วันนี้รู้สึกโอเคขึ้นเยอะเลยค่ะ คิดว่าไม่มีเขาเราก้อยู่ได้เหมือนกันใช้ชีวิตของเราไป อาจมีคิดถึงบ้างเเต่ไม่ได้ร้องไห้เเล้ว เริ่มที่จะหาใครสักคนมาคุยด้วยพอดูรูปเขาเราก้ไม่ได้เสียใจอะไรเห็นเเล้วก้ยิ้มคิดถ

เวลาเสียใจเรารู้สึกจี้ดๆที่หัวใจ แล้วก้รุ้สึกขนลุก มันเกิดจากอะไรหรอคะแก้ยังไง

รักแรก วนไป วนมา ในชีวิต ตัดไม่ได้ ลืมไม่ลง ไปต่อไม่ไหว อดีตมันเจ็บ ยิ่งลืม ยิ่งจำ ยิ่งเดินหน้า ยิ่งฝั่งใจ

คือเราเป็นคนที่นิดๆก็จะเสียใจร้องไห้ง่าย เรามีกลุ่มเพื่อนอยู่หลายคน พอเพื่อนเล่าเหตุการที่เพื่อนเจอมาเรื่องที่ทำให้เพื่อนคิดมาก เราก็คอยรับฟังตลอดคอยพูดไม่ให้เพื่อนเสียใจมากกว่าเดิม พูดไม่ทำร้ายจิตใจเ

ลืมตาตื่นมาก้ร้องไห้ซะเเล้ว ยังเข้าไปส่องเขาอยู่บ่อยๆลงสตอรี่หาเขายังเสียใจเหมือนเดิมเเต่ไม่เจ็บมากเเล้วคงเป็นเพราะ 2วันที่มูฟออนมาร้องออกมาแทนความเจ็บปวดหมดเเล้ว เราได้เผารูปกันเเละกันลงเจ็บอยู่มากเเ

เมื่อก่อนเราแคร์เรายอมทุกอย่างเพื่อแฟนแต่แฟนชอบมีแต่เรื่องทำให้เสียใจจนเราชินมากๆความรู้สึกมันเฉยๆไปแล้ว ตอนนี้แฟนก็เปลี่ยนแปลงตัวเองแต่ความรู้สึกเราก็ไม่กลับมาเหมือนเดิม ชินทุกอย่างที่เขาเคยทำกะเราเห

คือแฟนไปคุยกับคนอื่น ทำทุกอย่างเหมือนทำกับเรา (ออกจะเยอะกว่าด้วยซ้ำ) แต่ว่าตอนที่เขาคุยกันเรายังไม่ได้เลิกกัน ก็คุยปกติ พอเรารู้เลยบอกเลิกไป แต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาเลย หายไปเฉยๆ ไปคุยกับคนอื่นแต่ก

ตามหัวข้อ คือเราเบื่อมากอ่ะ เบื่ออะไรเดิมๆ ไม่ใช่ไม่รักนะ แต่คือเบื่ออ่ะ "ใครมีโมเม้นแบบนี้" มาแชร์กันหน่อย