มาระบายความรู้สึกแค่สถาณะของคนคุย
เรารู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งในโลกออนไลน์ เราก็คุยกันทุกวัน แล้วเราก็นัดเจอกัน ไปเที่ยว ทำบุญ ดูหนัง กินข้าว กินเหล้า   ทุกอย่างๆเค้าพาเราไปทุกที่ เค้าไม่เคยขัดใจเราเลย ใช่เรารู้สึกดีกับเค้า แรกอะไรก็ดีไปหมด หลังๆเค้าเริ่มหายไป 4วัน เค้าถึงจะเปิดเครื่อง เราก็รอเค้าทุกวัน เพราะเรานัดเจอเค้า นานๆเราเจอกันที เพราะเราไม่ค่อยมีเวลาไปหาเค้า  พอเราเจอกัน เค้าก็ทำทุกอย่างกับเราปกติ แต่เค้าดูเคลียดมากขึ้น เค้ามีปัญหาหลายอย่าง เค้าตกงาน รถพัง เงินไม่พอใช่ เราก็อยู่ข้างๆเค้าเสมอ เราก็บอกเค้าตลอดว่ามีไรให้ช่วยก็บอก เค้าเลือกที่จะเก็บไว้คนเดียว แล้วเราก็นอนคุยกันเรื่อยเปลื่อย แล้วเค้าก็ถามเราขึ้นมาว่า ถ้าตัวเองมีคนใหม่ตัวเองก็ลืมเค้า เราก็บอกว่าไม่หลอก (แต่เราพูดในใจมีพี่คนเดียวเนี่ยแหละ) เราเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่ง เราไม่เคยบอกชอบเค้าเรย สถาณะของเราไม่ต่างไรกับคนคุย หรือคนคั่นเวลา พอเย็นๆเค้ามาส่งเราจึ้นรถไฟฟ้าเค้าก็นั่งกับเรามาด้วย กลัวเรากลับไม่ถูก เค้ามาส่งเราลงเตาปูน พักใหญ่ๆเค้าโทมาถามเราถึงไหนแล้ว เราบอกถึงเดียวบอก เช้ามาเค้าปิดเครื่องเป็นเวลาแปดวัน เราก้อรอนะ ถ้ารู้ว่าพี่จะหายไป คืนนั้นหนูจะสนใจพี่มากกว่าโืทสับ แล้หนูจะกอดพี่ไว้ให้นานที่สุด หนูจะบอกพี่ไปตรงๆว่าหนูชอบพี่ ไม่สนว่าเค้าตอบจะเป็นเช่นไร หนูคงทำดีสุดได้แค่นี้ เพราะหนูให้พี่ไปทุกอย่างแล้ว พี่เลือกจะหายไปแบบนี้ หนูก็คงต้องตัดใจ  ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่พี่ทำให้หนู ขอบคุณที่เป็นห่วง ดูแลตอนไม่สบาย ขอบคุณที่คอยสอนทุกเรื่อง ขอบคุณสำหรับความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน  แล้วการจากลาที่ไม่มีวันกลับมา