คือเรื่องมันมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนเราอยู่ม.2 ตอนนั้นเราแอบชอบผู้ชายคนนึงซึ่งเราไม่เคยรู้จักเค้ามาก่อนเลย เรากับเค้าอยู่โรงเรียนเดียวกัน เค้าเป็นผู้ชายที่ไม่ได้หน้าตาดีอะไรมากมายเลย(ซึ่งเราเห็นครั้งแรกก็ตกหลุมรักเค้าเลยอะทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน555) เราเจอเค้าตอนนั้นครั้งแรกแล้วหลังจากนั้นเราก็เจอเค้าเรื่อยๆ เจอบ่อยมากกก บางสถานที่ที่ไม่เคยเจอกลับได้เจอ บางครั้งเจอบ่อยจนความรู้สึกมันยิ่งมีให้มากขึ้นเรื่อยๆจนงงตัวเองเหมือนกันนะว่าเห้ยทำไมเราถึงรู้สึกดีๆกับคนๆนึงซึ่งไม่เคยคุยกันเลย เรากับเค้าเรียกได้ว่าเจอกันตั้งแต่เข้าโรงเรียนยันกลับบ้านเลยแหละ ไปโรงเรียนหรือกลับบ้านก็เหมือนจะเจอเค้าเป็นคนแรกๆและคนสุดท้ายตลอด จนวันนึงเรารู้สึกเหมือนกับว่าเค้าจะชอบเรา คือวันนั้นเค้าเดินมาใกล้ๆเราแล้วเหมือนกับจะมาบอกอะไรเราสักอย่างเลย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร (เอ๊ะหรือมโนไปเอง555) แต่หลังจากวันนั้นผ่านไปเรารู้สึกได้ว่าเค้าหลบหน้าเรา จนเราเริ่มคิดว่าเค้าคงไม่ชอบเราหรอกก็เลยเริ่มท้อไป จนวันนึงตอนม.3 เราไปเจอfacebookของเค้า เราเลยรวบรวมความกล้าแอดเค้าไป ซึ่งใช้เวลานานมากกกกว่าจะกล้า พอแอดไปเค้าก็รับนะแต่ก็ได้แต่ส่องไปวันๆ จนวันนึงเราทักเค้าไป เค้าก็คุยกับเรานะ แต่คงคุยตามมารยาทมั้ง555 จนวันนึงเราก็คิดว่าเออหว่ะมาถึงขนาดนี้ละ บอกๆไปเลยเค้ารู้สึกยังไงชอบหรือไม่ชอบก็ให้รู้ไปเลย #เราทักไปบอกชอบเค้าในแชท โอ้วววม้ายยนี่เรากล้าขนาดนั้นเชียว555 และคำตอบที่ได้นะหรอ...เค้าตอบมาว่า...เราก็ไม่รู้อะ...ณ จุดๆนั้นเรานี่ทั้งจุกทั้งหน้าแตกเลย มันอึนๆไปหมดแล้วนี่พอบอกไปก็หนีไปนอนเลย เห้อโครตเฟล แต่ในใจก็คิดนะว่าอย่างน้อยก็ได้บอกละชั่งมันดีกว่าไม่บอกเนอะ555 แต่ด้วยความไม่ยอมแพ้+ความหน้าด้านของเรานั้นเราก็ทักไปคุยกับเค้าต่อนะ ไปคุยเรื่องเรื่อยเปื่อยแต่ก็ไม่ได้คุยบ่อยหรอก คุยแบบปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอะ (ซึ่งทุกครั้งก็เราเนี่ยแหละที่ทักไปตลอดๆ) จนพอขึ้นม.4 เรากับเค้าอยู่กันคนละโรงเรียนละ มันมีวันนึงเค้าทักแชทเรามาโอ้วววม้ายยเหมือนฝันไปเลย555 ซึ่งวันนั้นเราคุยกันเยอะมากกก แต่หลังจากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เพราะคงเกิดจากความกล้าเราไม่มากพอเท่าเมื่อก่อนแล้วมั้ง ตอนม.5 เราถามเรื่องเรื่อยเปื่อยเค้าแต่ก็คุยกันนิดเดียวแล้วอะ แล้วด้วยความห่างมั้งเราเลยรู้สึกว่าความรู้สึกที่มีให้เค้าน้อยลงจากเมื่อก่อนมากๆ เวลาเจอเค้าด้านนอกเราสองคนก็เดินผ่านกันเหมือนคนไม่รู้จักกัน (จริงๆแล้วเรา2คนไม่เคยคุยกันเลยมีแต่แชทหากันเท่านั้น) ตอนนี้ม.6เราก็ตัดใจจากเค้าแล้วนะ พยายามไม่ส่องไม่ทักไม่อะไรทั้งนั้น เวลาเจอกันด้านนอกใจเรามันไม่สั่นเท่าเมื่อก่อนแล้วอะ เรสก็รู้สึกได้ว่าเราคงไม่ชอบเค้าแล้วแหละ จนเวลาผ่านไป... วันนี้เป็นวันปัจฉิมของโรงเรียนเรา เห้ยเค้ามาจร้าา แต่เค้าไม่ได้มาหาเราหรอกมั้ง วันนั้นเรานี่ใจสลายเลย เค้าทั้งหลบหน้าเรา และสายตาของเค้าไม่มองเราเลย ถึงมองมาก็โครตเฉยชาเลย เห้ออเจ็บและจุกมากกก #ถึงเค้าจะไม่ได้ชอบเราแต่ก็ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างที่ผ่านมานะ และอยากจะบอดว่าเรายังมีความรู้สึกดีๆให้แกตลอดไปนะ....