ขอเริ่มเลยแล้วกันนะครับ
ย้อนไปช่วง 2 เดือนก่อนผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งเธอเป็นรุ่นน้องในหน่วยงานเดียวแต่คนละแผนก เธอเป็นคนอัธยาศัยดีตรงๆไปไหนไปกัน ช่วงเเรกๆก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกก็คุยกันไปเล่นๆเพราะรู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว แต่พอไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆเธอระบายเรื่องแฟนของเธอให้ฟังว่าครอบครัวทั้งสองฝั่งมีปัญหากันไม่ลงลอยเรื่องแต่งงานประกอบแฟนของเธอเองไม่ค่อยสนใจมีคนใหม่บ้างไปนอนกับคนอื่นบ้างทำให้ผมมีความรู้สึกอยากดูแลเธอ (คือแฟนของเขาคนละจังหวัดกันครับเป็นทหารนานๆทีจะเจอกัน 3-4 เดือนครั้ง) พอเวลาผ่านๆเรื่อยก็เริ่มมีความรู้สึกรักเขาไปแล้ว ส่วนเธอก็บอกว่ารักผมเหมือนกันเหมือนผมมาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหาย ไปไหนมาไหนเหมือนคนรักกันทั่วๆไป แต่ช่วงแรกที่คบกัน พออีกฝั่งรู้ว่าคุยกับผมผู้ชายคนนั้นเขาก็กลับมาติดต่อกันเธอ เธอก็คุยกับคนนั้นอยู่ แรกๆนี้แบบรับโทรศัพท์ต่อหน้าผมเลยแหละ บางครั้งมันก็รู้สึกแย่ครับ แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ บางครั้งคิดเหมือนเราเป็นใครอยู่ในฐานะอะไร พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆผมก็รักเขามากขึ้นจนเธอพาไปหาครอบคครัวเธอ และจนมาอยู่บ้านกับผมใมาค้างมานอนด้วยกัน เหมื่อนคู้รักทั่วไป เวลาอยู่ด้วยแล้วมีความสุข จนมีความรู้สึกอยากแย่งเธอมาให้ได้ พอถามตรงๆให้เลือกเธอก็ขอเวลาเพราะไม่รู้จะเอาเหตุผลอะไรไปบอกเลิกผู้ชาคนนั้น  ผมก็ได้แค่รอแต่ช่วงหลังๆเขากับแฟนเขาไม่คุยกันเท่าไรเพราะเวลาส่วนมากเธอจะอยู่กับผม เทอไม่รับผู้ชายคนนั้น แต่ก็เห็น line เห็นสายไม่ได้รับบ้างบางที คือบางครั้งมันอึดอัดร้องไห้บ่อยมาก เหมือนแอบคบกัน ทำไรก็ไม่ถนัด กลัวฝั่งนู้นรู้   มันทรมานมากๆ
ผมควรทำไงดีครับคบต่อไหมหรือหยุดแค่นี้ ผมอึดอัดจริง