คือผมกับเพื่อนถกเถียงกันในเรื่องนี้ครับ

ผมมีความเห็นว่า เราจะหมั่นไส้เฉพาะคนที่มีอะไรดีกว่าเหนือกว่าเราอย่างน้อยในด้านนึง แล้วก็อาจจะมีอารมณ์อิจฉานิดๆด้วย

แต่เพื่อนมันบอกว่า ไม่จำเป็น สำหรับมันคือ หมั่นไส้ = "รำคาญ" ส่วนมากใช้กับพวกชอบอวด

อาจจะเหมือนความสงสัยไร้สาระ แต่ผมว่ามันสำคัญนะ เพราะ ภาษามันสะท้อนตัวตนเราได้ส่วนนึง ถ้าไม่เข้าใจคำศัพท์ที่ใช้ เราก็อาจเข้าใจตัวตนของตัวเองผิดๆได้

คนที่ไม่เข้าใจตัวเอง ก็จะแก้ปมในใจตัวเองลำบาก เพราะหาสาเหตุอารมณ์ตัวเองไม่เจอ

อยากผมก็เคยไม่เข้าใจ ได้แต่หมั่นไส้คนโน้นคนนี้ ทุกข์ใจตัวเอง (ตอนนั้นไม่รู้ทำไม555) แต่พอเข้าใจ ก็โล่งเลย กล้าใช้คำว่าหมั่นไส้อย่างเต็มปาก (ผมจะทิ้งท้ายเสมอว่า ที่หมันไส้ ก็อิจฉาคนนั้นนะแหละ)

จึงอยากถามความเห็นเพื่อนๆครับว่าคิดอย่างไรบ้างครับ

(ในคอมเมนท์ 1 ผมใส่บทสนทนาผมกับเพื่อนอันเป็นที่มาของคำถามไว้นะคับ คือมันยาวมาก 555 เอาเป็นว่าถ้าใครสนใจลองอ่านดูล่ะกันครับ)