ตามหัวข้อเลยค่ะ คือช่วงนี้เราร้องไห้บ่อยมากๆบ่อยเกินไปจนบางครั้งก็กลัวว่าตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้า ปกติเราก็เป็นคนขี้เเงนะคะเเต่ไม่ได้ร้องไห้กับทุกเรื่องขนาดนี้ ยกตัวอย่างก็เช่น เราต้องไปสอบเดาะวอลเลย์บอลเเต่เราทำไม่ได้เลยเราก็ร้องไห้ออกมาเลยค่ะร้องไห้หนักมาก เเล้วเป็นเเบบนี้หลายรอบมาก เเล้วก็เวลาที่เราจะถามเพื่อนเเล้วเราเรียกเพื่อนพอเพื่อนตะโกนกลับมาว่าอะไร!เเต่คือตะคอกอ่ะค่ะเสียงดังมากเเล้วทำหน้าไม่พอใจเราก็ลุกไปเข้าห้องน้ำเเล้วปล่อยโฮเลยค่ะ ร้องไห้หนักมาก มีอีกเรื่องก็คือเราให้พี่สาวเราสอนคอมล่ะเราไม่เข้าใจพี่เราก็ว่าเราว่าโง่รึเปล่าเนี่ย เราก็ร้องไห้ออกมาเลย เเล้วเรารู้สึกอัดอั้นมากที่เป็นเเบบนี้เราก็เล่าให้เพื่อนฟังเเต่ตอนเล่าให้ฟังคือน้ำตาก็เหมือนจะไหลออกมาอ่ะค่ะเล่าให้พี่สาวเราฟังเราก็ร้องไห้เหมือนกัน เรารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้สาระมากๆเลยอ่ะค่ะ เเล้วล่าสุดเราโมโหที่เเม่มาบ่นเราๆก็ขึ้นมาบนห้องเเล้วก็ร้องไห้ไม่หยุดเหมือนโมโหจนร้องไห้เเล้วเราไม่รู้จะทำยังไงก็ตบหน้าตัวเองไปหลายครั้งมาก เรากลัวว่าตัวเองจะเป็นโรคจิตจะเป็นบ้าเเต่เรื่องตบหน้าเราไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลยนะคะ กลัวว่าทุกคนจะคิดว่าเราโรคจิต ทุกคนคิดว่ายังไงคะกับเรื่องนี้
มันเเปลกมากมั้ยคะที่เราร้องไห้กับเรื่องเเค่นี้