คือเราเป็นคนที่จดจ่อกับบางสิ่ง แล้วจะไม่ได้ยินเสียงคนเรียก หรือเสียงรอบข้างเลย
อย่างเเช่น เวลาดูทีวี ดูละคร ภาพยนตร์ เล่นโทรศัพท์ หรือเวลาคิดอะไรอยู่ในหัวแบบจดจ่อมากๆ แล้วแม่เรียกแล้วเราไม่ได้ยิน
ไม่ได้ยินนี่คือ ไม่ได้ยินจริงๆ จะมาได้ยินจริงก็ตอนเขาตะโกนแบบเสียงดังมากถึงจะได้ยิน
แล้วตอนเวลาเรียน เราจะตั้งใจฟังอาจารย์พูดมาก พอเพื่อนจะขอยืมปากกา เพื่อนเรียกเราก็ไม่ได้ยิน จนเพื่อนต้องสะกิด
ทั้งๆที่เพื่อนนั่งห่างจากเราแค่ประมาณเกือบฟุตหนึ่งเท่านั้นเอง
มีใครเป็นแบบนี้มั่งคะ มีวิธีแก้ไหม เหมือนมีสมาธิแต่ไม่มีสติยังไงก็ไม่รู้
หมายเหตุ ห้องเฉลิมไทยน่าจะคนเยอะ เลยแทคไว้ เผื่อเจอคนเป็นแบบเดียวกัน
ห้องศาสนา แทคไว้เผือมีใครแนะนำอะไรได้บ้าง
จดจ่อกับบางสิ่งบางอย่าง จนไม่ได้ยินเสียงคนเรียก
อย่างเเช่น เวลาดูทีวี ดูละคร ภาพยนตร์ เล่นโทรศัพท์ หรือเวลาคิดอะไรอยู่ในหัวแบบจดจ่อมากๆ แล้วแม่เรียกแล้วเราไม่ได้ยิน
ไม่ได้ยินนี่คือ ไม่ได้ยินจริงๆ จะมาได้ยินจริงก็ตอนเขาตะโกนแบบเสียงดังมากถึงจะได้ยิน
แล้วตอนเวลาเรียน เราจะตั้งใจฟังอาจารย์พูดมาก พอเพื่อนจะขอยืมปากกา เพื่อนเรียกเราก็ไม่ได้ยิน จนเพื่อนต้องสะกิด
ทั้งๆที่เพื่อนนั่งห่างจากเราแค่ประมาณเกือบฟุตหนึ่งเท่านั้นเอง
มีใครเป็นแบบนี้มั่งคะ มีวิธีแก้ไหม เหมือนมีสมาธิแต่ไม่มีสติยังไงก็ไม่รู้
หมายเหตุ ห้องเฉลิมไทยน่าจะคนเยอะ เลยแทคไว้ เผื่อเจอคนเป็นแบบเดียวกัน
ห้องศาสนา แทคไว้เผือมีใครแนะนำอะไรได้บ้าง