แชร์ประสบการณ์หลอนโรงเรียนชื่อดังในตัวเมืองศรีสะเกษ

เริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะ (อาจจะเป็นงงๆหน่อย 555+ ) เราเป็นนักเรียนชื่อดังของโรงเรียนแห่งนี้ชั้นสูงสุด  ต้องขอบอกก่อนว่าเรามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่ง ทั้งหมด13 คน กลุ่มเราถึงจะโตกันแล้วแต่ก็ยังเล่นอะไรแบบเด็กๆอยู่เป็นประจำ เรื่องเกิดขึ้นในวันศุกร์ กลุ่มเราก็มาโรงเรียนตามปกติแหละแต่วันนั้นมีเพื่อนที่ไม่ได้มา1คน (รอดตัวไป) เราเรียนคาบเช้า3วิชา คาบบ่ายอีก2 เราเริ่มเรียนสองวิชาแรกตามปกติเรียนเต็มไม่มีเวลาคิดเล่นอะไรแปลกๆ555
พอคาบที่3เราเรียนฟิสิกส์2ชั่วโมง ครูเข้ามาสั่งงานแต่ไม่ได้สอนพอเราทำงานที่ครูสั่งเสร็จก็ว่างเลยคิดอะไรพิเรนๆเล่นกัน คือห้องที่เราเรียนเป็นห้องชั้นเดียวที่อยู่ตรงข้ามกับอาคารวิทยาศาสตร์ซึ่งเป็นตึก3ชั้น ห้องเรียนเป็นหน้าต่างที่เป็นกระจกสีดำๆอ่ะแล้วเป็นผ้าม่านแบบรูดเชือกดึง คือมีน้องผู้ชายคนหนึ่งเว้ยมายืนอยู่หน้าระเบียบตึก3ชั้น กลุ่มเราเห็นผู้ชายไม่ได้เป็นแกล้งเขาไปหมด เลยให้เพื่อนคนหนึ่งไปยืนที่หน้าต่างเปิดผ้าม่านน้องอยู่ระเบียบชั้น3ช่วงนั้นแดดลงพอดี คือน้องจะมองลงมาแล้วเห็นแค่ตัวไม่เห็นหัว น้องเขาก็งงๆแหละ เราก็พากันหัวเราะกันสนุกสนาน พอน้องไปห้องเรียนเป้าหมายใหม่ของเราคือเด็กที่เดินผ่านไปผ่านมาหน้าห้อง ด้วยการเปิดหน้าต่างแต่ปิดผ้าม่านจะมีคนดูให้ว่าถ้ามีคนเดินผ่านจะดึงผ้าม่านแล้วโผล่หัวออกไปแกล้งคนที่ผ่านไปผ่านมา. เพื่อนคนหนึ่งก็ได้พูดขึ้นมาว่าๆออกไปถ่ายคลิปไว้ เพื่อนก็ได้ออกไปถ่ายคลิปตามที่ว่ากันพอถ่ายคลิปออกมาผลที่ได้คือคนที่ยืนตรงหน้าต่างไม่มีหัว แต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไรรู้แค่ว่าตอนนั้นเล่นอะไรก็สนุกไปหมด
เล่นกันจนถึงเวลาทานข้าวก็ไปทานข้าวกันปกติ พอทานข้าวกันเสร็จคาบแรกของ ช่วงบ่ายเป็นคาบว่างเลยจะพากันไปรอเรียนคาบสองคือวิชาศิลปะที่ลาน... เดินไปถึงลาน...ได้ซักพักครูก็ออกมาจากห้องพักครูบอกว่าคาบนี้ไม่ได้สอน
.... เอาอีกแล้วจ้าาาาาว่างอีกแล้วงานนี้ต้องมีอะไรพิเรนกันแล้วแหละ555 แล้วจุดพลีคก็มาเพื่อนคนหนึ่งได้ไปเข้าห้องน้ำ (เสร็จ) เพื่อนก็เลยหนี้นางวิ่งหาคนอยู่รอบอาคาร555 สรุปก็หากันไม่เจอเลยตกลงกันว่าจะมาแบ่งกลุ่มกันเล่นซ่อนแอบ แบ่งออกมาได้3กลุ่มกลุ่มละ4คน
2กลุ่มซ่อน1กลุ่มหาและเพื่อนทั้งสองกลุ่มก็พากันไปซ่อนตามที่ต่างๆคือแบบก็ไปซ่อนในที่ที่ไม่ควรซ่อนเว้ย
... หลังห้องน้ำแบบแคบๆเหม็นๆ5555
... บางคนก็ไปใต้บันไดที่เขาเอาไว้เก็บของอ่ะ  แล้วก็พากันวิ่งผ่านศาลที่อาคาร1วิ่งร้องเรียกกันเสียงดังสนุกสนานไม่สนใจใคร
และรอบสุดท้ายก็พากันไปแอบที่ห้องน้ำห้องน้ำมี3ห้อง(ตอนนี้ไม่รู้ละว่าใครหนี้ใครหามั่วกันไปหมดคนหามาแอบด้วยเฉยเลย555)
ห้องแรกเข้าไป 2 คน ห้องสองเข้าไป 4 คน ห้องสุดท้าย 2 คน ที่แหลือไปไหนไม่รู้5555
เพื่อนห้องแรกพูดเบาๆ ว่าๆ "ห้องนั้นมีใครบ้างห้องสองก็บอกชื่อเพื่อนไป ห้องสุดท้ายก็บอกไป แล้วก็ถามห้องแรกกลับไปว่ามีใครบ้างห้องแรกมี2คนตอบเพื่อนพูดมาว่า "กู" (ขอแทนชื่อเพื่อนว่า1กับ2นะคะ) 1 ; 2 คือคนที่พูดเป็นคนชื่อ1แล้วนางกับพูดออกมาว่า "กู"1 ; 2
(ตอนนี้เพื่อนห้องข้างๆคิดว่าห้องแรกมี3คน) เพราะนางพูดมาแบบนั้น ห้อง2เลยพูดกันว่าจะหนี้เพื่อนห้องข้างๆแต่เปิดประตูออกมาพร้อมกับห้องแรกที่นี้เลยได้หนีห้องสุดท้ายและพากันวิ่งไปที่ข้างห้องนาฏศิลป์พูดกันเสียงดังอยู่นานก็เลยตัดสินใจโทรหากัน เพราะหากันไม่เจอสักที ด้วยความเหนื่อย เลยว่าจะไปนั่งรอหน้าห้องเรียนเพราะก็เล่นไปนานละก็เลยพากันเดินไปหน้าห้องเรียน มีเพื่อนบางคนแวะสหกรณ์โรงเรียน ห้องเรียนอยู่ชั้นสองของอาคารหอประชุม ทางเข้าแคบๆมืดๆก็นั่งรอหน้าห้องรอครูมาสอนนั่งได้สักพักเพื่อนที่มาทีหลังก็ถามว่า "ทำไมพวกไม่เข้าห้อง" เพราะเมื่อวานก็เรียนวิชานี้ก็แอบเข้าทางหน้าต่างเพราะหน้าต่างไม่ได้ล็อค แต่วันนี้หน้าต่างล็อคก็เลยเข้าไม่ได้เข้า ด้วยความดื้อของเพื่อน555 มันก็ไปทุบประตูแรงมากทุบย่ำๆหลายครั้งจนประตูเปิดออก (ต้องบอกความแปลกของห้องเรียนนี้คือมีประตู3ประตูแต่ใช้เข้าออกแค่ประตูเดียวอีก2ประตูปิดตายมีเพียงเสากั้นไว้เฉยๆแล้วล็อคจากด้านในพร้อมกลอนล็อคอีกชั้น ) แต่ประตูที่เพื่อนถุบเป็นประตูแรกที่ปิดตาย พอเปิดได้ก็พากันเข้าห้องไปเปิดแอร์เปิดไฟนั่งเล่นกันเลย "คิดได้ว่าเมื่อวานเราก็แอบเข้ามาแบบนี้แล้ว" ก็ได้คิดที่จะเล่นแบบที่ทำเมื่อวานคือ การปิดไฟแล้วลงไปนอนใต้โต๊ะรอครูมาเปิดห้องสอนแล้วจะแกล้งครูแบบเป็นผีอ่ะ
(ต้องบอกว่าเมื่อวานเราก็เรียนวิชานี้แอบเข้าทางหน้าต่างแกล้งครูไปแล้วแต่เป็นครูฝึกสอนครูตกใจมาก5555)
...แต่วันนี้เราเตรียมการใหมญ่กว่าเดิมด้วยการเปิดไมค์แล้วจะเปิดเพลงหลอนๆตอนครูเดินเข้าห้อง สักพักครูก็มาแต่เป็นครูฝึกสอนคนละคนกับเมื่อวานพอครูเปิดห้องมาเพื่อนที่เตรียมเปิดเพลงก็จะเปิด แต่เพลงเปิดไม่ดังทั้งๆที่เน็ตก็ดีนางเลยเปลี่ยนทำเสียงจากปากแทน (งื่อออออ)     ครูคนนี้เหมือนนางจะไม่กลัวแล้วคือมือวานครูอีกคนก็เล่าให้นางฟังมาด้วยแหละว่าเราเล่นอะไรไว้ ครูก็พูดขึ้นมาว่า "เล่นอะไรกันพวกนี้ลุกขึ้นมา"  พวกเราก็พากันหัวเราะแล้วก็ลุกมาเปิดไฟเรียนกันตามปกติ
(แต่วันนี้เป็นวันอะไรไม่รู้จำไม่ได้แต่ทั้งห้องมาแค่กลุ่มเรากับเพิ่อนคนอื่นอีก4คน ) วิชานี้เป็นนวิชาที่ต้องเรียนในทีวี เราก็เรียนกันไปได้ประมาณ10นาทีสักพัก ไฟก็ตกแต่ก็กลับมาติดใหม่ ก็เรียนต่อได้แป็ปหนึ่งก็ตกอีก แต่ครั้งนี้ไฟดับเลยติดแค่หลอดเดียวหลังห้อง (ย่ำว่าหลอดเดียว) แต่ทีวีก็ยังติดแอร์ก็ยังติดไมค์ก็ยังติด "ครูก็บอกเรียนอีกแป็ปหนึ่งให้จบบทนี้ก่อนแล้วกัน" ก็พากันเรียนแบบมืดๆเลยจ้า
สักพักก็มีเสียงกรี๊ดมาจากหลังห้องดังมาก!! พวกเราทุกคนก็พากันตกใจเพราะเสียงมันดังมากเหมือนเสียงดังจากลำโพงแบบเปิดเสียงสุดเลยอ่ะดังแบบลั่นห้อง "ครูก็บอกว่าทุกคนกลับมานั่งที่" ก็พากันกลับมานั่งพอนั่งก็มีเสียงดังขึ้นมาอีก แต่ครั้งนี้เป็นเสียงแบบสัญญาณเตือนไฟไหม้อ่ะ ก็พากันวิ่งออกจากห้อง แต่คือประตูแรกที่ทุบเข้ามาตอนแรกเปิดไม่ได้ดึงแรงมากก็เปิดไม่ออก ตัดสินใจวิ่งไยิ้มสุด (ข้างๆห้องเป็นหอประชุมแล้ววันนั้นมีเด็กเข้าหอประชุมกันอยู่เต็มเลยครูในหอประชุมได้ยินเสียงกรี๊ดพวกเราเลยออกมาถามว่ามีอะไรเพื่อนก็บอกไฟไหม้คะครู ครูก็ตอบกลับมาว่ารีบไปพาเพื่อนออกมาแล้วครูก็ไปไหนไม่รู้) พอออกไปทุกคนแล้ว แต่คือในตอนนั้นทุกคนไม่มีใครเอาอะไรออกไปด้วยเลยกระเป๋าสมุดหล่นเต็มห้องไปหมด โต๊ะเรียนก็เป็นแบบโต๊ะพับเก้าอี้พลาสติดอ่ะ ทุกอย่างพังหมดแถบไม่มีที่จะเดิน ทุกคนก็เลยต้องเข้าไปในห้องนั้นอีก เพื่อที่จะเอาของ ห้องไฟก็ไม่มีติดก็ติดหลอดเดียวได้แสงแค่จากโทรศัพท์ เข้าไปเอาสมุด ครูก็เข้าไปปิดสวิกไฟแล้วก็ลงไปข้างล่างกัน ก็เลยตัดสินใจเล่าทุกอย่างที่เล่นมาวันนี้ให้ครูฟัง

>>>เรื่องที่เล่นมาวันนี้มีทั้งคลิปที่ถ่ายไม่เห็นหัว แล้วคนที่ถ่ายคลิปไปยืนถ่ายหน้ารูปปั้นหน้าอาคารวิทย์3ชั้นที่เป็นที่นับถือของโรงเรียน แล้วไปแอบในห้องน้ำที่มีคนพูกคอตาย ชึ่งห้องน้ำนั้นปิดไปนานแต่นี้พึ่งเปิด เราก็สงสัยตั้งแต่มีเพื่อนแค่สองคนแต่พูดออกมาว่า "กู"แล้วก็ชื่อตัวเองกับชื่อเพื่อนอีกคน จุดพลีคคืออยู่2คนจะพูด "กู"แล้วชื่อตัวเองทำไม ห้องที่มีคนพูกคอต่ยก็คือห้องน้ำห้องแรกนั่นเอง แล้วก็ไปร้องเรียกกันเสียงดังหน้าศาลที่เก่าแก่ที่สุดในโรงเรียน และข้างห้องนาฏศิลป์ที่มีเศียรพ่อแก่แม่แก่ตรงนั้นพอดี <<<<

ครูก็เลยบอกว่า "ต้องไปขอขมาแล้วแหละเพราะเราเล่นกันหนักจริงๆ" ก็พากันไปแบบกลัวๆพอถึงหน้าห้อง ครูบอก"รอครูอยู่นี้ครูเข้าไปเปิดสวิกไฟ " อีกครั้งเสียงก็ดังอีกแต่ครั้งนี้เสียงเป็นแบบไมค์หอน วิ่งอีกจ้าวิ่งกันแบบไม่คิดชีวิต แต่ก็ต้องกลับมาอีก คือโมเม้นยิ้มมาก ก็มานั่งหน้าห้องแล้วมีเพื่อนคนหนึ่งเป็นคนนำขอขมา เพื่อนคนที่ขี้กลัวเขานั่งตรงกับประตูสุดท้าย ตอนนั้นประตูยังไม่ปิด ไฟที่ว่าติดหลอดเดียวก็อยู่ตรงนั้นแหละ เขาก็พูดไปเสียงสั่นๆ สักพักเข้าร้องไห้ขึ้นมาเสียงดัง แบบคือตอนนั้นเพื่อนคนนั้นควบคุมสติเขาไม่ได้เลย พูดไปก็ร้องไห้ไป พอขอขมาเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน  

พออาทิตย์ถัดไปก็ต้องมาเรียนห้องนี้อีก แต่ครูฝึกสอนสองคนไม่มาสอนให้ครูประจำวิชาจริงๆกลับมาสอนแทน ... เอิ่มมมมมครูทิ้งกันเลยนะคะ ... ก็พากันคิดว่ากูต้องมาเรียนห้องผีสิงอีกหรอว่ะ ขอครูเรียนข้างล่างครูก็ไม่ให้ พอถึงวันเรียนจริงก็มารอแต่วันนี้ดีหน่อย มีห้องอื่นเรียนอยู่ ครูเขายังไม่ปล่อย แต่ก็สงสัยทำไมเขาใช้ห้องได้ปกติว่ะ แต่ก็เออดีแล้วแหละ พอครูปล่อย ครูที่สอนห้องนั้นก็เดินมาพูดว่า  ( "ไหนห้องพวกเธอใช่มั้ยที่เล่นอะไรพิเรนไว้อาทิตย์ที่แล้ว พวกเธอเอาธูปกับพวงมาลัยมาไว้หน้าห้องใช่มั้ยถ้าเกิดไฟไหม้โรงเรียนขึ้นมาจะทำยังไงใครจะรับผิดชอบ " ) เราก็บอกไปว่า "หนูไม่ได้เอามาไว้ค่ะ พวกหนูยังไม่ได้ขึ้นมาเลยค่ะ" คิดในใจ โดนด่าฟรีๆ พอเข้าเรียนพวกเราก็เรียนตามปกติ แต่จิตไม่อยู่กับเนื้อกับตัว กระเป๋าก็ไม่มีใครวาง คือแบบเตรียมวิ่งอย่างเดียวอ่ะ แล้วทีนี้ก็เจอคนที่เอาธูปกับพวงมาลัยมาไว้เขาเป็นเด็กม.3 เลยถามน้องว่า "พวกน้องเอาธูปพวงมาลัยไปไว้ทำไม" รู้มั้ยพวกพี่โดนด่า น้องบอก"หนูเอาธูปกับพวงมาลัยไปขอขมาค่ะ" เลยถามว่า "ทำไมเอาไปขอขมา" น้องบอก "น้องไปวิ่งเล่นกันหน้าห้องแล้วเห็นคนรำอยู่ในห้อง" (เอาแล้วไงโดนแบบกูมั้ยละ) แต่เราไม่ได้บอกน้องว่าเราเจออะไร คนที่รู้มีแค่เพื่อนที่อยู่ในห้องวันนั้นแล้วก็ครู ฝึกสอน แค่นั้น  ... ทุกวันนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าห้องนั้นเคยมีประวัติอะไรมา ...

ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่าน ที่พูดมาทั้งหมดเป็นความจริงจากประสบการณ์ อาจจะเล่าไม่ค่อยรู้เรื่องสักเท่าไหร่นะคะต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วย โปรดใช้วิจารญาณในการอ่านด้วยค่ะ (ต้องขออภัยที่ไม่ได้บอกชื่อเพื่อนแต่ละคนทำให้เล่าเรื่องได้งงหน่อยๆเพราะเพื่อนมีหลายคน)
(อย่านำไปเลียนแบบนะคะ) เพราะพวกเราก็เล่นแบบไม่รู้เรื่องเหมือนกัน  ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหรอกคะ เรื่องนี้เป็นแค่ประสบการณ์  ขอบคุนคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่