เราเป็นคนนึงที่สอบติดมอที่ค่อนข้างไกลบ้านหนะค่ะ ตอนแรกก็ตื่นเต้นนะคะที่ได้เรียนไกลบ้าน ได้ลองใช้ชีวิตด้วยตัวเอง ไม่ต้องฟังที่บ้านบ่น

แต่เอาเข้าจริงๆนี่เหงามากๆเลยนะคะ ช่วงแรกๆเราสนุกนะ แต่นานๆไปเราก็หงอยค่ะ จนตอนนี้จะขึ้นปี4แล้วก็ยังไม่ชินซักทีเลย ยิ่งเวลาอ่านหนังสือสอบ เรานี่ทั้งเครียดทั้งท้อเลยค่ะ ต้องทำคะแนนให้มันออกมาดี ออกมารอดนี่สูบพลังเรามากจริงๆ หลายครั้งก็งอแงกับตัวเองนะคะ แต่หน้าคนที่บ้านนี่ลอยมาแต่ไกลเลย อยากกลับไปอ้อนมากๆค่ะ555555 แต่ติดตรงอยู่ไกลบ้านเลยต้องปลอบใจตัวเองไปก่อน

กว่าจะได้กลับบ้านแต่ละครั้ง ต้องรอหยึดยาวๆบ้าง ปิดเทอมบ้าง แอบอิจฉาเพื่อนคนอื่นที่ได้กลับบ้านทุกอาทิตย์เหมือนกันนะคะ555555 /ปาดน้ำตา

เราเลยอยากถามคนที่เรียนไกลๆบ้านค่ะ ว่ามีวิธีปลอบใจตัวเองยังไงบ้างคะ เราจะได้เอามาทำตามบ้าง
ป.ล. บ้านไม่ไกลก็เม้นท์ได้นะคะ