ฝึกงานอยู่ บ. แห่งหนึ่งในภาคเหนือค่ะชอบหนุ่มตุ้ยเสื้อช็อปคนหนึ่งเขาโตกว่า ทีแรกก็ไม่คิดจะชอบหรอก แต่พอเหตุการณ์วันนั้นได้พูดคุยก็เหมือนโดนยาเสน่ห์ อหหหหหรือหลงอยู่วะ หลายๆครั้งหนูก็เห็นเหมือนพี่มองนะแต่ก็ไม่มีอะไร จนวันนี้ที่พี่ครบกำหนดฝึกงาน(แต่หนูยังคงฝึกต่อ)รู้มั้ยว่าหนูวิ่งตามจนลืมว่าตัวเองปวดขาอยู่แต่ก็วิ่งไม่ทัน ยอมตากฝนเพื่อจะโบกมือลาแต่ก็ไม่กล้าก็มันแข็งไปทั้งตัวแล้วก็แบบเดิมได้แต่มอง พิมพ์ไปก็ถอนหายใจไปก็คงไม่มีแม้แต่โอกาสจะให้พี่ได้รู้ ถ้าพี่ได้อ่านกระทู้นี้หนูก็ดีใจนะอย่างน้อยก็ให้ได้รู้ว่าไอ่เด็กพี่ทำเป็นหยิ่งมั่นหน้ามั่นใจคนนั้น ชอบพี่ คิดถึงก็แวะมานะเบเบ้