เราไม่ใช่คนใจร้าย เป็นคนใจดีซะด้วยซ้ำใจดีจนประฏิเสธการขอความช่วยเหลือจากใครไม่เป็น เราช่วยเค้าจนตัวเองเดือดร้อน แต่ทุกครั้งที่เค้าขอความช่วยเหลือ เราก็ไม่กล้าปฏิเสธ ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้มีความสามารถจะไปช่วยเค้าได้ ช่วยครั้งที่ 1 ก็ต้องมีครั้งที่ 2 ครั้งที่ 2 ก็ต้องมีครั้งที่ 3 เราเจอแต่อย่างนี้ จนทุกวันนี้ เราเป็นกลายเป็นคนปิดตัวเองไม่อยากคบใคร เพราะรู้สึกว่าทำไม มีแต่คนนำความเดือดร้อนมาให้นะ ทำไมเราจะต้องมานั่งช่วยเหลือคนอื่นทั้งที่ตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอดเลย ที่พูดมาทั้งหมด ก็ไม่พ้นเรื่องเงินค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า1 เราเอาชื่อเราไปออกรถให้เค้า เพราะชื่อเค้าออกรถไม่ผ่าน  2. เค้าไม่มีเงินเราให้ยืม หลักหลายหมื่นเลย ไม่เป็นไรเราพอมี ให้ยืมก่อนได้  3. มายืมอีกของเก่ายังไม่คืน เราไม่มีให้แล้ว ช่วยหายืมใครให้หน่อย ได้ เราไปยืมคนรู้จักกันให้ เอาหน้าเราเป็นประกัน นัดวันคืนเรียบร้อย ครึ่งแสน 4.เงินไม่เคยพอใช้เลย มาตอดเราตลอด หลัก พัน หลายๆรอบ เราพอมีแบ่งให้  ผลที่เราได้ตอบแทน...............เจ็บช้ำมาก แค้น .. แต่ อืมให้อภัย  และมันเป็นอย่างนี้แทบจะทุกคนที่เราคบด้วย ต้องมีแต่เรื่องให้เราช่วยตลอด ครั้ง 1 ครั้ง 2 ไม่จบไม่สิ้น มันเป็นเพราะเวรกรรม รึเพราะเราใจดี นะ มันอึดอัดเราไม่รู้จะไปบ่นให้ใครฟังค่ะ