เนื่องจากเราอายุ19ปี เราท้องคะได้1เดือนกว่าเเล้ว
สิ่งเเรกที่เราบอกคือเเฟนเรา เเล้วเราก็บอกเพื่อนสนิท
เราก็เครียดเลยบอกพี่สาวเราเอง ว่าจะบอกพ่อเเม่ตอนไหนดี
บอกยังไงดี เราก็เครียดมา2-3วัน เลยตัดสินใจบอกเเม่ก่อนคะ
เเม่ก็เสียใจร้องไห้ บอกเราว่า''เเม่สอนสิ่งดีๆกับลูกมาตลอดเเต่ไม่เคยทำให้เเม่ภูมิใจเลย
เเล้วเเม่เราก็บอกว่า เราไม่ฟัง ไม่รู้จักห้ามใจ อนาคตจะเป็นยังไงิเลีเยงลูกมันลำบากเเค่ไหน บลาๆ
เราก็กราบชอโทษเเม่ด้วยใจเพราะมันผิดที่ตัวเราเอง เรารู้สึกเเย่มากๆที่เห็นเเม่ร้องไห้ พี่สาวเราก็พยายามปลอบเเม่ว่า ''ในเมื่อมันเกิดขึ้นมาเเบ้ว เอาเวลามาติดดีกว่าว่าวันข้างหน้าจะทำไงให้ดี เเม่เราก็ตอกย้ำพูดคำพูดเดิมๆเเบบนั้น เเม่ก็พูดขึ้นอีกว่า''ตระกูลเรามีหน้ามีตา ทำไรไม่คิด คนอื่นจะมองยังไง ทำไมเป็นเเบบนี้ บลาๆ'' เราก็บอกเเม่ว่าขอโทษกับสิ่งที่ทำไปตอนนี้มันเเก้ไขอะไรไม่ได้เเล้ว มาทำงันข้างหน้าให้ดีกว่า เราบอกกับเเม่ว่าเราจะทำใหห้มันดีที่สุด  เราอยากให้เเม่ได้ภูมิใจบ้าง เรากำลังจะเข้ามหาลัยเลย เราก็รู้ว่ามันเป็นช่วงรอยต่อทุกๆอย่าง เเต่เราคิดว่ามันยังไม่ถึงกับตัดอนาคตเราไปทุกๆอย่าง เราสมัครเรียนรามเสาร์อาทิตย์ไว้ เพื่อพอได้เอาไปต่อยอด

ขอสรุปนะคะ
เราเครียดมากตอนนี้
ส่วนตัวก็เป็นโรคไทรอยด์ กำลังจะเป็นเเม่คน รอไปหาหมอ
อายุเเค่19ปี ทำพ่อเเม่ผิดหวัง
วันนี้เเม่มาบอกเราว่า''ต่อไปก็จะไปอยู่ไหนก็ไปให้เงินเป็นเดือนไม่พอก็หาเอง''
เราขอบอกเลยนะว่า ครองครัวเราไม่ได้ให้กำลังใจเราเลย เเม่เราฟังคนอื่นมากกว่าเราด้วยซ้ำ คนนอกบอกเเม่ถึงจะเข้าใจเรา เราก็เลยบอกพี่ไปว่าคิดว่าครอบครัวจะเป็นอะไรที่ให้คำปรึกษาได้ ให้กำลังใจกันได้ ช่วยหาทางออกได้ดี เเต่ก็ไม่เลยคะ มีมากกว่านี้เเต่ขอพิมเท่านี้นะคะ เพราะพิมไม่ไหวเเล้วเครียด เขาใช้คำพูดดเเรงๆกับเรา เราก็ถามว่าพูดดีๆไม่ได้หรอ อยู่ดีฟก็ด่าเราไม่มีสำนึกกับสิ่มี่ทำไปบ้างหรอ ??? เราโครตรู้สึกเสียใจกับประโยคนี้เลยอกอดเราปลอบเราหน่อยไม่มีเลย เเฟนเราเค้าก็ให้กำลังใจเราดีคะ เค้าบอกไม่อยากให้เราเครียดมันจะมีผลต่อเด็ก 😢
เราเตรียดมากคะตอนนี้