะคะหลังจากที่ย้ายที่ทำงานมาเยอะธัญก็ได้มาทำงานที่บ้านหลังหนึ่งในกรุงเทพฯนี่แหละค่ะธัญมาทำงานที่บ้านยายคนหนึ่งเขาว่าคนทำงานขาดพี่คนที่ธัญรู้จักเขาเเนะนำธัญมาทำที่นี้เป็นงานดูเเล่บ้านทำความสะอาดทั่วไปแล้วก็ดูแล่ยายเจ้าของบ้านเป็นบ้านเรือนไทยแต่อยู่ในส่วนคล้ายๆบ้านทรงไทยในอดีตมีคนงานทั้งหมดประมาณ5.6คนแบ่งตามหน้าทีธัญทำหน้าที่เฝ้าบ้านแล้วก็ดูแล่ยายเพราะธัญยังเด็กเลยไม่ให้ทำงานหนักมากธัญทำกับคนที่แนะนำมาส่วนพ่อกับแม่ก็อยู่ใกล้ๆมีพี่นกคอยดูแล่(นามสมมุตินะคะ)พี่นกก็พาธัญเข้าไปพบท่านดูใจดีมากๆท่านอยู่กับหลานชายแค่สองคนลูกเขาไปทำงานที่ต้างประเทศกับสามีนานๆที่จะบินกลับมาธัญกับยาย(เขาให้ธัญเรียกว่ายาย)พอสั่งงานเสร็จพี่นกก็พาธัญไปที่ห้องพักระหว่างที่ธัญกำลังจะลุกขึ้นหันหน้ากลับก็บัญเอิญไปชนกับหลานชายของยายเข้าอย่างจังเรามองหน้ากันสักพักเขาก็หผักเราออกเหมือนโกธรเราที่ลุกไปชนเขาเราก็ขอโทรเขาแล้วพอมาถึงห้องเราก็ถามพี่นกว่าเขาเป็นใครหรอ?พี่นกบิกว่าเป็นหลานชายคนเดียวของยายชื่ออามตัวแสบประจำบ้าน
อาม(นามสมมุติ)ชายอายุราว17ปีหน้าคมสูงผิวขาวนิดๆปากร้ายหน่อยๆชอบเที่ยว
พี่นกบอกว่าไม่จำเป็นอย่าไปหยุงกับเขาเราเชื่อพี่นกพอพรุ่งนี้เช้าธัญก็ทำงานปกติพี่อามก็เดิมามหาเราถามธัญถามว่าธัญเป็นใครธัญก็บอกว่าชื่อธัญเป็นคนลาวเพิ่งมาทำงานที่นี่เขาก็มองหน้าธัญเเล้วก็ถามว่าเมื่อวานเดินชนเขาทำไมธัญก็ขอโทธไม่ได้ตั้งใจแล้วเขาก็เดินไปแล้วหันหน้ามาเรียกเราว่าไอ้ลาว!!
หลังจากนั้นธัญก็ไม่ค่อยได้คุยกับเขาเพราะไม่ค่อยชอบกับคำพูดเขาเท่าไหร่เขาเรียกธัญว่าไอ้ลาวหรือไม่ก็เด็กลาวมีครั้งหนึ่งที่ยายใช่ธัญไปชื่อของที่ตลาดแล้วบอกให้พี่อามไปส่งเขาก็ประฎิเสธยายก็ขอว่าไปแปปเดียวเขาเลยยอมไปธัญจะนั่งข้างหลังเขาก็บอกว่าเขาไม่ใช่คนขับรถเขาบอกให้ธัญมานั่งข้างหน้าเรานั่งเงียบกับเขาก็พูดขึ้นมาว่าถ้ายายฉันไม่ใช่ฉันนไม่มาหรอก.ที่จริงเธอมาเองก็ได้นะตลาดก็ไม่ไกลเท่าไหร่ไม่ใช่ว่าเธออยากจะอยู่ใกล้ฉันหรอกนะ.ฉันเข้าใจผู้ชายอย่างฉันที่มีเพียบพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าตาฐานะไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะไม่อยากอยู่ใกล้ฉัน ธัญเลยพูดขึ้นมาว่า.ธัญไงคะที่เป็นหนึ่งในนั้นที่ไม่อยากอยู่ใกล้คุณพูดเสร็จธัญก็เดินลงรถเข้าตลาดเขาคงจะไม่พออยู่ใจอะหน่ะ
ช่วยไม่ได้อยากลงตัวเองดีพอธัญจ่ายตลาดเสร็จก็กลับมาก็ไม่เห็นรถเขาแล้วเราก็ถามป้าที่ขายของแถวนั่นก็บอกว่ากลับไปแล้วธัญเลยเดินกลับจากตลาดกับบ้านไม่ไกลกันเท่าไหร่ระหว่างที่เดินๆกลับอยู่ก็ธัญก็เห็นพี่อามกลับสาวที่ไหนก็ไม่รู้ยื่นกอดจูบกันอยู่ธัญก็มองเขาเห็นธัญธัญก็จะวิ่งหนีเขาก็วิ่งมาจับตัวธัญไว้แล้วบอกว่าห้ามบอกเรื่องนี่กับยายเขาเด็จขาดไม่งั้นเขาจะไม่ให้เราทำงานที่บ้านเขาเราก็กลัวสิค่ะเราก็หรับปากเขาว่าเราจะไม่พูดเรื่องนี่เราก็กำลังจะเดินกลับเขาก็บอกว่าเดี๋ยวกลับไปพร้อมกันยายจะได้ไม่สงสัยเราก็เดินขึ้นรถโดยดีธัญนั่งในรถแล้วตัวก็สั่นๆพี่เขาก็ถามว่ากลัวเขาหรอเราก็ไม่พูดได้แต่สั่นๆอย่างเดียวเขาก็พูดขึ้นมาว่าถถ้าเธอไม่พูดเรื่องของฉันฉันก็ไม่ไล่เธอออกพอถึงบ้านธัญรีบลงจากรถเลย