อะแหม..สวัสดีเพื่อนๆ..พี่ๆ..น้องๆ..ที่เข้ามาอ่านกันน่ะค่ะ..-.,-
คือเราเคยมีเพื่อนค่ะ..แต่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่..ก้มีนั่งกินข้าวบ้าง
ทำงานกลุ่มบ้าง..เป็นกลุ่มใหญ่ๆหน่อยๆ..ในห้องแบ่งเป็นกลุ่มๆ..เข้าเรื่องเลยน่ะค่ะ..
คือวันนึงเราก้ไปโพสตหน้าเฟสเนาะ..สั้นๆ..ก้มีคอมเม้นยาวววมาเลย..
..เราก้ไม่ได้ว่าใคร..อีกวันนึงไม่พูดด้วยค่ะ
เราพยายามพูดละเขาไม่พูด..เราก้เลยไม่พูดเลยตั้งแต่ตอนนั้น..เย็นมามีคนมาว่าให้
ทำตัวแบบนี้แบบนั้น..อะ..เราก้พูดกลับไป..ถ้าเรื่องแค่นี้จะเลิกเพื่อนก้เลิก..ละเราก้กลับบ้านเลย
ก้ได้แต่บ่นๆให้แฟนฟังแล้วก้..ร้องไห้แมร่งเสียความรู้สึก..สุดๆ
อีกวันมา..มันมาคุยด้วย..(เครียส)..ตอนนั้นเรามองหน้าไม่ติดก้ได้แต่หลบหน้า..ทะเลาะเรื่องอะไร
เรื่องโพสต..กับแค่คนเดียว..แต่จะมีอีกคนที่ออกมาร้อนเนื้อร้อนตัวแทน..สรุปตอนนี้เป็นทั้งกลุ่ม
อันที่จิงพวกเขาก้เล่าขวัญเราอยู่ละ..ชอบพูดจาประชดประชัน..ทำสีหน้าตลอดเวลาที่อยู่ด้วย
เราก้เลยออกมา..บางคนก้พูดด้วยอยู่..แต่จะมี2-3คน..ที่แบบ..ทำตาใส่..ไม่คุยด้วย..
เรียกง่ายๆก้สงครามเย็นแหละค่ะ..ใจจริงอยากย้าย..รร..เลยแหละ..
ติดตรงสงสารพ่อแม่..ก้เลยอยู่คนเดียวมา..
ก้มีคุยกับคนอื่นบ้าง..แต่ส่วนมากก้จะอยู่คนเดียวซะส่วนใหญ่..กินข้าวก้ไม่รู้จะไปกินไหน..งานกลุ่มก้ไม่รู้
จะอยู่กับใคร..เห้อ..คือตอนนี้ท้อใจมากค่ะ..คงจะประมานนี้..คับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยาก..ทุกวันนี้คนในห้องก้ทะเลาะกันเอง
อยู่..เลย..
~~ขอขอบคุง..ที่เข้ามาอ่านน่ะค่ะ..คือไม่มีที่ระบายจริงๆค่ะ..อาจจะเขียน..งง..ก้ขอโทดด้วยน่ะค่ะ..กลัวมันมาอ่าน555..จากไม่คุย..จะกลายเป็นอย่างอื่นแทน
ถ้าหากผิดพลาดประการใดก้ขออภัยด้วยน่ะค่ะ~~