เริ่มจากเราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันค่ะ แล้วเค้าชอบเพื่อนที่อยู่อีกห้อง จริงๆแล้วคนๆนั้นสเปคเราเลยค่ะ แต่ด้วยอยู่คนละห้องและไม่เคยคุยกัยมาก่อนเลยไม่รุ้สึกว่าชอบหรืออะไร และอีกอย่างตอนนั้นเรามีคนคุยอยู่และเพื่อนเราชอบเลยไม่อยากยุ่ง อยู่มาวันนึงเราย้ายกลุ่มเพราะมีปัญหากัน และบวกกับตอนนั้นคนที่เพื่อนชอบมาคุยกับเราบ่อยขึ้นและทักแชทเรามาถามเรื่องไม่เปนเรื่องที่ไม่จำเปนต้องถามเราก้ได้ เราก้หวั่นไหวสิคะ555 แล้วช่วงนี้เค้าก้มาคุยกับเราเดินผ่านก้ทักไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึป่าวนะคะ แต่ความรุ้สึกเรามันเดาไปว่าไม่น่าจะคิดไปเองเพราะมันมีหลายอย่างให้น่าคิด จากการแก้แค้นเลยกลายเป้นว่าเราชอบเค้าขึ้นมาจริงๆ อย่างที่บอกค่ะเค้าตรงสเปคเราอยุ่แล้วตั้งแต่ แล้วปัจจุบันนี้เราไม่มีคนคุย เราก้คุยกันผ่านแชททุกวันเค้าก้ตอบกลับแบบยาวๆไม่ได้ตอบแบบทนตอบตามมารยาท แล้วอยุ่มาวันนึงที่เรามั่นใจและมันมีโอกาสเหมาะพอดีที่จะพูดเราก้สารภาพออกไป ผลสรุปคือตอนแรกเค้าบอกว่าดูกันไปก่อน เพราะเค้าบอกว่าเค้ารุ้ตัวว่าเค้าเป็นคนไม่ดี เราก้โอเคค่ะ แต่พอถัดมาอีกวันเค้าบอกว่าเราเป้นเพื่อนกันอ่ะดีแล้ว นอกจากเราจะแก้แค้นไม่สำเร็จเรายังเจ็บอีกด้วย รุ้สึกว่าว่าพลาดมากค่ะ อยุ่แบบรุ้กันว่าชอบแต่ไม่มีสถานะมันก้ดีอยุ่แล้ว แต่เรากับเค้าก้ยังสามารถคุยกันได้นะคะเค้าก้ตอบเราเหมือนเดิม เจอกันที่โรงเรียนก้คุยได้แต่เค้าก้ทักเราเหมือนแต่ก่อน เปลี่ยนไปแค่หวัดดีแล้วก้เดินผ่านไป ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราคงเก็บเวลาดีๆนี้ไว้ และไม่พูดมันออกมา รู้สึกว่าถ้าเราได้คุยกันนานกว่านี้เค้าอาจจะเปลี่ยนใจก้ได้ แต่ตอนนี้คงไม่ทันแล้วแหละค่ะ สุดท้ายก้คือเราควรจะหยุดแค่นี้หรือเราจะลองเริ่มใหม่อีกครั้ง....