เราไม่รู้เราเป็นเด็กเก็บกดหรือเปล่า...
คือเราก็มีแฟนเนาะ เราก็คบกับแฟนมาเกือบ5ปีแล้วละ..คือท่านทั้งสองรู้ค่ะว่าคบกัน รู้ทั้งฝ่ายชายหรือฝ่ายหญิง
แล้วแฟนก็ต้องห่างเราเนาะ แฟนก็ต้องไปเรียนมหาลัยต่อ ต้องไปทำกิจกรรมที่มหาลัยก่อนเปิดเทอม เราก็อยู่บ้านรอมหาลัยของเราเปิด ช่วงนี้แหละ.. เราก็ทะเลาะกับแฟนบ่อยมาก... เราทะเลาะกันแทบทุกวัน..จนแฟนถึงขั้ยไม่รักเราเต็มร้อย... แล้วบางทีเวลาทะเลาะกัน เราอยากจะไปหาแฟนที่มหาลัยมากก เพื่อที่จะคุยกันให้โอเคกว่านี้  อยากเจอหน้ากัน อยากคุยกัน...อะไรทำนองนี้... พอเราขอพ่อกับแม่ไปหาแฟนที่มหาลัยได้มั้ย ท่านก็บอกไปทำไม  มีเรื่องอะไรต้องไป ใช่เรื่องที่จะไปปะ เราแบบบางทีเห็นพ่อแม่คนอื่นที่รู้ว่าลูกคบกัน เขาอนุญาตให้ไปหาได้ เราก็อิจฉาพวกเขานะ.. แล้วก็เราก็ไม่อยสกพูดเรื่องอดีตของท่านทั้งสองกลับเลยนะ... อดีตท่านทั้งสองก็แบบยิ่งกว่าเรามั้ย...เราไม่ขอพูดนะ... เรากลัวบาปด้วย...แล้วเราเป็นคนที่มีปัญหาอะไร เราจะไม่ปรึกษาท่านทั้งสองเลยค่ะ  เราชอบไปปรึกษาแม่แฟนมากกว่า ที่เราไม่ปรึกท่านเพราะ.. บางทีท่านเขามีเหตุผลมากเกินไป.. แล้วท่านชอบคิดแทนเรา พอเราอธิบายไรไป ท่านก็เหมือนไม่ฟัง... ท่านทั้งสองเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก... แล้วเราโกหกไม่เนียนและไม่เก่งด้วย.. จึงทำให้เราชอบไปหาแม่แฟนมากกว่าพ่อแม่ตัวเอง แม่แฟนท่านใจเย็น ท่านมักค่อยๆพูด และมีเหตุผลที่พอดี เวลาเราพูดท่านก็ฟังเรา พูดเหมือนเข้าใจเราว่าตอนนี้เราเป็นอะไรอยู่...บางทีเรารู้สึกว่าเรารักแม่แฟนมากกว่าพ่อแม่ของตัวเอง...