สวัสดีค่ะ
เริ่มเลยแล้วกันนะคะ
เราอายุ 30 ปีค่ะ ชีวิตประจำวันเราเรียบง่ายค่ะ ไม่มีอะไรหวือหวา ทำงานเป็นพนักงานประจำอยู่บริษัทเอกชนค่ะ ไม่ได้มีปัญหาอะไร ทั้งในเรื่องงาน เรื่องครอบครัว ปกติเราเป็นคนร่าเริงสนุกสนานค่ะ ค่อนข้างเป็นคนที่ตลกด้วยซ้ำไป มักจะเป็นหัวโจ๊กที่พาเพื่อนๆ เฮฮาซะอีก เราเริ่มรู้สึกตัวมาระยะหนึงแล้วค่ะ ประมาณ 3-4 เดือน อาการประมาณนี้ค่ะ
- อาการแรก คือ รู้สึกเบื่อค่ะ ซึม ไม่อยากพูดคุยกับใคร ไม่อยากพบเจอผู้คน เก็บตัวอยากอยู่คนเดียว เลิกเล่นโซเชียลไปเลยค่ะ
- อาการที่สอง คือ หงุดหงิด ก้าวร้าว ใส่คนใกล้ชิดค่ะ แฟนเราโดนหนักมากค่ะ บางทีเราเห็นหน้าแฟนก็หงุดหงิด ไม่อยากพูดคุยด้วยเสียเฉยๆ ไม่มีสาเหตุค่ะ แฟนก็จะคอยถามว่าเป็นอะไร หรือถามในเรื่องที่ปกติๆ เช่นกินข้าวรึยัง กินนี่รึป่าว กินอะไรมั้ย ยิ่งเขาถามยิ่งหงุดหงิดค่ะ แล้วอาการก้าวร้าวก็จะตามมาค่ะ บางครั้งถึงขนาดเราแยกนอนค่ะ เราเข้าห้องนอน ล็อคห้อง แฟนก็ต้องนอนโซฟาข้างนอกไปค่ะ แต่แฟนเราเป็นคนใจเย็นมากค่ะ คุณแม่ก็โดนค่ะ ปกติวันหยุดเราก็จะนัดกันซื้อของเข้าบ้านตามภาษาแม่บ้านน่ะค่ะ พากันไปทานอาหารนอกบ้าน หงุดหงิดรำคาญใจค่ะ ไม่มีสาเหตุ ไม่ซื้อไม่กิน อยากกลับบ้าน ออกแนวอารมณ์ไม่ดี แย่มากเลยค่ะ
- อาการที่สาม คิดถึงความตายค่ะ ทำให้เราเริ่มถามตัวเองแล้วว่าเราเป็นอะไร แต่ยังไม่เคยคิดฆ่าตัวตายนะคะ
- อาการอื่นๆ ก็เช่น เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ หรือบางครั้งก็อยากจะนอนอย่างเดียวเลยค่ะ เหม่อลอย ไม่สนใจคนรอบข้าง
ความจริงเราอยากไปพบแพทย์ด้วย แต่เราไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน อย่างไร ก็เลยมาถามความคิดเห็นดูค่ะ
ขออภัยนะคะเราอาจเรียบเรียงข้อความได้ไม่ดี
สงสัยว่าตัวเองเป็นโรคซึมเซ้าค่ะ
เริ่มเลยแล้วกันนะคะ
เราอายุ 30 ปีค่ะ ชีวิตประจำวันเราเรียบง่ายค่ะ ไม่มีอะไรหวือหวา ทำงานเป็นพนักงานประจำอยู่บริษัทเอกชนค่ะ ไม่ได้มีปัญหาอะไร ทั้งในเรื่องงาน เรื่องครอบครัว ปกติเราเป็นคนร่าเริงสนุกสนานค่ะ ค่อนข้างเป็นคนที่ตลกด้วยซ้ำไป มักจะเป็นหัวโจ๊กที่พาเพื่อนๆ เฮฮาซะอีก เราเริ่มรู้สึกตัวมาระยะหนึงแล้วค่ะ ประมาณ 3-4 เดือน อาการประมาณนี้ค่ะ
- อาการแรก คือ รู้สึกเบื่อค่ะ ซึม ไม่อยากพูดคุยกับใคร ไม่อยากพบเจอผู้คน เก็บตัวอยากอยู่คนเดียว เลิกเล่นโซเชียลไปเลยค่ะ
- อาการที่สอง คือ หงุดหงิด ก้าวร้าว ใส่คนใกล้ชิดค่ะ แฟนเราโดนหนักมากค่ะ บางทีเราเห็นหน้าแฟนก็หงุดหงิด ไม่อยากพูดคุยด้วยเสียเฉยๆ ไม่มีสาเหตุค่ะ แฟนก็จะคอยถามว่าเป็นอะไร หรือถามในเรื่องที่ปกติๆ เช่นกินข้าวรึยัง กินนี่รึป่าว กินอะไรมั้ย ยิ่งเขาถามยิ่งหงุดหงิดค่ะ แล้วอาการก้าวร้าวก็จะตามมาค่ะ บางครั้งถึงขนาดเราแยกนอนค่ะ เราเข้าห้องนอน ล็อคห้อง แฟนก็ต้องนอนโซฟาข้างนอกไปค่ะ แต่แฟนเราเป็นคนใจเย็นมากค่ะ คุณแม่ก็โดนค่ะ ปกติวันหยุดเราก็จะนัดกันซื้อของเข้าบ้านตามภาษาแม่บ้านน่ะค่ะ พากันไปทานอาหารนอกบ้าน หงุดหงิดรำคาญใจค่ะ ไม่มีสาเหตุ ไม่ซื้อไม่กิน อยากกลับบ้าน ออกแนวอารมณ์ไม่ดี แย่มากเลยค่ะ
- อาการที่สาม คิดถึงความตายค่ะ ทำให้เราเริ่มถามตัวเองแล้วว่าเราเป็นอะไร แต่ยังไม่เคยคิดฆ่าตัวตายนะคะ
- อาการอื่นๆ ก็เช่น เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ หรือบางครั้งก็อยากจะนอนอย่างเดียวเลยค่ะ เหม่อลอย ไม่สนใจคนรอบข้าง
ความจริงเราอยากไปพบแพทย์ด้วย แต่เราไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน อย่างไร ก็เลยมาถามความคิดเห็นดูค่ะ
ขออภัยนะคะเราอาจเรียบเรียงข้อความได้ไม่ดี