ปีนี้ปีสุดท้ายแล้วก่อนจะจบแล้วแยกกันไปเข้ามหาลัยในฝัน
คือเรานอยด์เพื่อนเรื่องนึง เรากับมันเรียนคนละห้องกัน เราเรียนห้องท้ายๆ ส่วนเพื่อนเราเรียนห้องต้นๆ เคยสนิทกันมากตอนม.ต้น มาม.ปลายก็สนิทกันอยู่ปกติไปไหนไปกันตลอดนะมันนิสัยดี กินข้าวด้วยกันไปกลับพร้อมกัน จนมาม.5 มันก็มีเพื่อนในกลุ่มเราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะเราก็คุยได้เพราะว่ายังไงเพื่อนของเพื่อนเราก็คือเพื่อนเราอีกคนเหมือนกัน จนมาหลังๆมันสนิทกับเพื่อนคนนึงในกลุ่ม สนิทกว่าเรามันก็นิสัยดีนะตอนแรกเราก็เฉยๆนะพอไปๆมาๆเรารู้สึกนอยด์อ่ะ เห็นมีคุยกันในแชททีเราหายเงียบคุยก็คุยปกติแต่คุยเรื่องงานการบ้านซะส่วนใหญ่ เพื่อนที่มันสนิทอยู่ตอนนี้เคยเล่าให้ฟังว่ามันอยากเข้านี่นู่นบ้าง ของเรารู้สึกว่าเหมือนเราสนิทกันน้อยลงห่างเหินยังไงไม่รู้ ปกติเวลาคุยเสร็จเราชอบส่งสติ๊กเกอร์ไปมันก็อ่านนะ แต่มันไม่อ่านบางทีเราส่งข้อความไปเยอะมันเคยบอกว่า แชทเราไม่เด้ง เราก็อ๋อๆไป เพราะเพื่อนในแชทเราหลายคนก็บอกแบบนี้เหมือนกันว่าไม่เด้ง ระหว่างเดินไปขึ้นท่ารถเพื่อแยกกันก็กลับบ้านก็จะปรึกษาปัญหากัน แต่เดี๋ยวนี้เราบ่นไรให้ฟังเหมือนมันไม่ตอบอะไร เดินแบบเงียบๆ น้อยครั้งที่จะตอบ ตอนนี้ก็เห็นนั่งด้วยกัน เห็นคุยสนิทกันส่วนเราหรอ คุยไม่กี่ประโยคหรอก เรารู้สึกว่าเหมือนเราเป็นส่วนเกิน สำคัญก็ต่อเมื่อมันมีปัญหาแล้วอยากปรึกษา
ขอระบายปัญหาของตัวเองเรื่องเพิ่อนหน่อยค่ะ
คือเรานอยด์เพื่อนเรื่องนึง เรากับมันเรียนคนละห้องกัน เราเรียนห้องท้ายๆ ส่วนเพื่อนเราเรียนห้องต้นๆ เคยสนิทกันมากตอนม.ต้น มาม.ปลายก็สนิทกันอยู่ปกติไปไหนไปกันตลอดนะมันนิสัยดี กินข้าวด้วยกันไปกลับพร้อมกัน จนมาม.5 มันก็มีเพื่อนในกลุ่มเราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะเราก็คุยได้เพราะว่ายังไงเพื่อนของเพื่อนเราก็คือเพื่อนเราอีกคนเหมือนกัน จนมาหลังๆมันสนิทกับเพื่อนคนนึงในกลุ่ม สนิทกว่าเรามันก็นิสัยดีนะตอนแรกเราก็เฉยๆนะพอไปๆมาๆเรารู้สึกนอยด์อ่ะ เห็นมีคุยกันในแชททีเราหายเงียบคุยก็คุยปกติแต่คุยเรื่องงานการบ้านซะส่วนใหญ่ เพื่อนที่มันสนิทอยู่ตอนนี้เคยเล่าให้ฟังว่ามันอยากเข้านี่นู่นบ้าง ของเรารู้สึกว่าเหมือนเราสนิทกันน้อยลงห่างเหินยังไงไม่รู้ ปกติเวลาคุยเสร็จเราชอบส่งสติ๊กเกอร์ไปมันก็อ่านนะ แต่มันไม่อ่านบางทีเราส่งข้อความไปเยอะมันเคยบอกว่า แชทเราไม่เด้ง เราก็อ๋อๆไป เพราะเพื่อนในแชทเราหลายคนก็บอกแบบนี้เหมือนกันว่าไม่เด้ง ระหว่างเดินไปขึ้นท่ารถเพื่อแยกกันก็กลับบ้านก็จะปรึกษาปัญหากัน แต่เดี๋ยวนี้เราบ่นไรให้ฟังเหมือนมันไม่ตอบอะไร เดินแบบเงียบๆ น้อยครั้งที่จะตอบ ตอนนี้ก็เห็นนั่งด้วยกัน เห็นคุยสนิทกันส่วนเราหรอ คุยไม่กี่ประโยคหรอก เรารู้สึกว่าเหมือนเราเป็นส่วนเกิน สำคัญก็ต่อเมื่อมันมีปัญหาแล้วอยากปรึกษา