ก่อนอื่นต้องขออภัยด้วยค่ะ ที่ตั้งเป็นกระทู้คำถาม เนื่องจากว่ายังไม่ได้ยืนยันบัญชีผู้ใช้ (ขี้เกียจทำ)
คืออยากทราบค่ะว่า ความขี้เกียจมีผลร้ายแรงกับความสัมพันธ์มากเลยใช่ไหมคะ
ผู้หญิงที่ขี้เกียจมีอยู่จริง แต่คุณจะทนและรับได้ไหม?
ความรักกับความขี้เกียจ มันใช่เรื่องเดียวกันหรือเปล่า
เราขอเล่าถึงความขี้เกียจของเราเป็นอีกแง่มุมหนึ่งที่ทุกคนอาจรับไม่ได้ยิ่งกว่าแฟนๆของคุณอีกค่ะ
เราเป็นคนขี้เกียจมากค่ะ คิดว่าน่าจะเป็นคนขี้เกียจรุ่นบุกเบิกรุ่นแรกๆเลยก็ว่าได้
แต่ในสมัยวัยรุ่นของเรา เด็กส่วนใหญ่ต่อให้ขี้เกียจแค่ไหน กลับจากโรงเรียนก็ต้องช่วยทำงานบ้านเล็กๆน้อยได้และก็ต้องทำกันเป็นบ้างละ
ไม่เหมือนเด็กสมัยนี้ส่วนใหญ่ทำอะไรเป็นสักอย่าง ไม่เคยกวาดบ้าน ซักผ้า อย่าหวังว่าจะทอดไข่ทานเองเลย เรียนกันอยู่ ม.ปลาย แต่ต้องดูแลอย่างกับสาม-สี่ขวบ
ถ้าคิดจะมีแฟนที่เด็กกว่าหลายปีมากๆ คือต้องคบรอไปก่อนเลย รอสักอายุ23ปีขึ้นไป ถึงจะรู้นิสัยจริงๆว่าเธอคนนั้นขี้เกียจจริงโดยสันดาน หรือแค่เพราะไม่เคยได้ทำงานบ้านมาก่อน แต่เมื่อถึงวัยทำงานก็ทำงานเป็น
เห็นกระทู้ของคุณผู้ชายบ่นว่าแฟนขี้เกียจถึงขั้นอยากเลิก เอ่อ..ความขี้เกียจมีผลต่อความสัมพันธ์มากเลยเหรอคะ?
คืออยากทราบค่ะว่า ความขี้เกียจมีผลร้ายแรงกับความสัมพันธ์มากเลยใช่ไหมคะ
ผู้หญิงที่ขี้เกียจมีอยู่จริง แต่คุณจะทนและรับได้ไหม?
ความรักกับความขี้เกียจ มันใช่เรื่องเดียวกันหรือเปล่า
เราขอเล่าถึงความขี้เกียจของเราเป็นอีกแง่มุมหนึ่งที่ทุกคนอาจรับไม่ได้ยิ่งกว่าแฟนๆของคุณอีกค่ะ
เราเป็นคนขี้เกียจมากค่ะ คิดว่าน่าจะเป็นคนขี้เกียจรุ่นบุกเบิกรุ่นแรกๆเลยก็ว่าได้
แต่ในสมัยวัยรุ่นของเรา เด็กส่วนใหญ่ต่อให้ขี้เกียจแค่ไหน กลับจากโรงเรียนก็ต้องช่วยทำงานบ้านเล็กๆน้อยได้และก็ต้องทำกันเป็นบ้างละ
ไม่เหมือนเด็กสมัยนี้ส่วนใหญ่ทำอะไรเป็นสักอย่าง ไม่เคยกวาดบ้าน ซักผ้า อย่าหวังว่าจะทอดไข่ทานเองเลย เรียนกันอยู่ ม.ปลาย แต่ต้องดูแลอย่างกับสาม-สี่ขวบ
ถ้าคิดจะมีแฟนที่เด็กกว่าหลายปีมากๆ คือต้องคบรอไปก่อนเลย รอสักอายุ23ปีขึ้นไป ถึงจะรู้นิสัยจริงๆว่าเธอคนนั้นขี้เกียจจริงโดยสันดาน หรือแค่เพราะไม่เคยได้ทำงานบ้านมาก่อน แต่เมื่อถึงวัยทำงานก็ทำงานเป็น