สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กหออาศัยอยุ่ในตึกพาณิชย์ห้องเช่าแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพ.. ตึกพาณิช นี้ มี 3 ชั้น เจ้าของบ้านแบ่งห้องให้เช่าทั้งชั้น เฉพาะชั้น 2 ..ภายในบ้าน มี เจ้าของบ้าน แม่ ของผู้ให้เช่า และ ลูกสาวของผุ้ที่ให้เราเช่า วัยกลางคน และมีหมาอีก 2 ตัว .

.เราอยุ่ ในบ้านหลังนี้เราอยู่กันเป็นเหมือนเป้นครอบครัวใหม่ ของเรา......วันนี้เราก้ ชง น้ำชา ดื่ม ก้หยิบยืม ซ่อมกับแก้วของใช้ภายในห้องครัว มาชง  นานๆๆที จะใช้ห้องครัวร่วมเพราะ เจ้าของ บ้านอนุญาติ แต่เราก้ไม่ค่อยได้ใช้ค่ะ .เพราะเกรงใจ ..ไม่เข้าใจว่าแค่เราหยิบยืมช้อนมาใช้ แม่ไม่ว่า นะ แต่ลูกสาว เค้า ค่อนนข้างง หวงของรังเกียจ เราก้เหนสีหน้า การถูกรังเกียจด้วยสายตา -.- ไม่เข้าใจทั้งๆที่ ว่าปากที่เคยบอกว่า  ใช้ห้องครัว ร่วมกันได้ หากจะใช้ ..ส่วนมากเราไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่ เพระกินข้าววก้กินข้างนอกบ้านค่ะ ....ความรุ้สึก เหมือนโดนรังเกียจ ...ยังไงก้ไม่รุ้ ทั้งที่ ถ้าเราใช้ ก้ ล้างให้ให้อะ  .แม่เค้าก้ไม่เคยว่า อนุญาติให้ใช้ ....อยากถามว่าเราน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ ? .แม่เค้า ก้รักเราเหมือนคนในครอบครัวคนนึงแหละ ค่ะ ไม่เคยว่าอะไร..แต่ลูกสาวคนโต นี่รู้สึกจะไม่ค่อยโอเครเท่าไหร่ . .เราก้เข้าใจ ..แต่ช่างมันน. ตอนนี้ก้ซื้อของส่วนตัวมาเก้บไว้ บ้าง ค่ะ ..