สวัสดีค่ะ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน เมื่อปีที่แล้ว เราชอบรุ่นพี่อยู่คนหนึ่งค่ะ เลยทักไปคุย ช่วงสองเดือนแรกที่คุยกันพี่เขาดีมากเลยค่ะ เหมือนจะชอบเราด้วยเหมือนกันด้วยซ้ำ แต่พอเข้าเดือนที่สามพี่เขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยค่ะ จากที่เคยจบประโยคด้วยประโยคคำถาม ก็กลายเป็นถามคำตอบคำ ตอบเหมือนไม่อยากคุยกับเรา ไอ้เราก็ชอบมากไงคะ ก็เลยตื้อๆๆ พี่เขามาตลอดนานมากค่ะ จนเข้าเดือนที่ 8 เราก็รู้สึกว่าความพยายามของเรามันน่าจะช่วยอะไรไม่ได้แล้ว ปล่อยเขาไปก็น่าจะดีกว่า มันมีอยู่ช่วงนึงตอนที่เรารู้สึกท้อแล้ว ก็ถามเขาไปตรงๆนะคะ ว่ามันเป็นยังไง อะไร ให้บอกมาตรงๆเลย พี่เขาบอกกับเราว่ายังลืมคนเก่าไม่ได้ เราก็งง ลืมเล่าไปค่ะ ว่าก่อนหน้านี้มันมีจุดแตกหักมาก่อนค่ะ (ตอนนั้นพี่เขาบอกกับเราว่าพี่เขาดีใจมากที่เราแอดไป เพราะพี่เขาก็มองเรามาสักพักแล้วก่อนที่เราจะทักไป แต่พี่ว่าพอแค่นี้นะ มันยังไม่ถึงเวลา) คือตอนนั้นเจ็บมากค่ะ แต่ก็ยังตื้ออยู่ จนช่วงปิดเทอมใหญ่เราตัดสินใจไม่สู้ต่อแล้ว เพราะพี่เขาเล่นไม่อ่านข้อความเราเลย เราส่งไปเกือบทุกวัน พี่เขาออนทุกวันค่ะ แต่เลือกที่จะไม่อ่าน เราเลยถอยออกมาเงียบๆค่ะ คิดว่ายังไงก็ต้องตัดใจให้ได้ จนเปิดเทอมมาเราก็ค่อยลืมๆเขาไปค่ะ เพราะพี่เขาก็จบไปแล้ว บวกกับมีคนเข้ามาคุยบ้าง แต่เรารู้สึกผิดกับคนที่คุยอยู่ตอนนั้นมากค่ะ เพราะเรายังลืมพี่เขาไม่ได้ เลยเลิกคุยกันไป เราไม่อยากให้เขามาเป็นคนคั่นเวลา จนเวลาก็ผ่านมาเรื่อยๆค่ะ เราก็เริ่มลืมได้ด้วยตัวเอง แต่ยังไม่ลืมทั้งหมดนะคะ แล้วจู่ๆพี่เขาก็ทักมา บอกขอโทษเราที่ไม่ได้ตอบข้อความเรานานมาก อยากจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ตอนนั้นความคิดเราคือไม่เอาแล้วค่ะ ไม่อยากเจ็บแล้ว เลยสร้างกำแพง ปฏิเสธเขาไปด้วยคำที่เขาเคยใช้ปฏิเสธเรา เขาก็เข้าใจค่ะ สรุปก็คือไม่ได้กลับมา แต่ประเด็นสำคัญคือ นับตั้งแต่วันนั้นความรู้สึกของเราที่มีให้เขามันก็มากขึ้นทุกวันเลยค่ะ หยุดคิดถึงเขาไม่ได้เลย จนตอนนี้จะสามเดือนแล้ว ก็ยังคิดถึงเหมือนเดิม อยากจะทักแต่ก็นึกได้ว่าเราเคยปฏิเสธเขาไป เรามันแย่มากเลยใช่มั้ยคะ เฮ้ออ ตอนนี้ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี อยากกลับไปมากๆ แต่ก็ละอายใจ ทำไงดี 😭😭

ขอโทษนะคะที่กระทู้ยาวเกินไป 😂🙏🏻