............
มันคือความมโนของเรารึเปล่า?
........นั่นสิ่!.......
เราเรียนอยู่ม.ต้น ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง มันเป็นวันเปิดเรียนวันเเรกไง ก็จะมีครูนิสิตฝึกสอนมา เป็นที่เขาทุกคนต้องพูดแนะนำตัวหน้าเสาธง
ครูที่ปรึกษาเรา เค้าเป็นครูดนตรี แล้วครูนิสิตก็เป็นครูดนตรี เค้าเลยได้มาเป็นที่ปรึกษาเราด้วย เห่ย!!ไอ้เราไม่ได้คิดอะไรเลยน้ะ
ตอนนั้นเราเรียนดนตรีเป็นคาบเเรก เห่ยแกเราเรียนกับครูเค้าจริงๆ เค้าสอนม.ต้น ภาคบังคับ
ครูเค้าก็แนะนำตัวเว้ยยย ครูชื่อ..บลาๆ~~
พอได้เห็นหน้าตาครูเค้าชัดๆ หวั่นไหวว่ะ มันคือความรู้สึกที่บอกออกมาไม่ได้อ้ะ ว่าชอบหรืออะไร รอยยิ้มครูเค้าทำให้เราละลาย ตอนเเรกเราเหมือนจะเเสดงท่าทีเหมือนว่าชอบครูเขา ครูเขาเหมือนจะรู้เว้ยย!! เค้าก็ยิ้มๆๆเอาตรูละลายเล้ยย เเต่มันไม่ใช่เเค่เราไง ยิ้มให้ทุกคน5555ตอนอยู่ต่อครูเค้าเราจะทำตัวนิ่งๆไม่มีท่าทีอะไร เเต่ถ้าเพื่อนเเซวขึ้นมา มันจะหลุดไงก็เขินๆไป!! ครูเค้ารู้เเหละมาเราชอบ คือเราไม่ได้น่ารักอะไรไง อ้วนๆ ดำๆ ใครเค้าจะสนใจใช่ป้ะล้ะ ครูเขาหน้าตาก็ไม่ถึงกะบหล่อเเต่ก็ดูดีอ้ะเเหละ เราเป้นคนไม่มีสเป้คไง ถ้าชอบก็คือชอบ ไม่ตายตัว วันนั้นเราก็ไม่รู้เลือกลดเวลาเรียน แล้วคือครูเค้าสอนลดเวลาเรียนดนตรีคือตรูก็ไม่เข้า555โง่ หวังจะได้อยู่ใกล้เเต่กลับห่าง5555เเต่เพื่อนเรามันเล่นดนตรีไทยมันอยู่ไงเราก็คอยถามเรื่องครูเค้าา
เรียนวันเเรกกับครูเค้า บลาๆ~~~~
ตอนเย้นกลับบ้านเข้าเฟสหาชื่อครูเค้าเจอเว้ยยเฟสหลักเค้าเราแอดไปเค้าไม่รับ ยกเลิกแอด ยกเลิกแอด หลายๆครั้ง เอาไงล่ะ ไม่รับก็ไม่แอดเว่ย!! แล้วเค้าก็สมัครเฟสสำองเราก็แอดไป รับ 5555รับนักเรียนทุกคนอ้ะ ครูเค้าโพสในเฟสหลักเค้าว่า เกิดเป้นหญิงควรรักนวลสงวนตัวนะครูเป้นห่วง....เราไม่ได้ทำสุรุ่ยสุร่ายอะไรน้ะ ไอ้กลุ่มเพื่อนเราที่เรียนอ้ะ มันนอนกันเเล้วกระโปรงมันอาจจะเปิดนิดๆไง
หลายๆวันต่อมา เราเริ่มชินกับครูเขา ชินอะไรขนาดหน้ายังมองดีๆไม่ได้เขินแปลกๆ หวั่นไหวทุกครั้งที่มองเราเลยไม่ค่อยกล้ามองหน้าเครูเค้าเต็มๆ พอเวลาเค้ามากินข้าวกลางวันที่โรงอาหารเราก็จะมองหาเค้า5555เเล้วก็เขิน เพื่อนถามว่า เป้นอะไรมากไหมอ้ะ นั่งมองเเล้วยิ้ม คือตอนนั้นเราหวั่นไหวไงไม่ค่อยได้คิดอะไร โอ้ยยจิบ้าาา
อีกหลายๆวัน ครูเค้าโพสในเฟสว่า ทำรองเหมือนน้อยใจอะไรนี่เเหละ เเล้วเพื่อนเรามันเข้าข่ายในนั้นไง ทักเฟสครูเค้าไปคุยเลย ใจกล้า พอตอบทีนี่คือดิ้นจะบ้าอ้ะ555 เเค่ในเเชทน้ะขนาดนี้ เราก็หาข้ออ้างบลาๆ~~ มาจนมุมกับคำที่ครูบอกว่า "อยากคุยก็บอก" โอ้ยตอนนั้นเหมือนหลุดไปอยู่อีกห้วงนึงของอีกโลกอ้ะ ใจเต้นรัวๆไม่เป้นจังหวะ พอมาอีกวัน เราเจอครูเค้าเว้ย ตอนเเรกก็ว่าจะไม่ยิ้มเเต่มาถึงครูยิ้มแป้นมาเลยอ้ะ #คิดเอาน้ะ555
ไอ้เราก็ยิ้มตอบไปเส้5555เขินมว๊ากกกกก
จากนั้นเหมือนเราจะเเสดงท่าทีว่าชอบเค้ามากไปจริงๆ เรารู้สึกได้ว่าครูเค้าเปลี่ยนไปยังไงนี่เเหละเราก็ไม่รู้น้ะว่าเป้นเพราะอะไร ครูเค้าก็ชอบทำหน้านิ่งๆใส่เรา ไอ้เราตอนเเรกก็คิดไปไกลมากกเค้าโกดตรูเรื่องอะไรว่ะ????เเล้วก็เฉยๆ
ครูเค้าเอกทรัมเป็ตเว้ย เค้าเล่นดนตรีสากลได้เกือบทุกๆอย่าง
ไอ้เรามีความคิดว่า อยากเป่าเเซ็กขึ้นมา ก็เลยมาปรึกษาเพื่อน เอาไงเอากันว่ะ ว่าจะลองไปบอกหลายครั้งเเต่ทุกๆครั้งก็พลาดเพราะความเขินของตัวเองมันจะชอบหลุด เราเลยลองทักแชทครูเค้าไปว่า ครู อยากเป่าเเซ็ก..ครูตอบว่าจริงเหรอ..เราบอกว่า ค่ะๆ ครูก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาแล้สเราก็บล๊อคเเชทครูเค้าไง พอมาถามตัวจริง เหมือนครูเค้าไม่อยากจะสอนนี่เเหละพูดอ้อมไปนู้นไปนี่ แล้วคือเราเคืองไง ถ้าพูดกับเราว่าถ้าไม่สอนเรา เราจะไม่ตื้อเลย วันนั้นก็เหมือนว่าไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเลยนอยไปหมด เจอครูเค้า เราทำหน้านิ่งใส่ครูเค้า เค้าก็ไม่อะไรน้ะเว้ย เฉยมาเฉยกลับไง เราก็ไปบ่นกับเพื่อนว่า ทำนองๆเกลียดขี้หน้าครูไอ้ความที่หวั่นไหวกับครูก็ยังอยู่น้ะเเต่บั่นทอนกำลังใจมากกก เพื่อนเลยบอกว่า"เคารพครูเค้าดิ่ เค้าเป้นครูน้ะให้ความเคารพ ครูกับนักเรียนมันดูไม่ดี" เราก็คิดได้ เเต่ความที่ปลื้มมากๆมันไม่เคยหายไปไหน มันมีเหตุการณ์อยู่เรื่อยๆ555ทุกวัน ทุกๆวันก็เหมือนเราไปอ่อยเค้าอ้ะ เเต่ก็นกกับมาตลอดจนตลอดนี้มีฉายาว่า พญานก ไปแล้วว ทุกคนอยากอ่านต่อไหมอ้ะ555จะมาทุกๆวันนเล้ยย😍😍😍 #อีเพ้อ...?
แอบชอบครูฝึกสอนผิดไหมคะ?
มันคือความมโนของเรารึเปล่า?
........นั่นสิ่!.......
เราเรียนอยู่ม.ต้น ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง มันเป็นวันเปิดเรียนวันเเรกไง ก็จะมีครูนิสิตฝึกสอนมา เป็นที่เขาทุกคนต้องพูดแนะนำตัวหน้าเสาธง
ครูที่ปรึกษาเรา เค้าเป็นครูดนตรี แล้วครูนิสิตก็เป็นครูดนตรี เค้าเลยได้มาเป็นที่ปรึกษาเราด้วย เห่ย!!ไอ้เราไม่ได้คิดอะไรเลยน้ะ
ตอนนั้นเราเรียนดนตรีเป็นคาบเเรก เห่ยแกเราเรียนกับครูเค้าจริงๆ เค้าสอนม.ต้น ภาคบังคับ
ครูเค้าก็แนะนำตัวเว้ยยย ครูชื่อ..บลาๆ~~
พอได้เห็นหน้าตาครูเค้าชัดๆ หวั่นไหวว่ะ มันคือความรู้สึกที่บอกออกมาไม่ได้อ้ะ ว่าชอบหรืออะไร รอยยิ้มครูเค้าทำให้เราละลาย ตอนเเรกเราเหมือนจะเเสดงท่าทีเหมือนว่าชอบครูเขา ครูเขาเหมือนจะรู้เว้ยย!! เค้าก็ยิ้มๆๆเอาตรูละลายเล้ยย เเต่มันไม่ใช่เเค่เราไง ยิ้มให้ทุกคน5555ตอนอยู่ต่อครูเค้าเราจะทำตัวนิ่งๆไม่มีท่าทีอะไร เเต่ถ้าเพื่อนเเซวขึ้นมา มันจะหลุดไงก็เขินๆไป!! ครูเค้ารู้เเหละมาเราชอบ คือเราไม่ได้น่ารักอะไรไง อ้วนๆ ดำๆ ใครเค้าจะสนใจใช่ป้ะล้ะ ครูเขาหน้าตาก็ไม่ถึงกะบหล่อเเต่ก็ดูดีอ้ะเเหละ เราเป้นคนไม่มีสเป้คไง ถ้าชอบก็คือชอบ ไม่ตายตัว วันนั้นเราก็ไม่รู้เลือกลดเวลาเรียน แล้วคือครูเค้าสอนลดเวลาเรียนดนตรีคือตรูก็ไม่เข้า555โง่ หวังจะได้อยู่ใกล้เเต่กลับห่าง5555เเต่เพื่อนเรามันเล่นดนตรีไทยมันอยู่ไงเราก็คอยถามเรื่องครูเค้าา
เรียนวันเเรกกับครูเค้า บลาๆ~~~~
ตอนเย้นกลับบ้านเข้าเฟสหาชื่อครูเค้าเจอเว้ยยเฟสหลักเค้าเราแอดไปเค้าไม่รับ ยกเลิกแอด ยกเลิกแอด หลายๆครั้ง เอาไงล่ะ ไม่รับก็ไม่แอดเว่ย!! แล้วเค้าก็สมัครเฟสสำองเราก็แอดไป รับ 5555รับนักเรียนทุกคนอ้ะ ครูเค้าโพสในเฟสหลักเค้าว่า เกิดเป้นหญิงควรรักนวลสงวนตัวนะครูเป้นห่วง....เราไม่ได้ทำสุรุ่ยสุร่ายอะไรน้ะ ไอ้กลุ่มเพื่อนเราที่เรียนอ้ะ มันนอนกันเเล้วกระโปรงมันอาจจะเปิดนิดๆไง
หลายๆวันต่อมา เราเริ่มชินกับครูเขา ชินอะไรขนาดหน้ายังมองดีๆไม่ได้เขินแปลกๆ หวั่นไหวทุกครั้งที่มองเราเลยไม่ค่อยกล้ามองหน้าเครูเค้าเต็มๆ พอเวลาเค้ามากินข้าวกลางวันที่โรงอาหารเราก็จะมองหาเค้า5555เเล้วก็เขิน เพื่อนถามว่า เป้นอะไรมากไหมอ้ะ นั่งมองเเล้วยิ้ม คือตอนนั้นเราหวั่นไหวไงไม่ค่อยได้คิดอะไร โอ้ยยจิบ้าาา
อีกหลายๆวัน ครูเค้าโพสในเฟสว่า ทำรองเหมือนน้อยใจอะไรนี่เเหละ เเล้วเพื่อนเรามันเข้าข่ายในนั้นไง ทักเฟสครูเค้าไปคุยเลย ใจกล้า พอตอบทีนี่คือดิ้นจะบ้าอ้ะ555 เเค่ในเเชทน้ะขนาดนี้ เราก็หาข้ออ้างบลาๆ~~ มาจนมุมกับคำที่ครูบอกว่า "อยากคุยก็บอก" โอ้ยตอนนั้นเหมือนหลุดไปอยู่อีกห้วงนึงของอีกโลกอ้ะ ใจเต้นรัวๆไม่เป้นจังหวะ พอมาอีกวัน เราเจอครูเค้าเว้ย ตอนเเรกก็ว่าจะไม่ยิ้มเเต่มาถึงครูยิ้มแป้นมาเลยอ้ะ #คิดเอาน้ะ555
ไอ้เราก็ยิ้มตอบไปเส้5555เขินมว๊ากกกกก
จากนั้นเหมือนเราจะเเสดงท่าทีว่าชอบเค้ามากไปจริงๆ เรารู้สึกได้ว่าครูเค้าเปลี่ยนไปยังไงนี่เเหละเราก็ไม่รู้น้ะว่าเป้นเพราะอะไร ครูเค้าก็ชอบทำหน้านิ่งๆใส่เรา ไอ้เราตอนเเรกก็คิดไปไกลมากกเค้าโกดตรูเรื่องอะไรว่ะ????เเล้วก็เฉยๆ
ครูเค้าเอกทรัมเป็ตเว้ย เค้าเล่นดนตรีสากลได้เกือบทุกๆอย่าง
ไอ้เรามีความคิดว่า อยากเป่าเเซ็กขึ้นมา ก็เลยมาปรึกษาเพื่อน เอาไงเอากันว่ะ ว่าจะลองไปบอกหลายครั้งเเต่ทุกๆครั้งก็พลาดเพราะความเขินของตัวเองมันจะชอบหลุด เราเลยลองทักแชทครูเค้าไปว่า ครู อยากเป่าเเซ็ก..ครูตอบว่าจริงเหรอ..เราบอกว่า ค่ะๆ ครูก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาแล้สเราก็บล๊อคเเชทครูเค้าไง พอมาถามตัวจริง เหมือนครูเค้าไม่อยากจะสอนนี่เเหละพูดอ้อมไปนู้นไปนี่ แล้วคือเราเคืองไง ถ้าพูดกับเราว่าถ้าไม่สอนเรา เราจะไม่ตื้อเลย วันนั้นก็เหมือนว่าไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเลยนอยไปหมด เจอครูเค้า เราทำหน้านิ่งใส่ครูเค้า เค้าก็ไม่อะไรน้ะเว้ย เฉยมาเฉยกลับไง เราก็ไปบ่นกับเพื่อนว่า ทำนองๆเกลียดขี้หน้าครูไอ้ความที่หวั่นไหวกับครูก็ยังอยู่น้ะเเต่บั่นทอนกำลังใจมากกก เพื่อนเลยบอกว่า"เคารพครูเค้าดิ่ เค้าเป้นครูน้ะให้ความเคารพ ครูกับนักเรียนมันดูไม่ดี" เราก็คิดได้ เเต่ความที่ปลื้มมากๆมันไม่เคยหายไปไหน มันมีเหตุการณ์อยู่เรื่อยๆ555ทุกวัน ทุกๆวันก็เหมือนเราไปอ่อยเค้าอ้ะ เเต่ก็นกกับมาตลอดจนตลอดนี้มีฉายาว่า พญานก ไปแล้วว ทุกคนอยากอ่านต่อไหมอ้ะ555จะมาทุกๆวันนเล้ยย😍😍😍 #อีเพ้อ...?