เราอยู่ม.ปลายจะเข้ามหาลัยอยู่เเล้ว แต่พ่อแม่ไม่ยอมปล่อยเราเลย ทำอะไรไม่เป้นสักอย่าง  เรารู้สึกเครียดมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น
อาการหนักแค่ไหน ลองอ่านดู

-เราพึ่งรู้วิธีขึ้นรถเมล์ตอนอายุ16  รวมถึงสกิลการวิ่งขึ้นรถ เเละ การยืนเกาะราว/เสา ด้วย
-เราพึ่งรู้วิธีขึ้นรถไฟฟ้าตอนอายุ17 เสียบบัตรผิดฝั่ง 55555555
-เราทำกับข้าวไม่เป็น รีดผ้าไม่เป็น ทำอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง
-เราไม่รู้วิธีโอนเงิน หรือการการฝากถอนบลาๆเกี่ยวกับการเงินเลย  เงินในธนาคารทุกบาททุกสตังค์แม่เราคุม
-เราพึ่งเคยไปเที่ยวห้างกับเพื่อนตอนอายุ17
-เราต้องไม่กลับบ้านเกิน5โมง ไม่อย่างนั้นจะโดนสืบสวนอย่างหนัก
เเละยังมีอีกเยอะ มากมายหลายประการ

และที่หนักใจที่สุด คือเราต้องไปทำงานกลุ่มบ้านเพื่อน ไปติวหนังสือ ไปทำงานโน้นนี่นั่นก็ตาม ถ้ากลับช้า ด้วยเหตุผลเช่น รถติด ฝนตก
ยางแตก หรืออะไรก็เเล้วแต่ ห้ามมีข้ออ้าง หรืออะไรทั้งสิ้น และเราก็จะโดนดุ*อย่างรุนเเรง

เรื่องพีคๆมีอยู่ว่า เราไปทำงานบ้านเพื่อน เเล้ววันนั้นวันเกิดเพื่อนเราพอดี เลยอยู่กินหมูกระทะ กลับบ้านหนึ่งทุ่ม พอกลับมาถึงบ้านแตก!
ทะเลาะใหญ่โต แม่เราร้องไห้น้อยใจที่เราไม่ยอมกลับบ้านมากินข้าวที่บ้าน แม่บอกว่า อุตส่าห์ทำกับข้าวไว้รอลูกก็ออกไปกับเพื่อน
ไม่สนใจจะกลับบ้านกลับช่อง เป็นห่วง หวง ไปไกลบ้านไม่รู้จะเป็นอะไร อยู่ยังไง กลับบ้านถึงไหนเเล้ว ...........

เราก็เข้าใจนะว่าเเม่รักเรามาก ทำไมไม่สอนให้เรารู้จักการใช้ชีวิต จะขังเราไว้ในกรงทองตลอดไปแบบนี้ไม่ได้
เราเครียดมากๆ มันอาจจะดูเป้นเรื่องเล็กๆ แต่มันจะเป็นปัญหาสำหรับการใช้ชีวิตในอนาคตของเรามากๆ

ขอคำแนะนำด้วยจ้า
ปล.แม่พ่อเราเผด็จการสุดๆ