ดงลาเวนเดอร์ บทที่ 2 (2.1)

กระทู้สนทนา




ยอมรับว่าตั้งแต่เกิดเรื่องผ้าม่านอีกงอีเกียอะไรนั่น จนบัดนี้ก็ยังไม่ได้ให้มันกลับไปตัดสูทอีก อาจมีให้ออกมาต้อนรับขับสู้ลูกค้าบ้าง หากดูจากหางตาแล้วรับรู้ได้ว่าเมี่ยงมันคงจะเบื่อหน่ายตัดเศษขี้ด้ายเต็มที

          "กว่าที่เขาจะสอนวิชาตัดสูทให้ เมี่ยงรู้ไหม สมัยนั้นตาต้องไปอาศัยอยู่บ้านเขาแถวราชเทวี แล้วยังต้องทำงานบ้านให้เขาแทบทุกอย่าง ทั้งล้างห้องน้ำ ถูพื้น ล้างกะละมัง จนมือนี่ด้านไปหมด หากว่ามัวแต่นอนตื่นสายตาคงไม่ได้วิชาความรู้ติดตัวมาหรอกนะ"

          ถ้อยคำข้างบนนั่นผมนี่พูดกรอกหูเมี่ยงมันอยู่ทุกวันนั่นละ รวมถึงวันนี้ที่มันไม่ค่อยอยากออกจากบ้านมาที่ร้านนักด้วย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่