เรื่องเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน 2560
ผมขับมอไซต์ไปเรียนที่มหาลัยแล้วระหว่างทางผมเจอลูกแมวอายุประมาณ 3-4 เดือน
กำลังจะข้ามถนนจากเลนซ้าย ไปเลนกลาง ตอนนั้นมันพึ่งวิ่งตัดหน้ามอไซต์คันข้างหน้าผมไปผมพึ่งสังเกตุไปเห็นว่ามันจะไปถนนเลนกลาง
ระหว่างนั้นก็มีรถกระบะวิ่งมาด้วยความเร็วตัดหน้าเจ้าแมวทำให้มันที่จะข้ามไปถนนเลนกลางกลัวและตัวสั่นมาก"จากนั้นมันก็มองมาที่ผม " ผมจำได้ดีเลย ช่วงนั้นเป็นเวลาเร่งด่วนประมาณ 08.00 เลยมีรถค่อนข้างเยอะผมเลยไม่กล้าหยุดรถตรงนั้นที่จะลงไปช่วยมัน
จากนั้นผมจึงรีบจอดรถทางฟุตบาทข้างหน้าแล้ววิ่งกลับมาดูเจ้าแมวในใจผมภาวนาว่า อย่าให้มีศพแกนอนอยุ่นะ อย่าเป็นไรไปนะเจ้าแมวแต่ว่าไม่ทันครับลูกแมวตัวนั้นโดนทับแบนตายคาที่ ผมเสียใจมากที่มาช่วยไม่ทันเพราะผมคิดแต่ว่า "เดี๋ยวเจ้าแมวก็คงจะรีบวิ่งขึ้นมาบนฟุตบาทแหละ" จากนั้นผมก็วิ่งไปหยิบศพลูกแมวขึ้นมาจากถนนแล้วนำไปวางไว้ที่บนฟุตบาทที่ ที่มีป้ายโฆษณาหักอยู่พอจะเป็นที่วางศพมันได้ ตอนผมจับมันขึ้นมาน้ำตาผมคลอเบ้าเสียใจมาก
"ผมโทษตัวเองตลอดเลยว่าถ้าตอนนั้นผมลงไปช่วยมันเลยก็คงจะไม่เป็นอะไร ก็คงจะรอดไปแล้วไม่มาตายแบบนี้"
อยากถามเพื่อนๆว่ามีวิธีไหนพอจะทำให้ผมสบายใจขึ้นไหมครับ? ผมเป็นทุกข์มากเลยตอนนี้