เป็นโรคจิตครับ อิจฉาคนที่หน้าตาดีกว่า ถึงขั้นไม่ชอบหน้าคนนั้นเลย

ผมเป็นเกย์ครับ ผมเป็นคนที่อิจฉาหน้าตาคนที่หน้าตาดีกว่าอะครับ เหมือนผมมีปมมั้ง หน้าตาผมก็ไม่ได้ดีแล้วไม่ได้เเย่อะครับ เวลานั่งรถสาธารณะ ผช.คนไหนที่หน้าตาดี มาใกล้ผมผมจะไม่ค่อยชอบอะครับ หรือเวลาไปไหนเจอคนที่หน้าตาดี เจอคนหล่อ ผมก็จะออกจากจุดนั้นไปเลย เหมือนผมดูด้อยกว่าคนอื่นทั้งๆที่ผมคิดไปเอง ผู้ชายก็ชอบนะครับ แต่ก็อิจฉาหน้าตาเค้า555 เหมือนแบบเค้าหน้าตาดีกว่าผม แล้วเราก็จะเก็บเอามาคิด ผมพยายามไม่คิดแล้วนะครับ แต่มันก็ชอบให้คิดเรื่องแบบนี้ หดหู่มากครับ ทำไงให้ผมเลิกนิสัยแย่ๆแบบนี้ที ผมก็ไม่ชอบตัวเองเหมือนกันครับ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
หาอะไรดีๆในตัวเองให้เจอ
ไม่รู้จขกทอายุเท่าไหร่ แต่มันเป็นเรื่องธรรมดาแหละที่เด็กวัยรุ่นจะคิดแบบนี้ มองแต่ส่วนดีๆของคนอื่น ไม่เคยมองส่วนที่ดีของตัวเอง สุดท้ายก็ต้องหดหู่กับความคิดเดิมๆเพราะการเอาคนอื่นมาเปรียบเทียบกับตัวเองมีแต่จะทำให้ตัวเองทุกข์มากขึ้น

ผมเป็นเกย์ที่ไม่ได้หน้าตาดีอะไรเลย แวดวงสังคมที่อยู่ตอนนี้รอบตัวมีแต่เกย์และผู้ชายพรีเมียมเกรดเอ หล่อสุด รวยสุด แต่เพราะงั้นแหละมั้งผมถึงชินชากับคนหล่อๆ เพราะเจอมาเยอะว่าถ้าหล่อแต่ข้างในกลวงโบ๋มันก็ไม่มีอะไรให้อิจฉาอะ 55

เรียนรู้โลกให้มากพอแล้วจะรู้ว่า ความน่าอิจฉาของคนไม่ได้อยู่ที่ความหล่อหรือความรวยอะไรหรอก มันเป็นแค่ออพชั่นที่ได้ตอนเกิดมา แต่สิ่งที่ทำให้คนเราน่าอิจฉาจริงๆคือมันสมอง ความคิดของคนๆนั้นต่างหาก ไม่ได้หมายถึงว่าเขาเรียนเก่งหรือฉลาดนะ แต่หมายถึงEQ ความเข้าใจโลก เข้าใจคนอื่น การมองเห็นคุณค่าในตัวเอง สิ่งพวกนี้ต่างหากที่ทำให้น่าอิจฉาจริงๆ กึ๋นของคนมันวัดไม่ได้ที่หน้าตาหรอก ถ้ารู้สึกตัวเองด้อยกว่าเพราะเห็นคนอื่นหน้าตาดีชีวิตนี้ก็แพ้ตั้งแต่อยู่ในมุ้งแล้ว

ถ้าหล่อดี แต่ความคิดไม่เอาอ่าว มองโลกไม่เป็น ไม่เข้าใจคนอื่น เป็นแค่คนหล่อไม่มีเสน่ห์ สุดท้ายก็จะพบว่าเขาเป็นแค่คนหล่อคนนึง ที่ข้างในไม่ได้มีอะไรให้อิจฉาเลย น่าจะเคยเจอมาบ้างนะคนแบบนั้นน่ะ
หรือต่อให้เป็นคนหล่อที่มีพร้อมทุกอย่าง รวยด้วย ฉลาดด้วย มีเสน่ห์ด้วย อันนั้นก็ต้องยอมรับว่าเขาทำบุญมาดี แต่สิ่งที่ทำให้เขาน่าอิจฉาก็คือตัวตนและความคิดของเขา ไม่ใช่เพราะความหล่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่