สวัสดีจ้าวันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ความรักของเรา
เรื่องมีอยู่ว่า...เราได้เจอผู้ชายคนนึง เราแอบปลื้มเขามากๆ
เขาเป็นตำรวจ ต้องบอกก่อนว่าบ้านเราอยู่ใกล้กับสถานีตำรวจ
ก็ทำให้เราได้เจอกัน ตอนนั้นที่เราเจอเขาครั้งแรก คือเราไปวิ่ง
แล้วเขาก็วิ่งด้วย เอ้ยยย แบบบังเอิญไปอีกกก ><'
ตอนนั้นเขินมากกกกกกก!!!!!
เราก็แบบเออแบบนี้ต้องไปวิ่งให้ได้ทุกๆวัน
แล้วเขาก็หายไป ไม่มาวิ่ง ตอนนั้นเราฟุ้งซ่านมากกก
พยายามหาทุกวิถีทาง ก็ค้นหาเฟสไป ได้ขอมูลแค่ชื่อเขา
เอ้อ แล้วก็มีคนหน้าคล้ายๆเด้งขึ้นมาให้เพิ่ม เราก็อยากรู้
เลยเข้าไปดู !!! โอ้โห ใช่เลยย เรารีบแอดเฟรนไปทันทีทันใด55555 อ่อยมะล่ะะะ
วันต่อมาเขารับเพื่อน เขาก็ส่งติ้กเก้อมาก่อน มันทำให้เราดีใจมากแบบบอกไม่ถูกอะ
คือเราชอบเขาอยู่แล้ว (ตรงๆเลยไม่อ้อม)555555!และทักมาแบบนี้รีบหาเรื่องคุยเลย
ก็แบบเขาบอกเราว่าเจอเราตลอดเลย เพราะเขาทำงานในป้อมตำรวจ เขาเห็นเราไปเรียน
เห็นเรารอรถ แต่รถไม่จอดรับ เราก็แบบอึ้งมากไปอีก คิดในใจ กูอยู่ในสายตาเขาด้วยหรอวะ555555
สักพักเขาก็ขอไลน์เรา และเขาก็บอกว่าจะปิดเฟสนะ ไม่ค่อยมีเวลาเล่น เราก็ให้ไป หลังจากนั้น
เราก็คุยกับเขามาตลอด จนมันเป็นความรัก เขาก็เหมือนจะรักเรา เขาอยากเจอเรา
อยากมาหาเรา อยากให้เราออกไปวิ่งกับเขา ตอนนั้นเราเป็นอะไรไม่รู้อะ แบบอยากเจอนะ แต่ไม่กล้า
เราหาข้ออ้างต่างๆนาๆ เพื่อไม่ออกไปเจอเขา ใจจริงๆเราอยากเจอ แต่เราไม่กล้าเลย ไม่รู้ทำไม
และเวลาเจอกันโดยบังเอิญ เขาจะทักเรา เรียกเรา เราก็ทำเป็นไม่เห็น เรา
โครตบ้า เราเสียใจ
แต่เราก็ไม่รู้เราทำแบบนั้นทำไม เขาเคยบอก คบกันมันก็ต้องเจอกัน จะคุยกันแต่แบบนี้ไม่ได้หรอก
เราก็เอ้อพยายามรวบรวมความกล้า และมีวันนึงเรานั่งรถไปกับเขา ประมาณ15นาทีได้ บรรยากาศแบบ
โครตอบอุ่น ทำให้เราอยากอยู่กับเขานานๆๆ คือเขาเป็นผู้ชายโรแมนติก เอามือมาจับหูเรา และบอกว่า
เชื่อไหมเวลาพี่มีแฟน พี่ชอบจับหูแฟนมากเลย และเขาก็จับมือเรา โห โครตฟินอะ ตอนนั้นประมาณ3ทุ่ม
หลังจากวันนั้นเราอยากเจอเขามาก เราพยายามอยากให้เขามาหาแต่เขาก็เหมือนยุ่งๆเรื่องงาน เขาบอกเราว่า
จะไปบวชนะ ยังไม่ได้บวชเลย (เอ่อลืมบอกเขาอายุ27ส่วนเรา18เอง) เขาก็ไปบวชที่บ้านเขา เราก็ไม่ได้ติดต่อเขาอีกเลย
3 เดือน เราเห็นเขากลับมา แต่...เขาไม่เหมือนเดิม เขาไม่ทักหาเรา เขาหายไปจากเราเลย เราไม่สามรถติดต่อเขาได้
เราไม่กล้า ไม่รู้ตัวเองด้วยว่าอยู่ในฐานะอะไร แต่ตอนคุยกัน เรารักกัน ตอนนี้เราเริ่มสับสน เราก็ไปดูไลน์เขา เหมือนเขาเปลี่ยนไลน์
และก็ตั้งรูปคู่กับผู้หญิง ใส่เสื้อคู่ด้วยแหละ ตอนนั้นจุกมากก เรางงว่าเขาหายไปจากเราไม่บอกเราสักคำ หลังจากนั้นได้ไม่กี่เดือน
เขาก็ลงรูปแต่งงานกัน แบบจุกในอก ตอนนั้นเรามีแฟนแล้ว เพราะใจเราก็ไม่กล้าที่จะรอ เรารอเขามา2เดือน เขาไม่เคยติดต่อกลับมาเลย
เรากับเขาบอกว่ารักกัน แต่ไม่เคยชัดเจนอะไรเลย หลังจากนั้น เรา2คนก็หายไปจากกันและกัน เขาเคยถามเราว่าสบายดีไหม
เราก็ทำได้แค่ยักหน้าและยิ้ม ตอนนี้ ถือว่าเป็นความทรงจำ เขาอาจจะเจอคู่ชีวิตที่แต่งงานกัน สร้างครอบครับ เราก็มีผู้ชายที่ดูแลเราดี
สุดท้ายนี้ ก็มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟัง อาจจะดราม่าไปหน่อย เขียนไม่ค่อยหน้าอ่าน แต่มันคือเรื่องที่เราเจอ
อยู่ๆเราก็หายไปจากวงโคจรของกันและกัน
เรื่องมีอยู่ว่า...เราได้เจอผู้ชายคนนึง เราแอบปลื้มเขามากๆ
เขาเป็นตำรวจ ต้องบอกก่อนว่าบ้านเราอยู่ใกล้กับสถานีตำรวจ
ก็ทำให้เราได้เจอกัน ตอนนั้นที่เราเจอเขาครั้งแรก คือเราไปวิ่ง
แล้วเขาก็วิ่งด้วย เอ้ยยย แบบบังเอิญไปอีกกก ><'
ตอนนั้นเขินมากกกกกกก!!!!!
เราก็แบบเออแบบนี้ต้องไปวิ่งให้ได้ทุกๆวัน
แล้วเขาก็หายไป ไม่มาวิ่ง ตอนนั้นเราฟุ้งซ่านมากกก
พยายามหาทุกวิถีทาง ก็ค้นหาเฟสไป ได้ขอมูลแค่ชื่อเขา
เอ้อ แล้วก็มีคนหน้าคล้ายๆเด้งขึ้นมาให้เพิ่ม เราก็อยากรู้
เลยเข้าไปดู !!! โอ้โห ใช่เลยย เรารีบแอดเฟรนไปทันทีทันใด55555 อ่อยมะล่ะะะ
วันต่อมาเขารับเพื่อน เขาก็ส่งติ้กเก้อมาก่อน มันทำให้เราดีใจมากแบบบอกไม่ถูกอะ
คือเราชอบเขาอยู่แล้ว (ตรงๆเลยไม่อ้อม)555555!และทักมาแบบนี้รีบหาเรื่องคุยเลย
ก็แบบเขาบอกเราว่าเจอเราตลอดเลย เพราะเขาทำงานในป้อมตำรวจ เขาเห็นเราไปเรียน
เห็นเรารอรถ แต่รถไม่จอดรับ เราก็แบบอึ้งมากไปอีก คิดในใจ กูอยู่ในสายตาเขาด้วยหรอวะ555555
สักพักเขาก็ขอไลน์เรา และเขาก็บอกว่าจะปิดเฟสนะ ไม่ค่อยมีเวลาเล่น เราก็ให้ไป หลังจากนั้น
เราก็คุยกับเขามาตลอด จนมันเป็นความรัก เขาก็เหมือนจะรักเรา เขาอยากเจอเรา
อยากมาหาเรา อยากให้เราออกไปวิ่งกับเขา ตอนนั้นเราเป็นอะไรไม่รู้อะ แบบอยากเจอนะ แต่ไม่กล้า
เราหาข้ออ้างต่างๆนาๆ เพื่อไม่ออกไปเจอเขา ใจจริงๆเราอยากเจอ แต่เราไม่กล้าเลย ไม่รู้ทำไม
และเวลาเจอกันโดยบังเอิญ เขาจะทักเรา เรียกเรา เราก็ทำเป็นไม่เห็น เรา
แต่เราก็ไม่รู้เราทำแบบนั้นทำไม เขาเคยบอก คบกันมันก็ต้องเจอกัน จะคุยกันแต่แบบนี้ไม่ได้หรอก
เราก็เอ้อพยายามรวบรวมความกล้า และมีวันนึงเรานั่งรถไปกับเขา ประมาณ15นาทีได้ บรรยากาศแบบ
โครตอบอุ่น ทำให้เราอยากอยู่กับเขานานๆๆ คือเขาเป็นผู้ชายโรแมนติก เอามือมาจับหูเรา และบอกว่า
เชื่อไหมเวลาพี่มีแฟน พี่ชอบจับหูแฟนมากเลย และเขาก็จับมือเรา โห โครตฟินอะ ตอนนั้นประมาณ3ทุ่ม
หลังจากวันนั้นเราอยากเจอเขามาก เราพยายามอยากให้เขามาหาแต่เขาก็เหมือนยุ่งๆเรื่องงาน เขาบอกเราว่า
จะไปบวชนะ ยังไม่ได้บวชเลย (เอ่อลืมบอกเขาอายุ27ส่วนเรา18เอง) เขาก็ไปบวชที่บ้านเขา เราก็ไม่ได้ติดต่อเขาอีกเลย
3 เดือน เราเห็นเขากลับมา แต่...เขาไม่เหมือนเดิม เขาไม่ทักหาเรา เขาหายไปจากเราเลย เราไม่สามรถติดต่อเขาได้
เราไม่กล้า ไม่รู้ตัวเองด้วยว่าอยู่ในฐานะอะไร แต่ตอนคุยกัน เรารักกัน ตอนนี้เราเริ่มสับสน เราก็ไปดูไลน์เขา เหมือนเขาเปลี่ยนไลน์
และก็ตั้งรูปคู่กับผู้หญิง ใส่เสื้อคู่ด้วยแหละ ตอนนั้นจุกมากก เรางงว่าเขาหายไปจากเราไม่บอกเราสักคำ หลังจากนั้นได้ไม่กี่เดือน
เขาก็ลงรูปแต่งงานกัน แบบจุกในอก ตอนนั้นเรามีแฟนแล้ว เพราะใจเราก็ไม่กล้าที่จะรอ เรารอเขามา2เดือน เขาไม่เคยติดต่อกลับมาเลย
เรากับเขาบอกว่ารักกัน แต่ไม่เคยชัดเจนอะไรเลย หลังจากนั้น เรา2คนก็หายไปจากกันและกัน เขาเคยถามเราว่าสบายดีไหม
เราก็ทำได้แค่ยักหน้าและยิ้ม ตอนนี้ ถือว่าเป็นความทรงจำ เขาอาจจะเจอคู่ชีวิตที่แต่งงานกัน สร้างครอบครับ เราก็มีผู้ชายที่ดูแลเราดี
สุดท้ายนี้ ก็มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟัง อาจจะดราม่าไปหน่อย เขียนไม่ค่อยหน้าอ่าน แต่มันคือเรื่องที่เราเจอ